Ευχή: Στην ώρα της διακονίας (εργασίας) μας, η οτιδήποτε άλλο κάνουμε, αντί να αργολογήσουμε, αντί να συζητήσουμε, αντί να πούμε ιστορίες, αντί να πούμε πνευματικά, καλύτερα είναι να λέμε την «ευχή».
Γιατί μέσα και στα πνευματικά ακόμη θα υπάρχει και μία κατάκριση, ένα κουτσομπολιό, μία αργολογία, μία μεμψιμοιρία,, θα υπάρξουν αστεισμοί, διάφορα.
Όταν μας έρχεται διάθεσις για συζήτηση, όταν μας πιάνει πλήξη, μας πιάνει στενοχώρια, να ξέρετε είναι γιατί δεν κυνηγάμε την «ευχή».
Να την κυνηγήσουμε, όπως την κυνηγούσαν οι Πατέρες οι άγιοι, όπως την κυνήγησαν πνευματικοί άνθρωποι στον κόσμο και αισθάνθηκαν την Χάρι του Θεού.
Γιορτές και Κυριακές που έχουμε περισσότερο χρόνο να λέμε την «ευχή» (Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με), να τον εκμεταλευόμαστε τον χρόνο.
Από το βιβλίο: Γερόντισσα Μακρίνα – Λόγια Καρδιάς, εκδόσεις Ιεράς Μονής Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριά Βόλου
