Οι Μητροπολίτες Ξάνθης, Ελευθερουπόλεως, Θεσσαλλιώτιδος και Καλαριάς συλλειτούργησαν κατά το φετινό εορτασμό της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα όπου προεξήρχε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος.
Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων αναφέρει:
Αφ’ εσπέρας εις τον Εσπερινόν.
Την Τρίτην, 14ην/27ην μηνός Σεπτεμβρίου 2016, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου η εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Η εορτή αύτη εωρτάσθη ως μνήμη του γεγονότος ότι μετά την αποπεράτωσιν των Εγκαινίων του Ναού της Αναστάσεως, το έτος 336 μ.Χ., η Αγία Ελένη ύψωσε το Τίμιον Ξύλον εις τον Ναόν αυτόν μετά του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων Μακαρίου εν τω τόπω της προσπήξεως αυτού εν τω Φρικτώ Γολγοθά και της εύρέσεως αυτού εις την όπισθεν του βράχου του Γολγοθά λελαξευμένην κοιλότητα , οπότε ο λαός ιδών αυτό, ανεφώνησεν το «Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον», όπερ και ψάλλεται υπό του λαού έως της σήμερον εις την τελετήν της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού εκατοντάκις εις εκάστην ύψωσιν προς τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος.
Η εν λόγω εορτή ήρχισε να εορτάζηται αφ’ εσπέρας της Δευτέρας διά της αναγνώσεως της Θ΄ Ώρας την 2αν μ.μ. εις τον Ιερόν Μοναστηριακόν Ναόν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Ευθύς αμέσως, των κωδώνων κρουομένων, η Πατριαρχική Συνοδεία υπό τον Μακαριώτατον Πατριάρχην Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον κατήλθεν εις τον Ναόν της Αναστάσεως.
Ενταύθα εις την Αγίαν Αποκαθήλωσιν έλαβε χώραν προϋπάντησις υπό των ενδεδυμένων Ιερέων, κρατούντων Ευαγγέλιον και εικόνα του Τιμίου Σταυρού. Ο Πατριάρχης ενδυθείς εθυμίασε και προσεκύνησε Εκείνος και οι Αρχιερείς. Εκ της Αγίας Αποκαθηλώσεως έλαβε χώραν η προσκύνησις του Μακαριωτάτου, των Αρχιερέων και των Ιερέων εις τον Πανάγιον Τάφον.
Εν συνεχεία ήρχισε ο Εσπερινός εις το Καθολικόν, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου διά του Προοιμιακού, των Ανοιξανταρίων, των τροπαρίων της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, της Μεγάλης Εισόδου και της Αρτοκλασίας, εφ᾽ όσον εν αρχή οι Αρχιερείς και οι Συνοδικοί ανήλθον εις τον Γολγοθάν διά προσκύνησιν και έλαβε χώραν το θυμίαμα εις τα Πανάγια Προσκυνήματα του Ναού της Αναστάσεως, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και συμμετεχόντων Αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος και Ιερέων παρεπιδημούντων.
Του Εσπερινού τελειωθέντος, ανήλθεν η Πατριαρχική Συνοδεία εις τα Πατριαρχεία.
Β’ Ανήμερα της εορτής.
Την πρωίαν της Τρίτης, 14ης /27ης Σεπτεμβρίου 2016, έλαβε χώραν η κυρίως εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Εν αρχή η Αγιοταφιτική Συνοδεία κατήλθεν από του Πατριαρχείου, των κωδώνων κρουομένων εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως. Άμα τη εισόδω εν αυτώ ο προεξάρχων της πανηγύρεως Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεκύνησεν εις την Αγίαν Αποκαθήλωσιν και τον Πανάγιον Τάφον, προ του οποίου ενεδύθη μανδύαν και εισήλθεν εις το Καθολικόν.
Των σημάντρων κρουομένων, προσήλθον οι Ιερείς και «έλαβον καιρόν». Έπειτα, εν ω εψάλλετο το «Ανωθεν οι προφήται», «έλαβε καιρόν» και ο Μακαριώτατος και εισελθών εις το Ιερόν Βήμα έλαβε χώραν ο Αρχιερατικός ασπασμός.
Του Μακαριωτάτου, των Αρχιερέων και των Ιερέων ενδυθέντων, εγένετο έξοδος πάντων προς το Καθολικόν, ότε και ήρξατο η θεία Λειτουργία διά του «Ευλογημένη».
Μετά του Μακαριωτάτου προεξάρχοντος συνελειτούργησαν οι Αρχιερείς του Πατριαρχείου Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιος, και οι Σεβασμιώτατοι Αρχιεπίσκοποι Γεράσων κ. Θεοφάνης, Κωνστσταντίνης κ. Αρίσταρχος, Θαβωρίου κ. Μεθόδιος, Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, Λύδδης κ. Δημήτριος, Καττάρων κ. Μακάριος και πρώην Ζάμπιας κ. Ιωακείμ και οι παρεπιδημούντες, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος και Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομος Αγιοταφιτών Ιερομονάχων με προεξάρχοντα εξ αυτών τον Γέροντα Καμαράσην Αρχιμανδρίτην π. Νεκτάριον, Ιερομονάχων παρεπιδημούντων εξ Ελλάδος και εξ άλλων Εκκλησιών, των Ιεροδιακόνων Μάρκου, Αναστασίου και Δημητρίου, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου και των μελών του Ελληνικού Γενικού Προξενείου, της Πρέσβεως της Ρουμανίας εις Ισραήλ κ. Andrea Păstârnac και του Υπουργού Παιδείας της Ρουμανίας, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και μετέχοντος πυκνού ευσεβούς εκκλησιάσματος προσκυνητών εξ Ελλάδος, Ρωσίας, Ρουμανίας, υπερπληρωσάντων το Καθολικόν.
Της θείας Λειτουργίας τελειωθείσης και απολυθείσης, εγένετο έναρξις της λιτανείας και της Τελετής της Υψώσεως διά του «Ευλόγησον Δέσποτα την Αγίαν Είσοδον» από του σολέως του Καθολικού.
Η λιτανεία επορεύθη προς τον χώρον εργασιών του Ιερού Κουβουκλίου και κατηυθύνθη αριστερά προς την Αγίαν Αποκαθήλωσιν, το Παρεκκλήσιον του Αδάμ, του Ακανθίνου Στεφάνου και κατέληξεν εις το σπήλαιον της Ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού, ένθα έλαβε χώραν η Ύψωσις αυτού συμφώνως προς το Τυπικόν της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος διά των δεήσεων του Μακαριωτάτου και του «Κύριε ελέησον» εκφωνούμενον υπό των Ιεροψαλτών.
Από του σημείου τούτου η λιτανεία ανήλθεν εις το εξής και διήλθε το παρεκκλήσιον του Διεμερίσαντο, του Αγίου Λογγίνου του Εκατοντάρχου και του «Μη μου Άπτου» και περιεστράφη τρις πέριξ του Αγίου Κουβουκλίου ψάλλουσα τον αρχαίον εκκλησιαστικόν ύμνον «Ακατάληπτον εστι και αγγέλοις και βροτοίς…».
Συμπληρωθείσης της τρίτης περιφοράς πέριξ του Αγίου Κουβουκλίου, διήλθε διά της Αγίας Αποκαθηλώσεως και ανήλθεν επί του Φρικτού Γολγοθά.
Ενταύθα εγένετο και πάλιν η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού υπό του Μακαριωτάτου προς τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος ως και εν τη ευρέσει και προσεκύνησαν οι Αρχιερείς.
Της Υψώσεως τελειωθείσης έληξεν η λιτανεία και η εορτή και η συνοδεία κατήλθεν από του Γολγοθά εσωτερικώς εις το Ιερόν Βήμα και έπειτα ανήλθεν εις το Πατριαρχείον.
Ενταύθα προσεφώνησεν ο Μακαριώτατος διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού ελληνιστί:
«Το φυτευθέν εν Κρανίου τόπω ξύλον της όντως ζωής, εν ω ειργάσατο σωτηρίαν ο των αιώνων Βασιλεύς εν μέσω της γης, υψούμενον σήμερον αγιάζει του κόσμου τα πέρατα, και εγκαινίζεται της Αναστάσεως ο Οίκος, αγάλλονται Άγγελοι εν ουρανώ και ευφραίνονται άνθρωποι επί της γης, δαυιτικώς βοώντες και λέγοντες: «Υψούτε Κύριον τον Θεόν ημών και προσκυνείτε τω υποποδίω των ποδών Αυτού, ότι άγιός εστιν, ο παρέχων τω κόσμω το μέγα έλεος», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.
Εκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,
Σεβαστοί Άγιοι Πατέρες και Αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και Προσκυνηταί,
Σήμερον η αγία ημών Εκκλησία εορτάζει την παγκόσμιον Ύψωσιν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Η Εκκλησία των Ιεροσολύμων τιμά και γεραίρει το γεγονός τούτο, αφ’ ενός μεν εν αυτώ τούτω τω τόπω της ευρέσεως του Τιμίου Ξύλου, του Σταυρού, αφ’ ετέρου εν τω οίκω, δηλονότι τω Ναώ της Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Χριστού, ένθα πανηγυρικώς ετελέσαμεν το Ιερόν Μυστήριον της θείας Ευχαριστίας.
Ο Απόστολος Παύλος, ο και ρήματα ακούσας τα άρρητα και θεία καυχάται εν τω Σταυρώ λέγων: «εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω», (Γαλ. 6,14).
Ερμηνεύων τους λόγους τούτους ο Ιερός Χρυσόστομος λέγει: «Και τι εστι το καύχημα του σταυρού; Ότι ο Χριστός δι’ εμέ δούλου μορφήν ανέλαβε και έπαθεν άπερ άπαθεν, δι’ εμέ τον δούλον, τον εχθρόν, τον αγνώμονα, αλλ’ ούτω με ηγάπησεν, ως και Εαυτόν εκδούναι».
Όντως ο Σταυρός του Χριστού, αγαπητοί μου, αποτελεί το ορατόν και απτόν έμβλημα της απείρου αγάπης και φιλανθρωπίας του Θεού. Επί πλέον δε ο Τίμιος Σταυρός, ευαγγελίζεται και κηρύττει την νίκην του φωτός της αληθείας του Χριστού κατά του ψεύδους του διαβόλου, την θείαν δικαιοσύνην κατά των εργατών της αδικίας.
Επί του Κρανίου τόπου, δηλονότι του Γολγοθά, ένθα εφυτεύθη το ξύλον της όντως ζωής και εξεχύθη το αίμα της απολυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους, εθεμελιώθη εν τω κόσμω η επώνυμος καινή πολιτεία του Χριστού, δηλαδή η αγία ημών Εκκλησία, εκ της οποίας εκπηγάζει η καινή/ καινούργια ζωή, η δύναμις, η χαρά και η ελπίδα των πιστών αυτής μελών και των προσφυγόντων εις αυτήν.
Τούτο δε γίνεται κατανοητόν εις την σύγχρονον ημίν πραγματικότητα, όπου αι δυνάμεις της μισσαλοδοξίας και της αδικίας λυσσωδώς μάχονται κατά του λόγου του Σταυρού περί ου ο θείος Παύλος λέγει: «Ο λόγος γαρ ο του Σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστι», (Α’ Κορ. 1,18).
Μέτοχοι γενόμενοι και ημείς σήμερον της δυνάμεως του Τιμίου Σταυρού ευχαρίστως βοήσωμεν και μετά του υμνωδού είπωμεν: «Κύριε, ο υψωθείς εν αυτώ (τω Σταυρώ) και δι’ αυτού συνανυψώσας ημάς, της ουρανίου χαράς αξίωσον και δώρησαι τη δοκιμαζομένη περιοχή ημών και τω κόσμω την ειρήνην. Αμήν.
Έτη πολλά.