Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αντικρούοντας τις αιρετικές πλάνες και θεωρίες του Βαρλαάμ, ο οποίος υποστήριζε ότι η γνώσις των όντων και η «έξω» παιδεία οδηγούν στη γνώση του Θεού, αναφέρεται στις δύο αλήθειες που ευδοκιμούν εντός της Εκκλησίας.
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Αρχικά, η αλήθεια του «κόσμου», αυτή που βρίσκει κανείς με την Επιστήμη και την έρευνα και, κατά δεύτερον, η «σοφία» του Θεού, η αλήθεια, δηλαδή, που κομίζει και επιφέρει ο φωτισμός του Παναγίου Πνεύματος στον άνθρωπο και καθιστά αυτόν που την έχει «νουν Χριστού» (Α΄ Κορ. 2,16).
Αυτή, η από Θεού αλήθεια και σοφία του Θεού οδηγεί στην ταπείνωση, ενώ η πρώτη, η «του κόσμου», η «έξω» σοφία, δημιουργεί οίηση και μαθηματικά ολοκληρώνεται στην άγνοια.
