Ο Χριστός δίδαξε την αξία της συγχώρεσης πάνω στον σταυρό και οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η αξία αυτή έχει άμεσο αντίκρισμα και στην υγεία μας, την ψυχική αλλά και τη σωματική.
Αυτή η κάθε άλλο παρά εύκολη ψυχολογική διαδικασία μάς απαλλάσσει από θυμό και αρνητικά συναισθήματα που είναι αποδεδειγμένα «τοξικά» όχι μόνο για τη διάθεσή μας, αλλά και για το σώμα μας.
Συγκεκριμένα, μια σειρά από έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι η δύναμή μας να συγχωρέσουμε ανθρώπους που μας έχουν κάνει κακό ή μάς έχουν προσβάλει μάς αποζημιώνει με πιο υγιείς σχέσεις, μεγαλύτερη ευεξία, λιγότερο στρες και επιθετικότητα, πιο χαμηλή πίεση, μικρότερες πιθανότητες κατάθλιψης, αλλά και μικρότερο κίνδυνο κατάχρησης αλκοόλ ή ουσιών.
Το 2009, ειδικοί του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης και του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια διερεύνησαν τον τρόπο με τον οποίο η συγχώρεση συνδέεται με την καρδιαγγειακή βελτίωση σε είκοσι εννέα άνδρες και πενήντα γυναίκες. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι όσοι είχαν υψηλά επίπεδα συγχώρεσης αποδείχθηκαν πιο αποτελεσματικοί στην αντιμετώπιση της υπέρτασης, σε σύγκριση με εκείνους που είχαν χαμηλά επίπεδα συγχώρεσης.
Το 2008, το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Καρολίνας, καθώς και ερευνητές από την Ολλανδία και το Πανεπιστήμιο του Τενεσί θέλησαν να διαπιστώσουν τον τρόπο με τον οποίο η συγχώρεση επηρεάζει συνήθειες όπως η χρήση αλκοόλ και φαρμάκων. Προέκυψε λοιπόν ότι όσοι επιδείκνυαν πιο συγχωρητική στάση, έπαιρναν λιγότερα φάρμακα, ενώ κατανάλωναν λιγότερο αλκοόλ.
Η στάση μας απέναντι στη συγχώρεση όμως δείχνει να επηρεάζει και το προσδόκιμο ζωής μας. Ερευνα που έγινε από το Τμήμα Ψυχολογίας του Luther College έδειξε ότι όσοι για να συγχωρήσουν θέλουν πρώτα να τους ζητήσουν συγγνώμη, εμφανίζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θανάτου από πολλούς παράγοντες. Τέλος, μια άλλη έρευνα ωστόσο δείχνει ότι ο ίδιος ο πόνος είναι αυτός που ίσως στερεί σε κάποιους ανθρώπους τη δυνατότητα να είναι μεγαλόψυχοι. Οι ασθενείς με χρόνιο πόνο στη μέση, όπως αποδείχθηκε από έρευνα του Τμήματος Ψυχιατρικής και Επιστημών της Συμπεριφοράς του Πανεπιστημίου του Ντιουκ, συγχωρούν πιο δύσκολα από τους υπολοίπους.