Σας το είπα βέβαια νωρίτερα, αλλά θα σας το πω και τώρα. Ας σηκωνόμαστε τη νύχτα και αν ακόμη δεν κάνης πολλές προσευχές, κάνε μία με πνευματική καθαρότητα και είναι αρκετό· δε ζητώ τίποτε περισσότερο· και αν όχι μέσα στα μεσάνυχτα, τουλάχιστον την ώρα του όρθρου.
Δείξε ότι η νύχτα δεν είναι μόνο για το σώμα, αλλά και για την ψυχή· μην ανεχθής να περάση με απραξία, αλλά άμοιψε τον Κύριο με την αμοιβή αυτή· ή καλλίτερα και αυτή σε σένα επιστρέφει.
Πες μου λοιπόν, αν πραγματικά πέσουμε σε κάποια φοβερή δοκιμασία, ποιόν δεν παρακαλούμε να μας βοηθήση; Καί αν πετύχουμε αμέσως εκείνο που ζητάμε, νιώθουμε ανακούφισι. Ποιός θα σε βοηθήση ώστε να είναι πρόθυμος να σού κάνη τη χάρι εκείνος, προς τον οποίον απευθύνης το αίτημά σου; ποιός θα σε βοηθήση για να μη γυρίζης εδώ κι εκεί και να ζητάς σε ποιόν να απευθύνης το αίτημά σου, να μην έχεις την ανάγκη άλλων, ώστε να ζητήσης αυτό μέσω εκείνων; Τι υπάρχει μεγαλύτερο από αυτό;
Διότι Αυτός, τότε προ πάντων πραγματοποιεί το αίτημά μας, όταν δεν παρακαλέσουμε άλλους· τότε προ πάντων μας κατηγορεί, ως γνήσιος φίλος που είναι, διότι δεν έχουμε εμπιστοσύνη στη φιλία Του, όταν παρακαλέσουμε άλλους για να ζητήσουμε αυτό που θέλουμε απ’ Αυτόν.
Έτσι ενεργούμε και εμείς προς εκείνους που μας ζητούν κάτι· τότε τους κάνουμε τη χάρι με μεγαλύτερη ευχαρίστησι, όταν έρχωνται και μας το ζητούν αυτοί οι ίδιοι και όχι μέσω άλλων.
