Ονομαστήρια με Ρώσους, Ρουμάνο επίσκοπο και τον Αρχιεπίσκοπο Καττάρων για τον Πατριάρχη Θεόφιλο

Στα άκρα η κόντρα για τον Αρχιεπίσκοπο Κατάρ! 

Άλλα μέτωπα κλείνουν και άλλα διογκώνονται όσον αφορά στις αντιπαραθέσεις του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Τα ονομαστήρια του Πατριάρχου Θεοφίλου ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαπιστώσει κανείς τη…νέα τάξη πραγμάτων! 

Παρόντες Ρώσοι επίσκοποι, ο Μητροπολίτης Πλοεστίου κ. Βικέντιος εκ μέρους της Ρουμανικής Εκκλησίας μετά τη διευθέτηση της αντιπαράθεσης με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, ενώ ήταν εκεί και Αρχιεπίσκοπος Καττάρων, ο οποίος βρέθηκε στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης με το Πατριαρχείο Αντιοχείας! Αντιπαράθεση που οδήγησε μέχρι την αποχώρηση της αντιπροσωπείας αυτου΄από τη Σύναξη των Ορθοδόξων και τη μη υπογραφή του κοινού ανακοινωθέντος!

Το τι μέλει γενέσθαι πάντως με την υπόθεση του Κατάρ διεφάνη από την αναφορά του Γέροντος Αρχιγραμματέα του Πατριαρχείου ο οποίος έκανε λόγο για “μακράν δικαιοδοσία του Πατριαρχείου εις Ισραήλ, Ιορδανίαν, Παλαιστίνην και Κάταρ” ρίχνοντας νερό στο μύλο της αντιπαράθεσης.

Δείτε λοιπόν τι αναφέρει η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για τα ονομαστήρια του κ. Θεόφιλου καθώς και φωτογραφίες & video: 

Την Κυριακήν, 3ην /16ην Μαρτίου 2014, Β΄ Κυριακήν των Νηστειών, εωρτάσθη κατά μετάθεσιν η εορτή των Ονομαστυρίων του Μακαριωτάτου Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου επί τη μνήμη του Αγίου μάρτυρος Θεοφίλου, ενός των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, εν έτει 320 επί βασιλέως Λικινίου εις την λίμνην Σεβαστείας του Πόντου μαρτυρησάντων και την 9ην μηνός Μαρτίου εκάστου έτους υπό της Εκκλησίας εορταζομένων.

Α’. Αφ’ εσπέρας.

Αφ’ εσπέρας η εορτή ήρξατο κατά το δικαίωμα του Πατριαρχείου διά την Ονομαστικήν εορτήν εκάστου Πατριάρχου εν τη τάξει Παρρησίας διά της κατά την 2.00 μ.μ. ώραν αναγνώσεως της Θ’ Ώρας εις τον μοναστηριακόν Ναόν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.

Ευθύς αμέσως έλαβε χώραν η επίσημος κάθοδος των Αγιοταφιτών εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως.

Άμα τη αφίξει έλαβε χώραν η προϋπάντησις, το θυμίαμα και η προσκύνησις εις την Αγίαν Αποκαθήλωσιν, μεθ’ ο η προσκύνησις εις τον Πανάγιον Τάφον.

Εν συνεχεία ο εορτάζων και Προεξάρχων της πανηγύρεως Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος εισελθών εις το Καθολικόν, ηυλόγησε και ανήλθεν επί του Θρόνου, αναγιγνώσκων τον Προοιμιακόν, εν ω ο Πρωτοψάλτης του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτης π. Αριστόβουλος έψαλε τα Ανοιξαντάρια και εν ω οι Αρχιερείς και τα μέλη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου προσεκύνησαν εις τον Φρικτόν Γολγοθάν και οι διάκονοι ετέλεσαν το θυμίαμα ανά τα προσκυνήματα.

Ο Εσπερινός ετελέσθη εν συνεχεία διά ψαλμωδίας των Αναστασίμων τροπαρίων του πλαγίου α’ ήχου και των τροπαρίων του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά εκ του Τριωδίου, της Μεγάλης Εισόδου και της Αρτοκλασίας, των μοναζουσών και προσκυνητών εν κατανύξει παρακολουθούντων.

Β’.  Ανήμερα της εορτής.

Την πρωΐαν της εορτής, την 7.00 π.μ. ώραν, των κωδώνων κρουομένων, κατήλθεν επισήμως η Πατριαρχική Συνοδεία από του Κεντρικού Μοναστηρίου εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως.

Άμα τη εισόδω έλαβε χώραν η προσκύνησις του Πατριάρχου εις την Αγίαν Αποκαθήλωσιν και τον Πανάγιον Τάφον και ηκολούθησεν η είσοδος εις το Καθολικόν.

Ενταύθα των ψαλτών ψαλλόντων το «άνωθεν οι προφήται», έλαβον «καιρόν» οι ιερείς παρά του Μακαριωτάτου από του Θρόνου και ακολούθως  ο Μακαριώτατος, οι Αρχιερείς και οι Ιερείς ενεδύθησαν τας Αρχιερατικάς και Ιερατικάς αυτών στολάς εις το Ιερόν Βήμα.

Πάντων εξελθόντων και παραταχθέντων, του Μακαριωτάτου Προισταμένου από καθέδρας προ του Ομφαλού της Γης, ήρξατο η θ. Λειτουργία διά του «ευλογημένη η βασιλεία».

Της πανηγυρικής θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου προεξήρξεν η  Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ των Αγιοταφιτών Αρχιερέων Ιερωτάτων Μητροπολιτών Ναζαρέτ κ. Κυριακού, Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, των Σεβασμιωτάτων Αγιοταφιτών Αρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ιόππης κ. Δαμασκηνού, Αβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Ιορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου, Καττάρων κ. Μακαρίου και Πέλλης κ. Φιλουμένου και 4 θεοφιλεστάτων Επισκόπων, παρεπιδημούντων του Πατριαρχείου Μόσχας, ήτοι των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Κρασνοσλομπόντσκ κ. Κλήμεντος, Μελεκές κ. Διοδώρου, Αλμέτιεβσκ κ. Μεθοδίου και Οτράντνι κ. Νικηφόρου και του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Πλοεστίου κ. Βικεντίου, παρεπιδημούντος του Πατριαρχείου Ρουμανίας, συμπροσευχομένου, μετά την αποκατάστασιν της εκκλησιαστικής κοινωνίας  και πολλών Ιερομονάχων Αγιοταφιτών και άλλων εκ των Ορθοδόξων Εκκλησιών, Ελλάδος, Ρωσίας και Ρουμανίας και ιερέων, ψάλλοντος του πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και συμμετέχοντος εν κατανύξει πολλού λαού Ορθοδόξων εξ Ελλάδος, Ρωσίας και Ρουμανίας.

Της θείας Λειτουργίας πληρωθείσης, του λαού του Κυρίου μεταλαβόντος των θείων Μυστηρίων έγινε η Απόλυσις.

Ευθύς μετά την Απόλυσιν ήρξατο η Δοξολογία επί τη Ονομαστική εορτή του Πατριάρχου, Προεξάρχοντος Αυτού και συνιερουργούντων των Αρχιερέων και Ιερέων, τη παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη.

Της Δοξολογίας τελεσθείσης έλαβε χώραν η άνοδος εις τα Πατριαρχεία, των κωδώνων κρουομένων.

Ενταύθα κατά την τάξιν προσεφώνησαν τον Μακαριώτατον επι τη Ονομαστική Αυτού εορτή ο Γέρων Αρχιγραμματεύς διά της προσφωνήσεως Αυτού ελληνιστί, εχούσης ως έπεται:

Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

Η μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, των υπέρ του τιμίου ονόματος  του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού επί βασιλέως Λικινίου εν έτει 320 εις την λίμνην Σεβαστείας του Πόντου το ψύχος και τα βασανιστήρια αφόβως αψηφησάντων και ανδρείως αθλησάντων, κατέχει περίοπτον θέσιν κατά τας αρχάς του μηνός Μαρτίου εις το εορτολόγιον της Ορθοδόξου ημών  Εκκλησίας, ενισχύουσα και εμψυχώνουσα τους πιστούς και καθιστώσα ευκολωτέραν την υπ” αυτών κοπιώδη ανάβασιν της κλίμακος της νηστείας προς συμμετοχήν εις την χαράν της Αναστάσεως του Αγίου Πάσχα.

Η στήριξις και παραμυθία εκ της εορτής ταύτης καθίσταται έτι μεγαλυτέρα εκ της συμπτώσεως αυτής μετά της σήμερον εν τω Τριωδίω  εορταζομένης μνήμης  του αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά, οικουμενικού διδασκάλου της Εκκλησίας αναδειχθέντος, ως εκφράσαντος εν φωτισμώ Πνεύματος Αγίου την Ορθόδοξον διδασκαλίαν περί διακρίσεως  ουσίας και ενεργειών του Θεού εις τας ησυχαστικάς έριδας του 14ου αιώνος.

Διά την Μητέρα των Εκκλησιών και την εν αυτή Γεραράν ημών Αγιοταφιτικήν Αδελφότητα η μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων κέκτηται έτι ιδιαιτέραν σημασίαν εν τω προσώπω της Υμετέρας σεπτής Μακαριότητος, θεοφιλώς φερούσης το όνομα ενός εκ των Τεσσαράκοντα αριστέων τούτων της πίστεως, του αγίου μάρτυρος Θεοφίλου.

Διά την εορτήν ταύτην ετελέσθη εις τον πανίερον Ναόν της Αναστάσεως πανηγυρικόν Πατριαρχικόν και Αρχιερατικόν Συλλείτουργον τη συμμετοχή των κληρικών, μοναχών και λαικών εκ του κέντρου και των άκρων, εκ της εγγύς και της μακράν δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου εις Ισραήλ, Ιορδανίαν, Παλαιστίνην και Κάταρ.

Φέροντες εισέτι εντός ημών την χαράν και την αγαλλίασιν εκ της εν τω μυστηρίω τούτω της θείας Ευχαριστίας  κοινωνίας ημών και  εις την ιστορικήν ταύτην αίθουσαν του Πατριαρχείου, προσάπτομεν εις τας προσευχάς ημών ευφήμους προσρήσεις, δι” όσα τη πρωτοβουλία, καθοδηγήσει και επιστασία της υμετέρας Μακαριότητος εν συνεργασία μετά της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος το ημέτερον Πατριαρχείον επετέλεσε, ίνα επ” αυτών επιβαίνοντες επί τα έμπροσθεν και τελειότερα αναμφιταλαντεύτως προβαίνωμεν.

Επί τω σκοπώ τούτω άξιον μνήμης τυγχάνει ότι το ημέτερον Πατριαρχείον  μετέσχεν ενεργώς και κατέθεσε λόγον δυναμικόν είτε διά την θέσιν των χριστιανών εις την Αγίαν Γην και την Μέσην Ανατολήν είτε διά το καθεστώς της πόλεως  των Ιεροσολύμων, ιδία της Παλαιάς, και της διαφυλάξεως της ιερότητος αυτής και του αναλλοιώτου θρησκευτικού χαρακτήρος αυτής, υπονομευομένου προσφάτως υπό επαναλαμβανομένων προ των θυρών ημών εκδηλώσεων ασυνήθους κοσμικού χαρακτήρος.  Αι θέσεις αύται του Πατριαρχείου εξεδηλώθησαν υπό της Υμετέρας Μακαριότητος και εις άλλας περιπτώσεις, αλλά κυρίως  εις την εν Αγία Άννη  της Προβατικής Κολυμβήθρας συνάντησιν των Αρχηγών των Εκκλησιών των Ιεροσολύμων μετά του Προέδρου της Γαλλίας κ. Ολάντ, εις την εν Βηθλεέμ συνάντησιν αυτών μετά του πρωθυπουργού της Νορβηγίας, εις την εν Μαδηβά συνάντησιν μετά του βασιλέως της Ιορδανίας, εις την τη  Υμετέρα πρωτοβουλία επίσκεψιν των Αρχηγών των Εκκλησιών των Ιεροσολύμων εν Χάραμ Σιαρίφ, εις την εν τω Προεδρικώ Μεγάρω του Ισραήλ καθιερωμένην επί τη πρώτη εκάστου έτους συνάντησιν των Αρχηγών των Εκκλησιών μετά του Προέδρου του Ισραήλ, ότε και εις την αντιφώνησιν Υμών ευθαρσώς  εποιήσατε λόγον περί  σεβασμού των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και αφορολογησίας της περιουσίας των Εκκλησιών και ελευθερίας της λατρείας  και κατεγγείλατε τας παρά των ακραίων στοιχείων επιθέσεις εναντίον Εκκλησιών, ως αυτής της ημετέρας επί της Αγίας Σιών. Η προσφώνησις Υμών αύτη έτυχεν εξ ολοκλήρου δημοσιεύσεως εις τον Ισραηλινόν  τύπον.

Όσον αφορά τα δικαιώματα ημών εις τα Πανάγια Προσκυνήματα, ταύτα , ιδίως εν Βηθλεέμ, ακεραίως υπεστηρίχθησαν και διεφυλάχθησαν. Όσον αφορά εις την συνεργασίαν του ημετέρου Πατριαρχείου μετά των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, αύτη  υπήρξεν η διαφυλάσσουσα την εκκλησιαστικήν τάξιν και εν Χριστώ ενότητα. Τούτο καταφαίνεται εκ της κατόπιν υπογραφείσης συμφωνίας αποκαταστάσεως της εκκλησιαστικής κοινωνίας μετά του Πατριαρχείου Ρουμανίας. Ωσαύτως καταφαίνεται και εκ της προσφάτου συμμετοχής του Πατριαρχείου ημών εις την Πανορθόδοξον εν Κωνσταντινουπόλει Σύναξιν των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Εις το  πλαίσιον ταύτης εδόθη η ευκαιρία, ίνα το Πατριαρχείον ημών παρουσιάση και υποστηρίξη τα δικαιώματα αυτού εις την εν Κάταρ Αρχιεπισκοπήν αυτού.

Τα περιουσιακά δικαιώματα του Πατριαρχείου, τα πληγέντα  εις την Παλαιάν Ιερουσαλήμ εκ των διαβοήτων γνωστών παρανόμων συμφωνιών, εξακολουθούν να υποστηρίζωνται εις δίκας συνεχιζομένας και απαιτούσας την παρ” ημών καταβολήν ουχί ευκαταφρονήτων ποσών.

Η ποιμαντική μέριμνα του Πατριαρχείου προς το Αραβόφωνον  ποίμνιον αυτού  δεν έλειψεν. Εν τω μέτρω των οικονομικών δυνάμεων του Πατριαρχείου ή διά συστάσεων αυτού προς χορηγούς εβοηθήθη το ποίμνιον οικονομικώς εις  συντηρήσεις Εκκλησιών, αιθουσών Κατηχητικών σχολείων και άλλων ενοριακών εκδηλώσεων. Η  προσέλευσις νέων αδελφών εντασσομένων εις την Αδελφότητα ημών, αποτελεί σημείον της επαναπαύσεως και ασφαλείας, την οποίαν αισθάνονται εν αυτή. Η υπό της Υμετέρας Μακαριότητος συσταθείσα ιστοσελίς του Πατριαρχείου,
παρουσιάζουσα καλώς τας διαφόρους πτυχάς της ζωής και της δραστηριότητος αυτού, παρακολουθείται υπό πολλών και αποσπά συχνάκις ευμενή σχόλια.

Εμνημόνευσα ταύτα, Μακαριώτατε, ουχί διά να παρουσιάσω  ένα κόσμον τέλειον βιούμενον εις το Πατριαρχείον ημών. Τούτο εξ άλλου θα προσέκρουε προς την σεμνότητα της Υμετέρας Μακαριότητος και αυτής

ημών των υπολοίπων Αγιοταφιτών. Δεν αξιούμεν ότι έχομεν το τέλειον ή το αλάθητον. Τούτο  έχει μόνον ο Θεός και η Ορθόδοξος Εκκλησία εν τη διδασκαλία  και ορθοπραξία αυτής.  Ανέφερον ταύτα ως γεγονότα πραγματικά, συμβαίνοντα τη πρωτοβουλία και επιστασία της Υμετέρας Μακαριότητος,  αποτελούντα ευοίωνα  σημεία διά μίαν αισιόδοξον πορείαν ημών επί τα τελειότερα και επιτυχέστερα εις τον προκείμενον ημών αγώνα.

Επί τούτοις, Μακαριώτατε, υψών το ποτήριον, εύχομαι Υμίν εξ ονόματος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και της Αγιοταφιτικής ημών  Αδελφότητος όλης έτη όσα πλείστα, ειρηνικά, ευφρόσυνα, ευτυχή και ευσταθή διά μίαν έτι καρποφόρον Πατριαρχίαν προς έπαινον του ευλογημένου  ημών γένους και δόξαν του εν Τριάδι Θεού ημών. Γένοιτο.

Τον Μακαριώτατον προσεφώνησεν επίσης ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα  εξοχώτατος κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης διά της κάτωθι προσφωνήσεως αυτού:

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς,

Σεβαστοί Πατέρες, Κυρίες και Κύριοι,

Η σημερινή ημέρα, κατά την οποία η Ορθοδοξία τιμά τη μνήμη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, προσλαμβάνει στο Παλαίφατο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ιδιαίτερη σημασία και διαστάσεις, καθώς η Αγιοταφιτική Αδελφότητα και το ευλαβές Εκκλησίασμα τιμούν με τη δέουσα λαμπρότητα και τα Ονομαστήρια της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, κ.κ. Θεοφίλου.

Παρευρισκόμενος στον εορτασμό αυτόν με αισθήματα ειλικρινούς χαράς και βαθύτατης τιμής, δράττομαι της ευκαιρίας, Μακαριώτατε, εκ μέρους της Ελληνικής Κυβερνήσεως, να Σας επαναλάβω την έκφραση της αταλάντευτης υποστήριξης και αμέριστης συμπαράστασής μας προς τον ιερό θεσμό της Μητέρας των Εκκλησιών, το Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, να Σας επιβεβαιώσω την αναγνώριση, την εκτίμηση και τον σεβασμό μας για το πολυσχιδές έργο σας καθώς και την πλήρη εμπιστοσύνη με την οποία περιβάλλουμε το Πρόσωπο Σας, να Σας ευχαριστήσω για το άριστο επίπεδο των σχέσεών μας και την αγαστή συνεργασία μας και να Σας απευθύνω τις θερμότερες ευχές μας για υγεία, μακροημέρευση και δύναμη για συνέχιση της υψηλής τόσο εθνικής όσο και θρησκευτικής Σας αποστολής.

Κατά την μακραίωνη διαδρομή του, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων διαδραμάτισε και συνεχίζει να έχει έναν ρόλο ιστορικής σημασίας. Αποτελεί το θρησκευτικό κέντρο των Αγίων Τόπων, που καταυγάζει αυθεντικά ολόκληρο τον κόσμο με το πανανθρώπινο μήνυμα της σωτηρίας και τον εμπνέει με το εν γένει πνευματικό του έργο, ενώ, συγχρόνως, προασπίζεται με ζήλο και αυταπάρνηση τα ιερά Προσκυνήματα της Χριστιανοσύνης έναντι παντοίων απειλών και κινδύνων.

Επί τη βάσει αυτού του έργου αλλά και της γενικότερης προσφοράς της, η Σιωνίτις Εκκλησία έχει κερδίσει, επαξίως, την αναγνώριση και τον σεβασμό τόσο της τοπικής κοινωνίας και των κρατών της περιοχής όσο και της Διεθνούς Κοινότητας.

Οι ραγδαίες ανακατατάξεις και οι καταιγιστικές εξελίξεις των καιρών μας αναδεικνύουν, για μία ακόμη φορά, το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο ως πόλο ηρεμίας, σύνεσης και σταθερότητας, ο οποίος διαθέτει το ηθικό και πνευματικό ανάστημα, για να έχει τη δική του σημαντική συμβολή στην καταπολέμηση του τυφλού φανατισμού, την επικράτηση του δικαίου και την επίτευξη της ειρήνης.

Παράλληλα, το ιερό Καθίδρυμα αποτελεί για το Έθνος μας τον πνευματικό φάρο των αξιών και ιδανικών του Οικουμενικού Ελληνισμού, ο οποίος έχει διαχρονική αλλά και γόνιμη παρουσία στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Μακαριώτατε,

Οι προκλήσεις της εποχής είναι τεράστιες και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν πολλοί. Τα αλλότρια συμφέροντα, όμως, που επιβουλεύονται το Πατριαρχείο ματαιοπονούν, διότι έχουν απέναντι τους την ιστορία, την παράδοση, την βαθύτατη πίστη και αφοσίωση ολόκληρης της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας, αλλά και μία εμπνευσμένη ηγεσία, που με επίγνωση των ανόμων επιδιώξεων ορισμένων και την κρισιμότητα των περιστάσεων, αποφασιστικότητα, πίστη και σθένος είναι σε θέση να καθοδηγήσει με ασφάλεια και να διαφυλάξει το παρόν και το μέλλον του ιερού θεσμού. Το φορτίο που έχετε αναλάβει είναι βαρύ, αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι, με τη δύναμη του Θεού και την ενεργό συμπαράσταση όλων μας, θα συνεχίσετε, όπως μέχρι σήμερα, με επιτυχία το έργο Σας και θα φέρετε εις πέρας την αποστολή σας προς όφελος του Πατριαρχείου, της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας, της Ορθοδοξίας και του Έθνους. Χρόνια πολλά.

Εν συνεχεία προσεφώνησε τον Μακαριώτατον ο Ιερώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός εκ μέρους του ποιμνίου της Μητροπόλεως Ναζαρέτ, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Ιόππης κ. Δαμασκηνός εκ μέρους του ποιμνίου της πόλεως Ιόππης, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Καττάρων κ. Μακάριος εκ  μέρους του ποιμνίου της Αρχιεπισκοπής Καττάρων και  ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Πέλλης κ. Φιλούμενος εκ μέρους του ποιμνίου της βορείου Ιορδανίας, ο αιδεσιμολογιώτατος π. Φάραχ Νταμπούρ εκ μέρους του αραβοφώνου ποιμνίου του Καθεδρικού Ιερού Ναού του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου εν Ιεροσολύμοις, ο καθηγητής Φιλόλογος κ. Παναγιώτης Αντωνιάδης εκ μέρους της Πατριαρχικής Σχολής Αγίας Σιών και ο κ. Νικόλαος Σαρρής εκ μέρους του Σχολείου του Αγίου Δημητρίου.

Τον Γέροντα Αρχιγραμματέα, τον κ. Γενικόν Πρόξενον και πάντας τους προσφωνήσαντας Αυτώ ηυχαρίστησεν ο Μακαριώτατος διά της κάτωθι αντιφωνήσεως Αυτού, εχούσης ούτως ελληνιστί:

«Των Αγίων Μαρτύρων το εγκαλλώπισμα, η θεόστεπτος αύτη και θεοσύλλεκτος των Τεσσαράκοντα πληθύς ανευφημήσθωσαν νυν· διά κρυμού γαρ και πυρός, δοκιμασθέντες, οι σοφοί, εδείχθησαν στρατιώται, Χριστού του Παμβασιλέως και πρεσβεύουσι του σωθήναι ημάς», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.

Εκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,

Άγιοι Σεβαστοί Πατέρες και Αδελφοί,

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Η ιερά μνήμη της θεοστέπτου και θεοσυλλέκτου πληθύος των αγίων μεγάλων Τεσσαράκοντα μαρτύρων, των εν Σεβαστεία τη πόλει μαρτυρησάντων, συνήγαγε πάντας ημάς εν τω Πανιέρω Ναώ της Αναστάσεως του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού, ένθα ετελέσαμεν την θείαν λειτουργίαν, δηλονότι το μέγα της θείας Eυχαριστίας μυστήριον.

Εν συνεχεία δε ανεπέμψαμεν ευχαριστήριον Δοξολογίαν τω αγίω Τριαδικώ Θεώ, τω χαρίσαντι ημίν τοις ανθρώποις την αναρίθμητον πλειάδα των αγίων Αυτού μαρτύρων, ως κηρύττει και ο θείος Παύλος λέγων: «τοσούτον έχοντες περικείμενον ημίν νέφος μαρτύρων, όγκον αποθέμενοι πάντα και την ευπερίστατον αμαρτίαν, δι” υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν ᾿Ιησούν, ος αντί της προκειμένης αυτώ χαράς υπέμεινε σταυρόν, αισχύνης καταφρονήσας, εν δεξιά τε του θρόνου του Θεού κεκάθικεν». (Εβρ. 12,1-2)

Τον σταυρόν τούτον του μαρτυρίου του Ιησού Χριστού υπέμεινε και ο συμμάρτυς των αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων Θεόφιλος, ούτινος το θεοφιλές όνομα ταπεινώς φέρομεν και Ημείς. Διό πρεπόντως και εξαιρέτως τιμώμεν αυτόν σήμερον επί τοις σεπτοίς Ονομαστηρίοις Ημών μετά συμπάσης της γεραράς Αγιοταφιτικής ημών Αδελφότητος και του ευσεβούς ημών χριστεπωνύμου πληρώματος.

Η τέλεσις της θείας και παντίμου ταύτης εορτής του αγίου μάρτυρος Θεοφίλου και των λοιπών Τεσσαράκοντα συμμαρτύρων αυτού καλεί ημάς εις εγρήγορσιν, μάλιστα δε κατά τας κρισίμους ταύτας ημέρας, καθ’ ας σκληρώς δοκιμάζεται η ανθρωπότης, ιδία το γένος των Χριστιανών, των εν πολλαίς περιοχαίς της γης τελούντων υπό διωγμόν.

Αναφερόμενος εις την σημασίαν και το βαθύτερον ευαγγελικόν χριστιανικόν περιεχόμενον του μαρτυρίου της αγάπης του Χριστού, ο ιερός Χρυσόστομος λέγει: «εν γαρ εστιν των αμηχάνων, ή μαρτυρήσαι γενναίως, ή κηρύξαι σπουδαίως… εάν μη Πνεύματος Αγίου δύναμις νευρώση τον τόνον του μάρτυρος άλλως γαρ ου δύνανται μάρτυρες είναι. Μάρτυρα δε λέγω νυν, ου μόνον τον διά παθών τελειούμενον, αλλά και τον τω λόγω μαρτυρούντα της χάριτος. Πας γαρ κήρυξ αληθείας μάρτυς, εστί του Θεού».

Τού αγίου μάρτυρος Θεοφίλου και των συμμαρτύρων αυτού τας ικετηρίους εντεύξεις αιτησάμενοι προς τον αγαθόν και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, μετά του μελωδού αυτών είπωμεν: «Αθλοφόροι Χριστού την πάνσεπτον νηστείαν φαιδροτέραν απειργάσασθε, τη μνήμη της ενδόξου υμών αθλήσεως· τεσσαράκοντα γαρ όντες, την τεσσαρακονθήμερον αγιάζετε, το σωτήριον πάθος μιμησάμενοι, διά της υπέρ Χριστού υμών αθλήσεως. Διό έχοντες παρρησίαν πρεσβεύσατε, εν ειρήνη καταντήσαι ημάς εις την τριήμερον Ανάστασιν του Θεού και Σωτήρος των ψυχών ημών».

Επί δε τούτοις ευχόμεθα, όπως Κύριος ο  Θεός διά των πρεσβειών αυτών και δη του Αγίου Μάρτυρος Θεοφίλου χαρίζηται δύναμιν και τον θείον αυτού φωτισμόν Αυτού.

Ωσαύτως, ολοθύμους ευχαριστίας απευθύνομεν τω Γέροντι Αρχιγραμματεί Ιερωτάτω Αρχιεπισκόπω Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχω, προσφωνήσαντι Ημάς εκ μέρους των τιμίων μελών της Αγίας και Ιεράς ημών Συνόδου και των προσφιλών Ημίν μελών της Αγιοταφιτικής ημών Αδελφότητος, τω Εκλαμπροτάτω κ. Γεωργίω Ζαχαριουδάκη, Γενικώ Προξένω της Ελλάδος εν Ιεροσολύμοις, διαβιβάσαντι Ημίν τας ευχάς των μελών της Ελληνικής Κυβερνήσεως, τω Ιερωτάτω Μητροπολίτη Ναζαρέτ κ. Κυριακώ, ευχηθέντι Ημίν εκ μέρους του ποιμνίου της Μητροπόλεως Ναζαρέτ, τω Ιερωτάτω Αρχιεπισκόπω Ιόππης κ. Δαμασκηνώ, ευχηθέντι Ημίν εξ ονόματος του ποιμνίου της περιοχής Ιόππης, τω Ιερωτάτω Αρχιεπισκόπω Πέλλης κ. Φιλουμένω, ευχηθέντι Ημίν εκ μέρους του ποιμνίου της βορείου Ιορδανίας, τω Ιερωτάτω Αρχιεπισκόπω Καττάρων κ. Μακαρίου, ευχηθέντι Ημίν εκ μέρους του ποιμνίου της Αρχιεπισκοπής Καττάρων 

Γένοιτο πάσιν ημίν η κραταιά του Κυρίου προστασία αρωγός εν τω βίω, πρεσβείαις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων και πάντων των Αγίων. Αμήν. Έτη πολλά και ευλογημένα!

Την πνευματικήν χαράν και αγαλλίασιν ηκολούθησε και η υλική διά της παραθέσεως μεσημβρινής νηστισίμου εορτίου τραπέζης.

{youtube}goBA_1__UvU{/youtube}

{youtube}PkK4edHShGM{/youtube}