με τις αχτίδες της Αυγής, τον Άγιο μας να φέρει,
να ενώσει τα κομμάτια μας, σε τούτη εδώ την μπόρα,
να ξαναδούμε ξαστεριά, στην ΡΗΜΑΓΜΕΝΗ ΧΩΡΑ!
Κι’ ο Ουρανός βουρκώνεται! Το δάκρυ του ραντίζει!
Βροντά κι’ αστράφτει με οργή, βουνοκορφές φωτίζει,
σαν να μου λέει καθαρά : ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΑΓΓΙΖΩ!!!
πάρτην ελπίδα Μου στην Γη και τώρα Εγώ φροντίζω!!!
Με την σφραγίδα Τ’ ουρανού, την πίκρα τώρα σβήνω,
στα “ερπετά” της παρακμής την μαύρη τρύπα κλείνω.
Τον όρκο μου με προσευχή, στο χώμα Σου θα γράψω,
με αίμα για την Λευτεριά κι’ από χαρά θα κλάψω…