Την Τρίτην, 15ην /28ην Αυγούστου 2012, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου συμφώνως προς την Τυπικήν και Προσκυνηματικήν αυτού Διάταξιν η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου εις το εν Γεθσημανή Θεομητορικόν Μνήμα αυτής.
Αφ’ εσπέρας της εορτής ετελέσθη Μέγας Εσπερινός, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους.
Την πρωΐαν, ανήμερα της εορτής, ετελέσθη Πατριαρχική θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου…
του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και Παρεπιδημούντων Ιερέων και Ιεροδιακόνων, ψάλλοντος εις ύφος βυζαντινόν του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και παρακολουθούντων εν βαθεία κατανύξει πλήθους λαού, προσκυνητών εξ Ελλάδος, Ρωσίας, Ουκρανίας, Κύπρου και Αραβοφώνων εντοπίων μελών του ποιμνίου του Πατριαρχείου, χάριν των οποίων η ακολουθία ετελέσθη ουχί μόνον εις την Ελληνικήν αλλά και εις την Αραβικήν και τη παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Αθανασίου. Την θ. Λειτουργίαν παρηκολούθησεν και ο Γενικός Διευθυντής των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Δρ Χρίστος Νικολάου.
Ο πιστός λαός εξεδήλωσε την ευλάβειαν αυτού προς την Υπεραγίαν Θεοτόκον, πληρών τας βαθμίδας του Ναού δια κηρών και προσκυνών την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της Παναγίας Πλατυτέρας Ιεροσολυμιτίσσης ουχί δε και το Θεομητορικόν Μνήμα, καθ’ ότι εντός αυτού κατά την Ώραν ταύτην ετελείτο η Θεία Λειτουργία.
Εις το Κοινωνικόν η Α.Θ.Μ. εκήρυξε τον θείον λόγον περί της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, έχοντα ως έπεται ελληνιστί:
«Δια τούτο δώσει Κύριος αυτός σημείον∙ ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός, λέγει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, επικαλούμενος τον Προφήτην Ησαΐαν: (7, 14), κατά την μαρτυρίαν του Ευαγγελιστού Ματθαίου, ( 2,23). [Ιδού η παρθένος, που δεν εγνώρισεν άνδρα θα συλλάβη και θα γεννήση υιόν και όσοι θα πιστεύουν εις αυτόν, θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ, όνομα Εβραϊκόν, που μεταφράζεται «ο Θεός είναι μαζί μας».
Η υπό του προφήτου Ησαΐου μνημονευομένη παρθένος, δεν είναι άλλη από την Υπεραγίαν Δέσποιναν ημών Θεοτόκον και αειπάρθενον Μαρίαν, ης την Κοίμησιν εορτάζομεν.
Η αγία ημών Εκκλησία τιμά υπερβαλλόντως το πρόσωπον της Παναγίας. Και τούτο, διότι η Παρθένος Μαρία με την καθαρότητά της και την ταπείνωσίν της εγένετο η αιτία της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, δηλονότι του Χριστού και επομένως αιτία της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. «Όθεν δικαίως και αληθώς Θεοτόκον την Αγίαν Μαρίαν ονομάζομεν, τούτο γαρ το όνομα άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησι», λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Η Κοίμησις της Θεοτόκου Μαρίας επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπον ότι η Παναγία Μαρία ήτο αφ’ ενός άνθρωπος καθ’
ημάς και αφ’ ετέρου συνέλαβε τον υιόν του Θεού, τον Χριστόν δια Πνεύματος Αγίου, τον εκυοφόρησεν εν τη μήτρα αυτής, τον εγέννησε, τον εθήλασε και τον επόνεσε κατά την Σταύρωσιν, Αυτού αλλά και τον εμεγάλυνε κατά την Ανάστασίν Του. Επί πλέον δε Τον εδόξασε, όταν κατά την Κοίμησίν της Αυτός Ούτος ο Κύριος και Θεός της παρέλαβε το πνεύμα της, δηλονότι την παναγίαν αυτής ψυχήν σωματικώς.
Εάν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δια της τριημέρου Αυτού ταφής και της Αναστάσεως κατήργησεν τον θάνατον, η Παναγία, δια του φυσικού αυτής θανάτου και της σωματικής αυτής μεταστάσεως εις τους ουρανούς, επεσφράγισεν την ιστορικήν αλήθειαν της Εκκλησίας, ην ο Χριστός ηγάπησεν και Εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής, κατά τον θείον Παύλον, (Εφ. 5,25), και επομένως υπέρ πάντων των όντων μελών του σώματος αυτής, δηλονότι του σώματος του Χριστού, Αυτού όντος κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας, (Κολ.
1,18).
Μετά του υμνωδού αυτής είπωμεν: «Εν τη Γεννήσει σου, σύλληψις άσπορος, εν τη Κοιμήσει σου, νέκρωσις άφθορος, θαύμα εν θαύματι διπλούν συνέδραμε Θεοτόκε, πως γαρ η απείρανδρος, βρεφοτρόφος αγνεύουσα; πως δε η Μητρόθεος νεκροφόρος μυρίζουσα; Διο συν τω Αγγέλω βοώμεν σοι. Χαίρε η κεχαριτωμένη». Έτη πολλά” .
Ηκολούθησαν η Θεία Κοινωνία και η απόλυσις της θείας Λειτουργίας περί την 10.00 π.μ. ώραν, συμφώνως προς το Προσκυνηματικόν Καθεστώς.
Των ψαλτών ψαλλόντων «Εν τω Γεννήσει», η Πατριαρχική Συνοδεία και οι προσκυνηταί ανήλθον εις το ηγουμενείον, ένθα ο καθηγούμενος Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος προσέφερε γλυκίσματα, οπώρας και αναψυκτικά.
{youtube}IZZC9Nr7RkU{/youtube}