ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ: Την Τρίτη 28 Ιουλίου / 10 Αυγούστου εορτάστηκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η μνήμη του Οσίου Ιωάννου του Νέου Χοζεβίτου του εκ Ρουμανίας, του ασκήσαντος στην Ιερά Μονή Χοζεβά…
στα μέσα του 20ου αιώνα και ο οποίος αγιοκατατάχθηκε από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων το έτος 2015. Το Τίμιο Λείψανο του Οσίου Ιωάννου φυλάσσεται άφθαρτο στην Μονή της Μετανοίας του.
Ολονύκτια Αγρυπνία στην μνήμη του Οσίου τέλεσε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος με συλλειτουργούς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και των Ιερομονάχων π. Χρυσόγονο, π. Μάρκελλο και τον Αρχιδιάκονο π. Μάρκο και του Ιεροδιακόνου π. Πατρικίου ενώ έψαλλε ο Ιεροδιάκονος π. Συμεών μετά των μοναχών της Μονής.
Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας ο Πατριάρχης κ.κ. Θεόφιλος ανέπεμψε Ικετήριο Δέηση για τη διάσωση των πυροπλήκτων στη χώρα μας και ιδίως στην Εύβοια ενώ μετά την Απόλυση της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε Μοναστηριακή τράπεζα.
Τον Μακαριώτατο υποδέχθηκε ο Αρχιμανδρίτης και Καθηγούμενος της Μονής π. Κωνσταντίνος ο οποίος ανακαίνισε και αναδιοργάνωσε την Μονή και προσφώνησε τον Πατριάρχη ως εξής:
Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα μετά τής Τιμίας Υμών Συνοδείας,
Εορτάζομεν καί πάλιν τήν μνήμην τού Αγίου Ιωάννου τού Νέου Χοζεβίτου, ού τό άφθορον Σκήνος αποθησαύρισται εν τή Ιερά Μονή Χοζεβά. Η καρδία ημών γέμει χαράς καί λύπης ταυτοχρόνως!
Χαράς, διότι πανηγυρίζομεν ευλαβώς τήν νίκην επί τών παθών καί τού «κόσμου» ενός εκ τών ημετέρων! Ενός ανθρώπου ομοιοπαθούς ως καί ημείς, ενός Ιερομονάχου Χοζεβίτου, ο οποίος ήρθη, Θεία Επιπνοία, εις ύψος Αγιότητος: τού Αγίου Ιωάννου τού Νέου Χοζεβίτου, εκ Ρουμανίας ορμωμένου.
Λύπης, διότι διερχόμεθα περίοδον δοκιμασιών μεγάλων καί δυσβαστάκτων! Εν μέσω απιστεύτου εκλύσεως τών ηθών καί αμετανοήτου βίου παγκοσμίως, επί έν καί ήμισυ έτος, η φοβερά πανδημία τού κορονωϊού μαστίζει τήν ανθρωπότητα καί εκατόμβαι θυμάτων πίπτουσι καθ εκάστην. Προσφάτως δέ, φλόγες υψηλαί καί αδηφάγοι καταβιβρώσκουσιν οικίας καί δάση, τούς πνεύμονας τού οξυγόνου
Έτη δύσκολα, τώ όντι, καί άπαντες αναζητούμεν παρηγορίαν.
Καί πού αλλού θά εύρωμεν καταφυγήν, ει μή εις τόν Θεόν, τήν Θεοτόκον καί τούς Αγίους τής Εκκλησίας;
Είς τινα επιστολήν τού Αγίου Ιωάννου τού Νέου Χοζεβίτου, αναγινώσκομεν τά κάτωθι παραμυθητικά λόγια, τά οποία, τήν λύπην διαλύοντα, χαρίζουσιν ελπίδα ισχυράν καί αισιοδοξίαν σταθηράν πρός πάντας ημάς: «Επομένως, δέν είμαστε ξένοι καθόλου, άν καί ζούμε απομακρυσμένοι. Ο πνευματικός δεσμός μεταξύ μας είναι πολύ στενός, έστω καί άν εμείς δέν τό αντιλαμβανόμαστε. Εγώ δέν είμαι ούτε δάσκαλος, ούτε Ηγούμενος καί ο Κύριος ξέρει ότι ούτε θέλω κάτι τέτοιο. Η κατάστασή σας όμως δέν μού είναι αδιάφορη. Η σεμνότητα τής ζωής σας είναι καί γιά μένα τιμή, αφορμή παρηγορίας
Σκεφτείτε ότι ζούμε τά πιό δύσκολα χρόνια καί τά πιό επικίνδυνα γιά τήν σωτηρία τής ψυχής. Σκεφτείτε ότι όλοι μείναμε σάν ορφανοί, απομακρυσμένοι από τήν πατρίδα μας καί στερημένοι πνευματικής τροφής. Σκεφτείτε ότι οι εχθροί τής πίστεώς μας πληθύναν περισσότερο από ποτέ καί η σωτηρία μας βρίσκεται σέ μεγαλύτερο κίνδυνο. Εάν έχουμε τήν ψυχή πληγωμένη, δέν υπάρχει κανείς νά μάς γιατρέψει, καί εάν πέσουμε, δέν υπάρχει κανείς νά μάς σηκώσει. Τώρα είναι ανάγκη γιά περισσότερη ένωση καί αδελφική στήριξη. Άν καί δέν είμαστε όλοι μαζί, τουλάχιστον πνευματικά νά είμαστε ενωμένοι καί νά βαστάξουμε τίς αδυναμίες αλλήλων μέ έλεος
Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου στήν Αγία Πίστη καί άς δείχνουμε έλεος μετ ειρήνης πρός όλους, Χάριτι τού Κυρίου μας, Ιησού Χριστού. Αμήν.»
Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Δεήθητε, όπως ο Αγαθός Κύριος, διά πρεσβειών τής Υπεραγίας Θεοτόκου τής Χοζοβιωτίσσης καί τού εορτάζοντος Αγίου Πατρός ημών Ιωάννου τού Νέου Χοζεβίτου, άγη ημάς καί τόν κόσμον άπαντα εις λιμένα εύδιον καί οδόν μετανοίας καί σωτηρίας. Αμήν».
Διαβάστε την ομιλία του Πατριάρχη κατά το Κοινωνικόν:
Εις τό Κοινωνικόν τής θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος εκήρυξε τόν θείον λόγον διά τής κάτωθι ομιλίας Αυτού:
Εξανέτειλεν εν σκότει φώς τοίς ευθέσιν ελεήμων καί οικτίρμων καί δίκαιος» (Ψαλμ. 111,4), αναφωνεί ο ψαλμωδός.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Φώς Κυρίου εξανέτειλεν σήμερον, η σεπτή μνήμη τού οσίου Πατρός ημών Ιωάννου τού Νέου Χοζεβίτου εν τή σκιά τού θανάτου τού προκαλουμένου, τόσον εκ τής ανυποχωρήτου λοιμικής νόσου τού κορωνόϊού, όσον καί εκ τών επιβαινομένων σεισμών, καταποντισμών, πυρών καί λοιπών σημείων τής θείας οργής.
Διό καί ημείς συνήχθημεν εν τώ αγιογραφικώ τούτω τόπω τής ασκήσεως τού οσίου Πατρός ημών Ιωάννου, ίνα ευχαριστιακώς τιμήσωμεν τόν όσιον καί δίκαιον τού Θεού, ακούοντες εις τό παράγγελμα τού ψαλμωδού λέγοντος: «άσατε τώ Κυρίω άσμα καινόν, η αίνεσις αυτού εν Εκκλησία οσίων», (Ψαλμ. 149), «ου τών παρανόμων αλλά τών οσίων ίδιον τόν Θεόν υμνείν», λέγει ο ερμηνευτής Θεοδώρητος.
Ο άγιος Ιωάννης συγκαταλέγεται μεταξύ τών πολλών υιών τού Θεού, τού αγαγόντος αυτούς εις δόξαν τού Σωτήρος Χριστού αυτού, ως κηρύττει ο θείος Παύλος: «έπρεπε γάρ αυτώ, [τώ Θεώ Πατρί], δι όν τά πάντα καί δι ού τά πάντα, πολλούς υιούς εις δόξαν αγαγόντα, τόν αρχηγόν τής σωτηρίας αυτών διά παθημάτων τελειώσαι ό τε γάρ αγιάζων καί οι αγιαζόμενοι εξ ενός πάντες δι ήν αιτίαν ουκ επαισχύνεται αδελφούς αυτούς καλείν», (Εβρ. 2, 10-11).
Ερμηνεύων τούς λόγους τούτους τού θείου Παύλου, ο άγιος Θεοφύλακτος λέγει: «Άξιον τής φιλανθρωπίας αυτού πεποίηκεν ο Πατήρ, τόν πρωτότοκον πάντων τών υιών τών μελλόντων απολαύσαι τής δόξης αυτού λαμπρότερον πάντων αποδείξας διά παθημάτων, ίνα δείξη καί τοίς άλλοις, όπως δεί αθλείν».
Ο Πατήρ ημών Ιωάννης, ως αναφέρει ο βιογράφος αυτού, από νεαράς ηλικίας υπέστη πολλάς δοκιμασίας καί ποικίλους πειρασμούς κατά τήν διάρκειαν τής μοναστικής αυτού ζωής εν τή περιχώρω τού Ιορδάνου καί δή εν τή ερήμω τού Χοζεβά, ένθα ανεδείχθη μάρτυς πιστός τών παθημάτων καί τής αθλήσεως τού Σωτήρος ημών Κυρίου Ιησού Χριστού, «ου μόνον οι διά τήν εις Χριστόν πίστιν δεξάμενοι τόν θάνατον, μάρτυρές εισιν, αλλά καί διά τήν τών εντολών αυτού τήρησιν αποθνήσκοντες», λέγει ο όσιος Ιωάννης τής Κλίμακος. Ο δέ θεσπέσιος Παύλος λέγει: «τίς ημάς χωρίσει από τής αγάπης τού Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα;», (Ρωμ. 8, 35). Σχολιάζων τούς κηρυγματικούς τούτους λόγους, ο Ιερός Χρυσόστομος λέγει: «Όταν ο Παύλος ειπή θλίψιν, καί δεσμωτήρια λέγει καί δεσμά καί συκοφαντίας καί εξορίας καί τάς άλλας ταλαιπωρίας απάσας καί πάντα απλώς τά εν ανθρώποις δεινά διά μιάς ημίν εμφαίνων λέξεως».
Αυτά ακριβώς, «πάντα τά εν ανθρώποις δεινά» υπέστη ο τής υπακοής καί υπομονής Ιερομόναχος Ιωάννης πρός χάριν τής αγάπης τού αρχηγού τής σωτηρίας τών ανθρώπων, Κυρίου Ιησού Χριστού. Φρουρούμενος ο ταπεινός τή καρδία Ιωάννης υπό τής δυνάμεως τής πίστεως αυτού εις τόν Θεόν καί έχων βεβαίαν τήν εγγύησιν ότι η ελπίς αυτού δέν θά διαψευσθή, εγένετο μέτοχος τής κληρονομίας τής φυλασσομένης εις τούς ουρανούς, ως κηρύττει ο Πρωτοκορυφαίος τών Αποστόλων Πέτρος: «ευλογητός ο Θεός καί Πατήρ τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο κατά τό πολύ αυτού έλεος αναγεννήσας ημάς εις ελπίδα ζώσαν δι αναστάσεως Ιησού Χριστού εκ νεκρών, εις κληρονομίαν άφθαρτον καί αμίαντον καί αμάραντον, τετηρημένην εν ουρανοίς εις υμάς», (Α΄ Πέτρ. 1, 3-4).
Τήν άφθαρτον καί αμίαντον καί αμάραντον εν ουρανοίς κληρονομίαν, τήν εγγύησιν δηλονότι αυτής, έχομεν πρό οφθαλμών ημών. Η εγγύησις δέ αύτη δέν είναι άλλη από τό άφθαρτον καί ευωδιάζον σκήνωμα τού οσίου καί θαυματουργού Πατρός ημών Ιωάννου τού νέου Χοζεβίτου τού εκ Ρουμανίας.
Μέ άλλα λόγια, τό εν Πνεύματι Αγίω άφθαρτον καί ευωδιάζον γενόμενον σώμα τού Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου αποτελεί αδιάψευστον καί αντίρρητον μαρτυρίαν τής αναστάσεως εκ νεκρών τού Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, αλλά καί τής ζώσης ελπίδος ημών.
«Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος τών Οσίων αυτού», (Ψαλμ. 115,16) αναφωνεί ο ψαλμωδός. Τούτο σημαίνει, αγαπητοί μου αδελφοί, ότι εν τή σημερινή εορτίω μνήμη τού Οσίου Ιωάννου, προσήλθομεν ημείς πάντες ου μόνον ίνα τιμήσωμεν αυτόν, αλλά μάλλον ίνα συμμετάσχωμεν εις τήν υπό τού Κυρίου γενομένην τιμήν εις αυτόν, δηλονότι τόν Όσιον Αυτού. Επί πλέον δέ προσήλθομεν ίνα διδαχθώμεν τά παραγγέλματα τής κατά Χριστόν αληθινής ζωής απ αυτόν τόν όσιον Ιωάννην τόν Νέον Χοζεβίτην καί τήν πλειάδα τών προλαμψάντων αυτώ αγίων Χοζεβιτών.
Ο όσιος Πατήρ ημών Ιωάννης εντρυφών αδιαλείπτως εις τάς ιεράς Γραφάς κατά τό ειρημένον «εν ταίς εντολαίς σου αδολεσχήσω καί κατανοήσω τάς οδούς σου», (Ψαλμ. 118,15), ανεδείχθη πιστός μαθητής τού θεηγόρου Παύλου, εφαρμόζων πράξει τε καί θεωρία τά σωτηριώδη κηρυγματικά αυτού παραγγέλματα: «Παρακαλώ ούν υμάς, αδελφοί, διά τών οικτιρμών τού Θεού, παραστήσαι τά σώματα υμών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τώ Θεώ, τήν λογικήν λατρείαν υμών, καί μή συσχηματίζεσθαι τώ αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθαι τή ανακαινώσει τού νοός υμών, εις τό δοκιμάζειν υμάς τί τό θέλημα τού Θεού, τό αγαθόν καί ευάρεστον καί τέλειον», (Ρωμ. 12, 1-2).
Τό παράγγελμα τούτο τού Παύλου, δηλονότι, «μή συσχηματίζεσθε αδελφοί μου, τώ αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθε τή ανακαινώσει τού νοός υμών» (Ρωμ. 12, 2) απευθύνει πρός πάντας ημάς ο όσιος Πατήρ ημών Ιωάννης, ο παρρησίαν έχων πρός τόν Θεόν μετά πάντων τών αγίων καί δή τής υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καί αειπαρθένου Μαρίας. Απευθύνει δέ τό Παύλειον τούτο πράγγελμα εις ημάς αγαπητοί μου αδελφοί, ο όσιος Πατήρ ημών Ιωάννης, «ίνα τό δοκίμιον υμών τής πίστεως πολυτιμότερον χρυσίου τού απολλυμένου διά πυρός δέ δοκιμαζομένου ευρεθή εις έπαινον καί τιμήν καί δόξαν εν αποκαλύψει Ιησού Χριστού»,
(Α΄ Πέτρ. 1, 70), Αμήν, Έτη πολλά».
Παρακολουθήστε την ομιλία του Μακαριωτάτου κατά το Κοινωνικόν:
