Την Κυριακήν, 11ην /24ην Μαρτίου 2013, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου, συμφώνως προς την προσκυνηματικήν αυτού τάξιν και τυπικήν διάταξιν η εορτή της μνήμης της αναστηλώσεως των αγίων εικόνων, ως γεγονότος ταυτοσήμου τη Ορθοδοξία, της αληθινής δηλαδή ορθής δόξης, ορθής λατρείας του ενός και μόνου αληθινού Θεού.
Α’ Εσπερινός
Ο εορτασμός ήρξατο απο της εσπέρας του Σαββάτου δια της αναγνώσεως της Θ’ ώρας εις τον μοναστηριακόν ναόν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, της επισήμου καθόδου εις τον Ναόν της Αναστάσεως, της Προσκυνήσεως μετά θυμιάματος εις την Αποκαθήλωσιν και τον Πανάγιον Τάφον και την είσοδον εις το Καθολικόν.
Της ακολουθίας, συμπεριλαβούσης θυμίαμα των διακόνων ανά τα Προσκυνήματα, εν κρούσει σημάντρων, Ανοιξαντάρια και Αρτοκλασίαν, προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συμπροσευχομένων των Αγιοταφιτών Αρχιερέων, Ιερομονάχων και Ιεροδιακόνων.
Των Συριάνων ανελθόντων εις τον Φρικτόν Γολγοθάν, συμφώνως τω Προσκυνηματικώ Καθεστώτι, άνευ σταυρού σκήπτρου και ραβδούχου και του Εσπερινού απολυθέντος, η Πατριαρχική Συνοδεία ανήλθεν εις την Αγιοταφιτικήν Αδελφότητα.
Β’ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Την 7.00μ.μ. της Κυριακής της Ορθοδοξίας η Πατριαρχική συνοδεία κατήλθεν από του Πατριαρχείου εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως.
Ενταύθα εις το Καθολικόν εψάλη ευθύς εν αρχή το «άνωθεν οι προφήται», οι ιερείς έλαβον καιρόν παρά του Πατριάρχου, εν συνεχεία ο Πατριάρχης έλαβε καιρόν και εισελθών ησπάσθη τους Αρχιερείς και ενεδύθη Ούτος και οι Αρχιερείς τα Αρχιερατικά άμφια και εξελθών έστη επί της καθέδρας, εστημένης παρά τον ομφαλόν της γης, των Αρχιερέων δεξιόθεν και αριστερόθενΑυτού ισταμένων.
Εις το σημείον τούτο ήρξατο η Πατριαρχική και Πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία, συλλειτουργούντων του Μακαριωτάτου των Αγιωτάτων Αρχιερέων Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Αβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου.
Της θείας Λειτουργίας πληρωθείσης, ήρξατο η λιτανεία τρις πέριξ του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου και ανά τα προσκυνήματα, καταληξάσης ενώπιον του Κουβουκλίου του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου. Ενταύθα ανεγνώσθη το Β’ Ευαγγέλιον από του Τριωδίου και υπέρ αιωνίου μνήμης των ευσεβών Πατριαρχών Βασιλέων και άλλων προασπιζομένου τας Αγίας Εικόνας και τα «αναθέματα»εναντίον των πολεμίων τούτων.
Μετά το «Τις Θεός μέγας» και την είσοδον εις το Καθολικόν, η Πατριαρχική Συνοδεία ανήλθεν εις το Πατριαρχείον.
Ενταύθα ο Μακαριώτατος προσεφώνησε πάντας τους προσελθόντας δια της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:
«Φύσει απερίγραπτος, τη θεϊκή σου υπάρχων, επ’ εσχάτων Δέσποτα, σαρκωθείς ηξίωσας περιγράφεσθαι• της σαρκός προσλήψει γαρ και τα ιδιώματα, ανελάβου ταύτης άπαντα• διο το είδός σου, το της εμφερείας εγγράφοντες, σχετικώς ασπαζόμεθα, προς την σην αγάπην υψούμενοι• και των ιαμάτων την χάριν απαντλούμεν εξ αυτού, των Αποστόλων επόμενοι θείαις παραδόσεσιν».
Με αυτούς τους λόγους, αγαπητοί μου αδελφοί, διατυπώνει με ακρίβειαν και σαφήνειαν το νόημα και το περιεχόμενον της σημερινής εορτής της Ορθοδοξίας ο μελωδός της Εκκλησίας μας.
Η αναστήλωσις των Αγίων και Σεπτών εικόνων, γενομένη παρά των αειμνήστων Αυτοκρατόρων Κωνσταντινουπόλεως, Μιχαήλ και της μητρός αυτού Θεοδώρας επί της Πατριαρχίας του Αγίου και ομολογητού Μεθοδίου αποτελεί σταθμόν εις τον αγώνα της Εκκλησίας υπέρ διαφυλάξεως της ορθής και ανοθεύτου Ορθοδόξου Χριστιανικής ημών σωζούσης πίστεως και ομολογίας.
Η αίρεσις της εικονομαχίας, δηλονότι η άρνησις προσκυνήσεως των αγίων εικόνων ήτο κατ’ ουσίαν αναβίωσις της αιρέσεως του Νεστοριανισμού, τουτέστιν αλλοίωσις και κατ’ επίνοιαν ανθρωπίνη ερμηνεία του μυστηρίου της θείας εν Χριστώ Οικονομίας γενικώτερον και του προσώπου της Παναγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας ειδικώτερον. Και τούτο διότι εις το πρόσωπον της Παναγίας ετελεσιουργήθη η καθ’ υπόστασιν ένωσις θείας και ανθρωπίνης φύσεως. Ιδού τι ομολογεί η Εκκλησίας δια του μελωδού αυτής:
«Ο απερίγραπτος Λόγος του Πατρός εκ σου, Θεοτόκε, περιεγράφη σρακούμενος και την ρυπωθείσαν εικόνα εις το αρχαίον αναμορφώσας, τω θείω κάλλει συγκατέμιξεν. Αλλ’ ομολογούντες την σωτηρίαν, έργω και λόγω ταύτην ανιστορούμεν».
Την ομολογίαν ταύτην της σωτηρίας ευχαριστιακώς και μετά παρρησίας διεκηρύξαμεν εν μέσω του τόπου της σταυρικής θυσίας και της εκ νεκρών Αναστάσεως του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού, η σεβασμία χορεία των Αγιοταφιτών Πατέρων, Αρχιερέων, Ιερέων, Ιερομονάχων, διακόνων και μοναχών μετά των ευλαβών προσκυνητών και των ευσεβών μελών του χριστεπωνύμου ημών ποιμνίου.
Δεηθώμεν του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού και μετά του υμνωδού είπωμεν: «Η απαράλλακτος εικών του Θεού και Πατρός, πρεσβείαις των αγίων σου μαρτύρων και Ομολογητών, ελέησον ημάς. Αμήν.»
Έτη πολλά.
{youtube}vMHNWFa_S2A{/youtube}