Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα (ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ)

Με τη δέουσα μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη εορτάστηκε και φέτος στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.

Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου αναφέρει:

Την Τετάρτην, 14ην / 27ην Σεπτεμβρίου 2017, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου η εορτή της παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως.

Κατά την εορτήν ταύτην η Εκκλησία αναμιμνήσκεται το γεγονός ότι το έτος 336μ.Χ. κατά την τελετήν των Εγκαινίων του Ναού της Αναστάσεως «υψώθη» ο ευρεθείς σταυρός του Κυρίου, ίνα ίδουν τούτον τα συρρεύσαντα πυκνά πλήθη, άτινα και ανεφώνησαν το «Σώσον Κύριε τον λαόν σου… και το Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον».

Α. Αφ’ εσπέρας.

Το γεγονός τούτο εωρτάσθη αρχής γενομένης διά της Θ΄ Ώρας εις τον μοναστηριακόν Ναόν των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και δι’ Εσπερινού εν συνεχεία εις το Καθολικόν του Ναού της Αναστάσεως, προεξάρχοντος της Α.Θ.Μ. του Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συμπροσευχομένων των Αρχιερέων εις το Ιερόν Βήμα και συνιερουργούντων Αγιοταφιτών ιερέων, ων πρώτος ο Γέρων Καμαράσης Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος και Πρεσβυτέρων εκ των Ορθοδόξων Εκκλησιών, του Αρχιδιακόνου Μάρκου και του διακόνου Αναστασίου, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και του Λαμπαδαρίου κ. Γεωργίου Αλβανού και μετέχοντος εκκλησιάσματος εκ πολλών προσκυνητών εξ Ελλάδος, Κύπρου, Ρωσίας, Ρουμανίας, Ουκρανίας και εντοπίων Ελληνορθοδόξων και Αραβορθοδόξων και μοναχών και μοναζουσών.

Β. Ανήμερα της εορτής.

Την Τετάρτην, 14ην/27ην Σεπτεμβρίου 2017, ετελέσθη η θεία Λειτουργία εις το Καθολικόν του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως, προεξάρχοντος της Α.Θ.Μ. του Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αυτώ του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, των παρεπιδημούντων Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Σιβηρίας κ. Πιτιρίμ του Πατριαρχείου Μόσχας, Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αμαθούντος της Εκκλησίας της Κύπρου κ. Νικολάου, των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, ων πρώτος ο Γέρων Καμαράσης Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος και ιερομονάχων παρεπιδημούντων εκ των Ορθοδόξων Εκκλησιών, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και του Λαμπαδαρίου κ. Γεωργίου Αλβανού, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου και συμμετέχοντος πλήθους προσκυνητών, ως να ήτο η περίοδος του Πάσχα.

Μετά την απόλυσιν της θείας Λειτουργίας ήρξατο η λιτανεία μετά του Τιμίου Σταυρού, ενώ φυλάσσεται τμήμα εκ του Τιμίου Ξύλου του Σταυρού του Κυρίου.

Η λιτανεία διήλθε την Αποκαθήλωσιν, το παρεκκλήσιον του Αδάμ, του Ακανθίνου Στεφάνου και κατέβη εις το παρεκκλήσιον της Ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού. Ενταύθα εγένετο η ύψωσις του Τιμίου Σταυρού υπό του Πατριάρχου εις τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος παρά το υπό των Αρμενίων δημιουργηθέν επεισόδιον παρακωλύσεως της λιτανείας των Ορθοδόξων.

[irp posts=”373151″ name=”Η Εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ)”]

Άμα τη ανόδω η λιτανεία ανήλθε διά των παρεκκλησίων του Επτακαμάρου και περιήχθη τρις πέριξ του Παναγίου Τάφου, εν συνεχεία δε διά του παρεκκλησίου της Αγίας Αποκαθηλώσεως ανήλθεν εις τον Φρικτόν Γολγοθάν.

Ενταύθα ο Πατριάρχης ομοίως ύψωσε τον σταυρόν εις τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος κατά την τάξιν και εν συνεχεία του Τιμίου Σταυρού τοποθετηθέντος επί της Αγίας Τραπέζης του Γολγοθά έλαβε χώραν η προσκύνησις εις τον τόπον, εν ω ετέθη ο Τίμιος Σταυρός, εφ’ ου προσηλώθη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός διά την σωτηρίαν ημών.

Μετά την προσκύνησιν και την λήψιν των ηγιασμένων εκ του Τιμίου Σταυρού κλάδων βασιλικού κατήλθεν η πομπή εις το Ιερόν Βήμα του Καθολικού, ένθα και απελύθη το εκκλησίασμα διά την άνοδον εις το Πατριαρχείον.

Ενταύθα ο Μακαριώτατος προσεφώνησε διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού ελληνιστί ως έπεται:

«Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι᾿ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω». (Γαλ. 6, 14), κηρύττει ο Απόστολος Παύλος

Εκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος κ. Χρήστε Σοφιανόπουλε, Άγιοι Πατέρες και σεβαστοί αδελφοί, ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί.

Η δύναμις του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού συνήγαγε πάντας ημάς εν αυτώ τούτω τω ιερώ τόπω του σταυρικού πάθους αλλά και της ευρέσεως αυτού, ίνα πανηγυρικώς εορτάσωμεν την παγκόσμιον ύψωσιν αυτού. «Υψουμένου Σου Δέσποτα,-λέγει ο υμνωδός-, εν σταυρώ, συνανήψωσας του Αδάμ την έκπτωτον φύσιν άπασαν· διό υψούντες τον άχραντον Σταυρόν σου, φιλάνθρωπε, την εξ ύψους σου ισχύν, εξαιτούμεν κραυγάζοντες· Σώσον Ύψιστε, ως Θεός ελεήμων τους τιμώντας, την σεπτήν τε και φωσφόρον, του Σού Σταυρού θείαν ύψωσιν».

Ιδού διά τι ο θείος Παύλος καυχάται και μετ’ αυτού άπασα η Εκκλησία του Χριστού. Όντως εν τω Σταυρώ του Χριστού, του Νέου Αδάμ, συνανυψώθη άπασα η έκπτωτος φύσις του ανθρωπίνου γένους και ελευθερώθη εκ του παραπτώματος της παρακοής διά της εξαλείψεως του καθ’ ημών χειρογράφου, (Κολ. 2,14).

Με άλλα λόγια, ο πρώην άγγελος του φωτός της δόξης του Θεού καταληφθείς υπό της επαράτου νόσου της οιήσεως, μετεβλήθη εις άγγελον σκότους και εις όφιν αρχέκακον, τον διάβολον της παρακοής. Τουναντίον, ο Υιός του Θεού, Κύριος ημών Ιησούς Χριστός «εταπείνωσεν Αυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού· διό και ο Θεός Αυτόν υπερύψωσεν, και εχαρίσατο Αυτώ όνομα, το υπέρ παν όνομα· ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων», (Φιλιπ. 2, 8-10).

Ο δε σταυρός του Χριστού αναδείκνυται το ξύλον της ευλογημένης υπακοής και της άκρας ταπεινώσεως, το θείον τρόπαιον και όπλον κατά του διαβόλου και κατά των ορατών και αοράτων εχθρών. Ιδού διά τι ο Τίμιος Σταυρός αποτελεί την ωραιότητα της Εκκλησίας και τον φύλακα πάσης της Οικουμένης. Κατά δε τον Άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν, ο Τίμιος Σταυρός δοξάζει και μεγαλύνει τον Σωτήρα ημών Χριστόν, επιδεικνύοντας εις τον κόσμον την νίκην Αυτού.

Ημείς, λοιπόν, μετά του θείου Παύλου και διά του υμνωδού της Εκκλησίας είπωμεν: «Εμοί καυχάσθαι μη γένοιτο, πλην ει μη εν μόνω τω Σταυρώ του Κυρίου, εν ω παθών, έκτεινε τα πάθη. Αυτόν ούν και ημείς βεβαίως κρατώμεν του Κυρίου τον Σταυρόν καύχημα πάντες· έστι γαρ σωτήριον ημίν τούτο το ξύλον, όπλον ειρήνης αήττητον τρόπαιον.». Αμήν, έτη πολλά.