Κι αν δεν βρέθηκε τόπος να γεννηθεί στη Γη, κι αν καταδέχτηκε τη ζεστασιά της φάτνης, κι αν νήπιο ακολούθησε το δρόμο της προσφυγιάς, κι αν το μεγαλείο της Θεότητας κρύφτηκε μέσα στ’ άχυρα του σταύλου… οι ουρανοί όμως ήταν ανοιχτοί.
Θα έρθουν άραγε φέτος τα Χριστούγεννα;
Σίγουρα θα στρωθούν τα σπίτια με τα γιορτινά τους, οι ευχές θα ανταλλάσσονται κ οι δεξιώσεις θα βρίσκονται σε καθημερινή βάση.
Μα ενώ ένα μεγάλο μέρος θα γιορτάζει, κάποιοι συνάνθρωποί μας θα ζουν τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους, αβοήθητοι κ ανήμποροι να αντιδράσουν.
Οι γιορτές των Χριστουγέννων θα’ ρθουν κ θα περάσουν. Κι έτσι καθώς οι γιορτές θα τελειώνουν, θα “κρεμάσουμε” τα καλά μας συναισθήματα μαζί με τα καλά μας ρούχα στην ντουλάπα.
Κι όμως τα Χριστούγεννα δεν είναι παραμύθι, κατάλληλο μόνο για να ξεχνάμε μέσα στη μαγεία του τη σκληρότητα της ζωής. Από τα Χριστούγεννα που λέμε πως γιορτάζουμε, ίσως να λείπει ο Χριστός.
