Την Κυριακήν, 16ην /29ην Δεκεμβρίου 2013, εωρτάσθη η Κυριακή των Προπατόρων, ως μνήμη των προ του Νόμου και μετά τον Νόμον κατά σάρκα Προπατόρων του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ήτοι από Αβραάμ του Πατριάρχου, Ισαάκ του εξ επαγγελίας γεννηθέντος υιού αυτού, Δαβίδ του πραοτάτου βασιλέως , Δανιήλ του προφήτου και των τριών παίδων των την φλόγα εις δρόσον μεταβαλλόντων, εις τον επ’ ονόματι αυτών ιερόν ναόν εις το Χωρίον των Ποιμένων-Μπετσαχούρ.
Εις το Χωρίον τούτο, το οποίον φέρει την ονομασίαν εκ των Ποιμένων των αγραυλούντων και μεταβάντων τη προτροπή των αγγέλων και θεασαμένων τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν ως βρέφος κείμενον εν φάτνη, διατηρεί αρχαιοτάτην Ελληνορθόδοξον Κοινότητα (Rum Orthodox) το Πατριαρχείον, αριθμούσαν περί τας επτά χιλιάδας μελών σήμερον.
Υπό των ιερέων της Κοινότητος ταύτης, των Προσκόπων των Επιτρόπων και του λαού εγένετο θερμώς δεκτός η Α.Θ.Μακαριότης ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος και προεξήρξε της ακολουθίας του Όρθρου και της θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αβήλων κ. Δωροθέου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και διακόνων, ψαλλούσης της χορωδίας της Κοινότητος ταύτης και συμμετέχοντος εν κατανύξει αθρόου ευσεβούς Ορθοδόξου λαού.
Προς το ευσεβές εκκλησίασμα τούτο εκήρυξε τον θείον λόγον η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, έχοντα ως έπεται ελληνιστί
«Ο πλήρης κενούται, σαρκί δι’ ημάς, και αρχήν ο προάναρχος δέχεται, πτωχεύει δε ο πλούσιος, και Λόγος ων Θεού, εν φάτνη των αλόγων, προσκλίνεται ως βρέφος, την ανάπλασιν πάντων, των απ’ αιώνος εργαζόμενος», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας μας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
ευλαβείς Χριστιανοί.
Το ανεκλάλητον και όντως μέγα και παράδοξον μυστήριον της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, δηλονότι της ημών αναπλάσεως και πάντων των απ’ αιώνος Προπατόρων ημών, προαναγγέλει σήμερον ημίν η παρούσα εόρτιος πανήγυρις εν αυτώ τούτω τω ιερώ τόπω, ένθα οι αγραυλούντες Ποιμένες εξέστησαν ακούοντες τον αγγελικόν τούτον ύμνον: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία», (Λουκ. 2,14). «Καί εγένετο», λέγει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «ως απήλθον απ’ αυτών εις τον ουρανόν οι άγγελοι, και οι άνθρωποι οι Ποιμένες είπον προς αλλήλους· Διέλθωμεν δη έως Βηθλεέμ, και ίδωμεν το ρήμα τούτο το γεγονός, ο Κύριος εγνώρισεν ημίν», (Λουκ. 2,15).
Το ρήμα τούτο το γεγονός, αγαπητοί μου αδελφοί, το οποίον εγνώρισεν ημίν ο Κύριος δεν είναι άλλον από την Γέννησιν του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού εκ των αγνών αιμάτων της Υπεραγίας και Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Το γεγονός τούτο αποτελεί μωρίαN και σκάνδαλον διά τον κόσμον, ο οποίος όλος εν τω πονηρώ κείται, (Α΄ Ιωάνν. 5,19). Διά δε τον κόσμον της Εκκλησίας το γεγονός τούτο αποτελεί μυστήριον μέγα και παράδοξον. Καί τούτο διότι, ως λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, «οίδαμεν ότι εκ του Θεού εσμεν και ότι ο Υιός του Θεού ήκει και δέδωκεν ημίν διάνοιαν, ίνα γινώσκωμεν τον αληθινόν· και εσμέν εν τω αληθινώ, εν τω Υιώ αυτού ᾿Ιησού Χριστώ. Ούτός εστιν ο αληθινός Θεός και ζωή αιώνιος», (Α΄ Ιωάνν. 5,19).
Των θείων Πατέρων ως του Αδάμ, Σηθ και Νώε, Αβραάμ, Μελχισεδέκ, Ισαάκ και Ιακώβ και των λοιπών απογόνων αυτών την θείαν μνήμην επιτελούμεν σήμερον. Ούτοι είναι οι Προπάτορες διά των οποίων ο Θεός Πατήρ ημών προεμνηστεύσατο την εξ’ εθνών Εκκλησίαν του Υιού Αυτού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ως λέγει κάι ο υμνωδός: «εν πίστει τους Προπάτορας εδικαίωσας την εξ εθνών δι’ αυτών προμνηστευσάμενος Εκκλησίαν. Καυχώνται εν δόξη οι Άγιοι, ότι εκ σπέρματος αυτών υπάρχει καρπός ευκλεής, η ασπόρως τεκούσα σε, Χριστέ ο Θεός ημών».
Ο ευκλεής δε ούτος καρπός, είναι η Θεοτόκος και μητέρα του Θεού αειπάρθενος Μαρία, η οποία εγένετο συμμέτοχος και συνεργός του μυστηρίου της εν Χριστώ τω Θεώ ημών σωτηρίας. Της σωτηρίας ταύτης ακριβώς καταγγέλλουσιν και ημίν την οδόν οι σήμερον τιμώμενοι απ’ αιώνος άγιοι Προπάτορες.
Την οδόν ταύτην την γέμουσαν μεριμνών βιοτικών, αλλά και ποικίλων παθών και ασθενειών καλούμεθα να διέλθωμεν μετά των Ποιμένων έως Βηθλεέμ. «Καί τας των Προφητών προρρήσεις ασφαλώς κατέχοντες, μετά του Ησαΐου μεγαλοφώνως βοήσωμεν: Ιδού η Παρθένος εν γαστρί λήψεται και τέξεται Υιόν τον Εμμανουήλ, ο εστι μεθ’ ημών ο Θεός». Ο Εμμανουήλ δε Ούτος, δηλονότι ο Υιός της Παρθένου είναι «ο Χριστός, η ζωή ημών», κατά τον θείον Παύλον. Με άλλα λόγια, αγαπητοί μου, ο προαιώνιος Υιός και Λόγος του Θεού, ο εν σπηλαίω της Βηθλεέμ γεννηθείς είναι ο Δημιουργός του κόσμου, το φως και η ζωή των ανθρώπων. «Καί το φως εν τη σκοτία φαίνει, και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν», (Ιωάν 1, 4-5) λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής.
Τούτου ένεκεν η αγία ημών Εκκλησία προσκαλεί πάντας ημάς διά στόματος του υμνωδού λέγουσα: «Ιδού καιρός ήγγικε της σωτηρίας ημών. Ευτρεπίζου Σπήλαιον, η Παρθένος εγγίζει του τεκείν. Βηθλεέμ γη Ιούδα, τέρπου και αγάλλου, έτι εκ σού ανατέταλκεν ο Κύριος Ημών. Ακούσατε όρη και βουνοί και τα περίχωρα της Ιουδαίας ότι έρχεται Χριστός, ίνα σώση ον έπλασε άνθρωπον».
Η εόρτιος σήμερον μνήμη των Αγίων Προπατόρων και Προφητών εις αυτόν τον ιερόν σκοπόν αποβλέπει, τουτέστιν εις την προετοιμασίαν και τον ευτρεπισμόν του εντός ημών σπηλαίου, δηλονότι του πνευματικού σπηλαίου της καρδίας ημών. «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψωνται», (Ματθ. 5,8), λέγει ο Κύριος. «Νυνί δε», κηρύττει ο σοφός Παύλος, « Νεκρώσατε ούν τα μέλη υμών τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν, και την πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρία· απόθεσθε τα πάντα, οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ του στόματος υμών· μη ψεύδεσθε εις αλλήλους, απεκδυσάμενοι τον παλαιόν άνθρωπον συν ταίς πράξεσιν αυτού και ενδυσάμενοι τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν», (Κολ. 3, 5-10).
Το βαθύτερον και ουσιωδέστατον μήνυμα των εορτών της Αγίας ημών Εκκλησίας και δη της μητροπόλεως των εορτών, δηλαδή των Χριστουγέννων, είναι η Γέννησις του Θεού Λόγου, του Σωτήρος ημών Χριστού εντός ημών αφ᾽ ενός και δι’ Αυτού, του Χριστού, η αναγέννησις ημών εις νέον άνθρωπον αφ᾽ ετέρου. Αυτήν ακριβώς την πίστιν παρέδωκαν ημίν, αγαπητοί μου, οι Άγιοι ημών Προπάτορες και Προφήται. Αυτήν την πίστιν παρέλαβε η Αγία ημών Εκκλησία εκ των Πνευματοφόρων Αποστόλων και των Θεοφόρων ημών Πατέρων. Διά τούτο και ημείς μετά του μελωδού είπωμεν: «Χαίρετε Προπάτορες και Προφήται τίμιοι, οι τον νόμον Κυρίου, καλώς διαταξάμενοι, και τη πίστει φανέντες, απόρθητοι στύλοι ακλινείς· υμείς γαρ και μεσίται ώφθητε της Νέας Διαθήκης Χριστού, και μεταστάντες προς ουρανόν, Αυτόν ικετεύσατε, ειρηνεύσαι τον κόσμον, [την περιοχήν ημών], και σώσαι και φωτίσαι τας ψυχάς ημών. Αμήν.
{youtube}T87QmCJcIEI{/youtube}