Θεία Κοινωνία: Μετά φόβου και τρόμου να πηγαίνουμε να Κοινωνάμε.
Με δάκρυα να πλησιάζουμε το Θείο Μυστήριο. Γιατί τα δάκρυα είναι ταπείνωση. Να κλαίμε από μνήμη θανάτου, όχι από παράπονο, γιατί με “τσούγκλισε” η μία και η άλλη.
Ένας άγιος Πατέρας έλεγε:
” Όπως μετά φόβου και τρόμου πηγαίνουμε στην Θεία Κοινωνία, έτσι να βλέπουμε τον κάθε αδελφό μας, γιατί είναι εικόνα Θεού.”
Εάν έτσι βλέπουμε τον κάθε άνθρωπο, είναι αδύνατον να μην μας συγχωρήσει ο Θεός. Γιατί ο Θεός είναι αγάπη.
Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου – (Από το βιβλίο Λόγια Καρδιάς)
