Αποστολή στο Κίεβο της Ουκρανίας με τον Επιτάφιο της Παναγίας

Για την πνευματική ενίσχυση των Ορθοδόξων Ουκρανών, μεταφέραμε στο Κίεβο την Ιερά Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – «Το Σώμα της Θεοτόκου» (σχήμα σώματος), κατόπιν αιτήματος του Προκαθημένου της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ.Βλαδιμήρου -και της Ιεράς Συνόδου.

Ο Επιτάφιος της Παναγίας, όπως αλλιώς ονομάζεται η Ιερά Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – «Το Σώμα της Θεοτόκου», είναι μία περίτεχνη επάργυρη ολόσωμη εικόνα της Θεοτόκου η οποία φυλάσσεται στα Ιεροσόλυμα, σε μία μικρή μονή… στο νότιο μέρος της Αγίας Αυλής, απέναντι από την είσοδο του Πανίερου Ναού της Αναστάσεως. Η μονή αυτή είναι μετόχι της μονής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Γεθσημανής, όπου και το Θεομητορικό μνήμα.

Στο μετόχι αυτό διαμένει ο ηγούμενος της Γεθσημανής.
Κάθε χρόνο, την παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου -στις 14 Αυγούστου- η εικόνα μεταφέρεται με μεγαλοπρεπή εκκλησιαστική πομπή και παράταξη στον Ναό της Κοιμήσεως, στη Γεσθημανή, όπου και ψάλλονται τα εγκώμια για την Κοίμηση της Θεοτόκου και εκφωνείται ειδικός επιτάφιος λόγος, κατά την ακολουθία του «Επιταφίου της Παναγίας», που τελείται μαζί με τον εσπερινό της παραμονής.

Την ημέρα της απόδοσης της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου -στις 23 Αυγούστου- προεξάρχοντος του  καθηγουμένου της μονής, η εικόνα μεταφέρεται και πάλι από το Ιερό Προσκύνημα της Γεθσημανής στο Ιερό Μετόχι της Γεθσημανής, δια της οδού του Μαρτυρίου (Via Dolorosa).

Στις 19/6 Σεπτεμβρίου 2012, ο καθηγούμενος του Θεομητορικού μνήματος πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π.Νεκτάριος μας παρέδωσε το ιερό αυτό κειμήλιο, με την έγκριση και την ευλογία της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ.Θεοφίλου Γ΄ -και της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, για να το συνοδεύσουμε στο Κίεβο.

Από το Ιερό Μετόχι φθάσαμε στην έδρα της Ρωσικής Αποστολής στα Ιεροσόλυμα, όπου μας περίμενε -μαζί με ιεροδιακόνους του- ο Θεοφιλέστατος Αρχιεπίσκοπος Αλέξανδρος, βοηθός Επίσκοπος του Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου κ.κ.Βλαδιμήρου. Κατόπιν λαμπρής υποδοχής εκεί -και από τον ηγούμενο της Ρωσικής Αποστολής πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π.Ισίδωρο- αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο Ben Gurion του Τελ Αβίβ.

Από εκεί, πετάξαμε για το Κίεβο -με ιδιωτική πτήση- με το προσωπικό αεροπλάνο-τζετ του κ.Φέρμαν. Κατά την άφιξή μας, στο διεθνές αεροδρόμιο του Κιέβου, μας ανέμενε πλήθος πολιτικών, ιερέων, δημοσιογράφων και εκπροσώπων των καναλιών. Όλοι περίμεναν να δουν την εικόνα του Επιταφίου της Παναγίας, η οποία έγινε δεκτή στη χώρα, με τιμές αρχηγού κράτους.

Ο Θεοφιλέστατος Αρχιεπίσκοπος Αλέξανδρος μίλησε στους παρευρισκομένους εκπροσώπους των μέσων μαζικής ενημέρωσης για την πνευματική αυτή αποστολή -από τα Ιεροσόλυμα στο Κίεβο, και για την προσκυνηματική περιοδεία της Ιεράς Εικόνας στην Ουκρανία. Μετά το πέρας της συνέντευξης, όλο το προσωπικό του αεροδρομίου προσκύνησε την Αγία Εικόνα με μεγάλη συγκίνηση και ευλάβεια.

Στη συνέχεια, με τη συνοδεία της αστυνομίας και δέκα λιμουζινών, αναχωρήσαμε για τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Εκεί μας ανέμενε και μας υποδέχθηκε -σε λαμπρότατη υποδοχή- ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ. Βλαδίμηρος, εν μέσω 20-30 αρχιερέων, και εκατοντάδων αρχιμανδριτών, ηγουμένων, ιεροδιακόνων, υποδιακόνων, μοναχών, μοναζουσών, μαθητών της Θεολογικής Ακαδημίας, χιλιάδων δε πιστών.

Ο Μακαριώτατος προσκύνησε με έκδηλη συγκίνηση την Ιερή Εικόνα, έγιναν οι απαραίτητες προσφωνήσεις και επακολούθησε δέηση, έξω από το καθολικό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ήταν πολύ συγκινητική η υποδοχή που μας επιφυλάχθηκε -στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου- από τον κλήρο και τον λαό. Μεγάλη η πίστη, η ευσέβεια και η ευλάβεια των Ουκρανών Ορθοδόξων, η οποία πραγματικά μας εντυπωσίασε.

Ο Επιτάφιος της Παναγίας τοποθετήθηκε, στη συνέχεια, στον Ιερό Ναό του Αγίου Πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου. Ο ναός αυτός βρίσκεται στο κέντρο της Λαύρας, ακριβώς δίπλα (μεσοτοιχία) με τον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Μέσα στον Ναό του Αγίου Στεφάνου υπάρχει και άλλος ένας ναός, του Τιμίου Προδρόμου. Ναός μέσα σε ναό, με τρούλο επίσης. Πραγματικά εντυπωσιακό.

Οι αμέτρητοι πιστοί -κληρικοί και λαϊκοί- οι οποίοι είχαν έρθει στη Λαύρα, όχι μόνον από την Ουκρανία, αλλά και από τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, τη Ρουμανία και από πολλές άλλες χώρες, ξεκίνησαν να προσκυνούν τον Επιτάφιο της Παναγίας, αφού περίμεναν υπομονετικά στην ουρά επί πολλές ώρες. Είχαν έρθει επίσης αρχιερείς από το Πατριαρχείο Αντιοχείας, μέχρι και από το Άγιον Όρος είχε έρθει ο Αρχιμανδρίτης π.Εφραίμ, ηγούμενος της Σκήτης του Αγίου Ανδρέου στις  Καρυές, μαζί με δύο μοναχούς από τη συνοδεία  του και άλλους δύο λαϊκούς.

Το ίδιο βράδυ παρατέθηκε επίσημο δείπνο στο μητροπολιτικό οίκημα της Λαύρας, παρουσία του Προκαθημένου της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ.Βλαδιμήρου. Ο Μακαριώτατος ειλικρινά μας εντυπωσίασε. Είναι μία αγία μορφή. Μιλά ελάχιστα, αλλά όλα τα βλέπει και όλα τα αντιλαμβάνεται. Διδάσκει με τη σιωπή του. Είναι μία τόσο σεβάσμια μορφή που σου μεταφέρει ειρήνη στην καρδιά και ηρεμία στον νου και στη σκέψη.

Στο επίσημο δείπνο παρευρέθησαν πολλοί αρχιερείς, εκπρόσωποι της κυβέρνησης, κληρικοί και λαϊκοί. Έγινε πλήθος προσφωνήσεων, αντιφωνήσεων και προπόσεων για να τιμηθεί το γεγονός του ερχομού της Ιεράς Εικόνας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – «Το Σώμα της Θεοτόκου» -από τα Ιεροσόλυμα στο Κίεβο.

Το Κίεβο είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις της Ευρώπης. (ιδρύθηκε τον 5ο μ.Χ. αι.). Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, το 1991, ανέδειξε την Ουκρανία σε ανεξάρτητο κράτος και από τότε το Κίεβο είναι η πρωτεύουσα της χώρας. Η πόλη έχει πληθυσμό περίπου 4 εκατομμύρια κατοίκους. Όλη δε η χώρα έχει πληθυσμό περίπου 60 εκατομμύρια κατοίκους, από τους οποίους το 80-85% περίπου είναι χριστιανοί Ορθόδοξοι. Υπάρχουν στην Ουκρανία περίπου 20.000 ενορίες, πάρα πολλά μοναστήρια, 80 αρχιερείς και ένα μεγάλο πλήθος κληρικών, μοναχών και μοναζουσών.

Η περιώνυμη Λαύρα των σπηλαίων του Κιέβου (Kiev Pechersk Lavra ή Kyiv Pechersk Lavra -Πετσέρσκαγια Λαύρα- pechera=σπήλαιο), η «Ακρόπολη του Ρωσικού μοναχισμού», είναι η σημαντικότερη μονή του Κιέβου, λόγω της αγιότητας του χώρου αλλά και λόγω της μακραίωνης και πολύπαθης ιστορίας της. Βρίσκεται στο νότιο άκρο του Κιέβου και είναι κτισμένη πάνω σε δύο λοφίσκους, στη δεξιά όχθη του Δνείπερου ποταμού.

Ο πρώτος ασκητής που ήρθε στην περιοχή -τότε η περιοχή αυτή ήταν καλυμμένη από πυκνά δάση- ήταν ο πρεσβύτερος Ιλαρίων. Ο Ιλαρίων έσκαψε ένα σπήλαιο μέσα στον μαλακό βράχο και έζησε εκεί -με νηστεία και προσευχή- από το 1013 μέχρι και το 1051 που έγινε μητροπολίτης Κιέβου.

Στη συνέχεια στο σπήλαιό του εγκαταστάθηκε ο -ρωσικής καταγωγής-  Όσιος Αντώνιος ο Αθωνίτης, ο Εσφιγμενίτης (+1073), πατέρας και θεμελιωτής του ρωσικού μοναχισμού, ιδρυτής της περιώνυμης Λαύρας των Σπηλαίων.

Ο Όσιος Αντώνιος υπήρξε κυρίως ασκητής-σπηλαιώτης, γι’ αυτό -αν και θεωρείται ιδρυτής της περιώνυμης Λαύρας των Σπηλαίων- δεν διοργάνωσε τη Λαύρα.

Διοργανωτής της Λαύρας θεωρείται ο Όσιος Θεοδόσιος(+1074).
Ο -επίσης Ρώσος στην καταγωγή- Όσιος Θεοδόσιος του Κιέβου, γεννημένος το 1029 στο Κουρσκ (πατρίδα και του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ), σε ηλικία

23 ετών, υποτάχθηκε στον Όσιο Αντώνιο, τον ασκητή στα Σπήλαια του Κιέβου, παρά τις αντιδράσεις της υπερπροστατευτικής μητέρας του. Στη συνέχεια, διοργάνωσε σε κοινόβιο τη Λαύρα, με βάση το αυστηρό κοινοβιακό κανονισμό-τυπικό της μονής του Στουδίου της Κωνσταντινουπόλεως.

Κατά τον 11ο και τον 12ο αιώνα η Λαύρα γνώρισε μεγάλη ακμή και αριθμούσε 7.000 μοναχούς. Απετέλεσε εργαστήριο ευσέβειας και αγιότητας, κάστρο Ορθοδοξίας και αντιαιρετικών αγώνων, κέντρο εικονογραφίας, εκκλησιαστικών τεχνών, χρονογραφικών συγγραφών και συναξαρίων, εστία καλλιέργειας των Θεολογικών γραμμάτων, και εκδόσεως ορθοδόξων βιβλίων.

Από τον 13ο αιώνα και μετά, η πολύπαθη μονή καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε πολλές φορές, μετά από τις επιδρομές διαφόρων βαρβαρικών φυλών (Πολόφτσων, Μογγόλων, Τατάρων κ.ά.).

Στα τέλη του 16ου αιώνα, έγινε Σταυροπήγιο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (Πατριαρχικό Σταυροπήγιο) το οποίο και ανέλαβε τη διοικητική και πνευματική  εποπτεία της (μέχρι τότε υπαγόταν στον Μητροπολίτη Κιέβου). Το 1721 περιήλθε στη δικαιοδοσία της Ρωσικής Εκκλησίας (του Πατριαρχείου της Μόσχας) και έγινε Συνοδικό Σταυροπήγιο, χάνοντας οριστικά την κανονική εξάρτηση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Μετά την οκτωβριανή επανάσταση του 1917 η Λαύρα αντιμετώπισε πολλές φορές την αθεϊστική μανία των επαναστατών.

Το 1941 λεηλατήθηκε (και η Λαύρα και ο ναός της) από τους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι αφαίρεσαν μοναδικά μνημεία εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής οκτώ αιώνων (11ου -18ου αιώνα). Από το 1988 -μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού καθεστώτος- αρχίζει να λάμπει και πάλι το θείο φως της μοναχικής βιοτής και πολιτείας στη Λαύρα, λειτουργεί κανονικά μέχρι σήμερα, και ανήκει -από το 1990- στην Παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO.

Ο πρώτος ναός-καθολικό της Λαύρας είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ξεκίνησε να κτίζεται το 1073 και τη θεμελίωσή του  ευτύχησε να ευλογήσει ο Όσιος Αντώνιος.
Την επιμέλεια και την επιστασία του ναού είχαν δώδεκα Έλληνες αρχιτέκτονες και μηχανικοί από την Κωνσταντινούπολη, στους οποίους είχε παρουσιαστεί η Παναγία και τους είχε καλέσει να έλθουν στο Κίεβο για να κτίσουν τον ναό Της. Αυτοί, αφού περάτωσαν τον πρώτο τότε βυζαντινό ναό της Θεοτόκου και το παρεκκλήσι του Τιμίου Προδρόμου, στη συνέχεια, έγιναν -και οι δώδεκα- μοναχοί στη Λαύρα, όπου και παρέμειναν μέχρι τον θάνατό τους.

Τα λείψανά τους ευρίσκονται εντός των ιερών σπηλαίων, μαζί με τα ιερά λείψανα των 120 αγίων πατέρων της Λαύρας, σε ομαδικό τάφο-σπήλαιο και αναφέρονται ως οι δώδεκα Έλληνες αρχιτέκτονες του καθολικού της Λαύρας.

Η Παναγία Θεοτόκος θεωρείται η προστάτις και πολιούχος όχι μόνον της Λαύρας, αλλά και της πόλεως του Κιέβου. Στο Κίεβο, αλλά και σε όλη την Ουκρανία υπάρχουν πολλές παλαιές και θαυματουργικές υπέροχες εικόνες της Παναγίας. Ο ερχομός όμως του Επιταφίου της Παναγίας, από τα Ιεροσόλυμα και την Αγία Γεθσημανή, αποτελεί για τους πιστούς Ορθοδόξους της Ουκρανίας -και της ευρύτερης περιοχής- μια ιδιαίτερη ευλογία, χαρά και χάρη.

Ο χώρος τον οποίον καταλαμβάνει η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου είναι περίπου 280 στρέμματα. Μεταξύ των κτιρίων δεσπόζει η πρώην τράπεζα (χωρητικότητας 700 ατόμων, σήμερα είναι ναός) και το κωδωνοστάσιο, που είναι το ψηλότερο κτίσμα τόσο στην Ουκρανία, όσο και στη Ρωσία, ένα σύμβολο όχι μόνο για το Κίεβο, το οποίο -με τα 98 μέτρα ύψος του- ήταν το ψηλότερο καμπαναριό της Ευρώπης τον 17ο αιώνα. Αν και καταστράφηκε κατά τη διάρκεια βομβαρδισμού στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ξαναχτίστηκε ακριβώς όπως ήταν.

Από την Λαύρα των Σπηλαίων προήλθαν -πλέον των 118- Άγιοι  (η μνήμη τους τιμάται στις 28 Αυγούστου και τη Β’ Κυριακή των Νηστειών), περίπου 50 Επίσκοποι, Ηγούμενοι άλλων μονών, συγγραφείς, αγιογράφοι κ.ά.
Σήμερα η Λαύρα των Σπηλαίων αποτελεί παγκοσμίως μοναδικό τόπο συγκεντρώσεως τόσων πολλών αφθάρτων Αγίων Λειψάνων. Μέσα στις Κατακόμβες της σώζονται πάνω από 118 άφθαρτα Λείψανα!

Τα σπήλαια της Λαύρας -ανάλογα με την απόστασή τους από την κυρίως Μονή- χωρίζονται σε Κοντινά Σπήλαια και σε Μακρινά Σπήλαια. Δεν πρόκειται για φυσικά σπήλαια, αλλά για κατακόμβες οι οποίες έχουν σκαφτεί μέσα στον μαλακό βράχο.

Οι εσωτερικοί διάδρομοί τους βρίσκονται σε βάθος 4-12μ., έχουν πλάτος περίπου 1.50μ. και ύψος περίπου 2μ. Η θερμοκρασία  μέσα στους διαδρόμους είναι μεταξύ 7-19 βαθμών Κελσίου και η υγρασία είναι 75-99 %. Κατά μήκος των διαδρόμων υπάρχουν τάφοι μήκους δύο μέτρων και ύψους ενός μέτρου.

Τα Κοντινά Σπήλαια βρίσκονται στη βάση του χαμηλού λόφου, πάνω στον οποίο είναι κτισμένη η Λαύρα. Η είσοδός τους απέχει από το Καθολικό περίπου 400 μέτρα και σε αυτήν οδηγεί ένας κατηφορικός λιθόστρωτος δρόμος. Μέσα στα Κοντινά Σπήλαια υπάρχουν τρεις λαξευτοί Ναοί: Των Εισοδίων της Θεοτόκου, του οσίου Αντωνίου του Κτίτορος και του οσίου Βαρλαάμ, του πρώτου Ηγουμένου της Λαύρας.

Στα Κοντινά Σπήλαια σώζονται 73 άφθαρτα Λείψανα Οσίων Πατέρων (μνήμη,28 Σεπτεμβρίου).

Τα Μακρινά Σπήλαια βρίσκονται στον δεύτερο λόφο του συγκροτήματος, σε απόσταση 300 περίπου μέτρων από τα Κοντινά. Έχουν μήκος διαδρόμων 489 μέτρα και έχουν

-επίσης- τρεις λαξευτούς Ναούς: Της Γεννήσεως του Κυρίου, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και του οσίου Θεοδοσίου του Κιέβου.
Στα Μακρινά Σπήλαια σώζονται 35 άφθαρτα Λείψανα Οσίων Πατέρων (μνήμη, 28 Αυγούστου).

Ηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παύλος, Αρχιεπίσκοπος Βίσγκοροντ και Τσερνόμπιλ, Βικάριος της Επαρχίας του Κιέβου, ο οποίος τιμητικά φέρει τον τίτλο και το οφφίκιο του Μητροπολίτου, ως ηγούμενος του μεγαλύτερου μοναστηριού της Ουκρανίας το οποίο σήμερα αριθμεί 160 πατέρες. Ο Μητροπολίτης Παύλος είναι μια εγκάρδια χαρωπή μορφή, πολύ ελεήμων, πολύ φιλόξενος, πάντα χαμογελαστός, πολύ απλός, καταδεκτικός και με την ευγενική παρουσία του κερδίζει τους πάντες.

Αλλά και όλοι οι ιεράρχες τους οποίους συναντήσαμε είναι σπουδαίοι, μορφωμένοι και με πολλά τάλαντα. Όλοι ξεχωρίζουν με έναν διαφορετικό τρόπο ο καθένας τους και με πολλές αρετές. Χαιρόμαστε, διότι διαπιστώνουμε μια αναλαμπή εκεί στην Ουκρανία, μία μεγάλη άνθηση πνευματική. Τα πάντα λάμπουν στην Ορθόδοξη Ουκρανία. Μεγάλη πνευματική ακτινοβολία στους ναούς τους, στις ακολουθίες τους, μεγαλείο σε όλα.

Πραγματικά, τα πάντα λάμπουν.

Πληροφοριακά αναφέρω, ότι οι Έλληνες ιεράρχες διαδραμάτισαν κύριο και σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση και την ανάπτυξη της Ορθοδοξίας και του Ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή. Και ως φορείς της βυζαντινής εκκλησιαστικής και κρατικής πολιτικής, αλλά και ως φορείς του υψηλού Βυζαντινού πολιτισμού. Το έργο τους είχε εξαιρετικά εποικοδομητικό χαρακτήρα και η θετική επίδρασή τους στα τεκταινόμενα ήταν καθοριστική.

Οι περισσότεροι από τους πρώτους Μητροπολίτες Κιέβου ήταν Έλληνες. Από τους 23 μητροπολίτες οι οποίοι βρέθηκαν επικεφαλής στην εν λόγω Μητρόπολη, οι 21 ήταν Έλληνες.

Οι Έλληνες -εκτός από τους μοναχούς και τους ιεράρχες- συνέβαλαν επίσης σημαντικά στην ανάπτυξη της οικονομίας, της παιδείας, της επιστήμης και του πολιτισμού της Ουκρανίας. Εδώ, η ελληνική διασπορά είναι μία από τις πλέον πολυάριθμες και αρχαίες στην Ευρώπη, με τον αποικισμό των περιοχών του Ευξείνου Πόντου από τον 7ο – 4ο π.Χ. αιώνα και με σπουδαίες ελληνικές πόλεις, ενδεικτικά αναφέρω:

την Οδησσό, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας και σημαντικό λιμάνι στον Εύξεινο Πόντο, όπου υπήρχε μία αρκετά οργανωμένη ελληνική παροικία στις αρχές του 19ου αιώνα. Πόλη άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία του ελληνισμού, αφού εκεί συστάθηκε η Φιλική Εταιρεία,

τη Συμφερούπολη, πρωτεύουσα της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας (της αρχαίας Ταυρίδας) στη νότια Ουκρανία, με δύο ελληνικά χωριά (την Ακρόπολη και τον Πόντο). Στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος της πόλης ευρίσκεται το σεπτό και χαριτόβρυτο λείψανο του Αγίου Λουκά Επισκόπου Συμφερουπόλεως του ιατρού και θαυματουργού, τη Σεβαστούπολη, η οποία εκχριστιανίστηκε (όπως και όλη η περιοχή) από τον Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο και ονομάστηκε το λίκνο της Ρώσικης Χριστιανοσύνης από τον πρίγκιπα Βλαδίμηρο, τον πρώτο Ρώσο κυβερνήτη που υιοθέτησε τον Χριστιανισμό και βοήθησε να εξαπλωθεί η Χριστιανική θρησκεία σε όλα τα Ρώσικα εδάφη. Με το γνωστό μοναστήρι του Ίκερμαν, το σκαλισμένο πάνω στους βράχους, τη Μαριούπολη, όπου ζουν πάρα πολλοί Έλληνες. Υπάρχουν εκεί 29 χωριά Ελλήνων, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται Ρουμαίοι και μιλούν την «ρουμέϊκου γλώσσα» -η οποία είναι ελληνική διάλεκτος.

Εμείς από την Αγία Γη, κατά την επίσκεψή μας στο Κίεβο συνοδεύοντας στην Ουκρανία τον Επιτάφιο της Παναγίας (την Ιερά Εικόνα της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου – «Το σώμα της Θεοτόκου»), θαυμάσαμε την ευλάβεια όλων των πιστών -κληρικών και λαϊκών, τη φιλοξενία, την πίστη, την κατάνυξη, την ευσέβεια και το πλήθος των αρετών.

Πάνω από 500.000 ήταν οι πιστοί που προσκύνησαν τον Επιτάφιο της Παναγίας στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου έμεινε για πέντε ημέρες. Η Ιερά Εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου – «Το Σώμα της Θεοτόκου» θα παραμείνει στην Ουκρανία -για προσκυνηματική περιοδεία σε πολλές πόλεις- μέχρι τον Νοέμβριο μήνα, ίσως όμως και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, λόγω του μεγάλου πλήθους των πιστών οι οποίοι επιθυμούν ευλαβικά να τη προσκυνήσουν.

Είθε ο Πανάγιος Θεός να τους ευλογεί όλους, με τις μεσιτείες και πρεσβείες της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Αμήν.

Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος
Ηγούμενος Ιεράς Μονής τών Ποιμένων, Βηθλεέμ