Άσφαλτος

Ο ίδιος δρόμος δυο δεκαετίες τώρα.

Που και που καινούρια άσφαλτος δίνει τη θέση της στην παλιά.

Και κάθε φορά πιο σκοτεινή μου μοιάζει. Κάνει ωραία αντίθεση το μαύρο της με το γκρίζο του τσιμέντου.

Μα σαν περάσει ο καιρός κι εκείνη γκρίζα θα γενεί.

Έτσι μόνο και μόνο για να μοιάσει στο τσιμέντο.

Ζέστη πολλή έκανε σήμερα.

Η απογευματινή βροχή έκανε την άσφαλτο ν’ αχνίζει.

Ένα εφέ θαρρείς μιας άλλης εποχής.

Για μια στιγμή μου φάνηκε ομίχλη σε δάσος μυθικό.

Κι όταν νεράιδες και ξωτικά έκαμα να δω πίσω απ’ την ομίχλη
τσιμέντο γκρίζο αντίκρισα που ζέστη, βροχή και άσφαλτος για λίγο είχαν κρύψει.

Θ.Π