Οι μαύροι λογισμοί είναι σαν τα φθινοπωρινά σύννεφα, που έρχονται το’ να μετά το άλλο και σκοτεινιάζουν την ατμόσφαιρα.
Μετά από λίγο όμως φεύγουν κι ο ουρανός ξαναγίνεται καθαρός και γαλανός.
Το ίδιο γίνεται και με τους λογισμούς μας. Μετακινούνται από δω κι από κει, γυρίζουν όλον τον κόσμο, αλλά ο νους μένει σταθερός στη θέση του.
Μετά επικρατή γαλήνη κι η ψυχή ευφραίνεται.
Από την περιπλάνηση του στον κόσμο ο νους μας γυρίζει μετά στη σύντομη αλλά συχνά επαναλαμβανόμενη ευχή του Ιησού, οπότε οι μέρες μας θα είναι φωτεινές κι ευχάριστες.
Εύχομαι ο Θεός να σου δώσει το χάρισμα της νοεράς αυτής προσευχής.
Στάρετς Αντωνίου
