Το τεσσαρακονθήμερον Μνημόσυνον του μακαριστού Σχολάρχου π. Φωτίου Κιούση τελέστηκε σε κλίμα συγκίνησης το περασμένο Σάββατο…
Αναλυτικά:
Το Σάββατον, 28ην Σεπτεμβρίου/11ην Οκτωβρίου 2014, μετά την πρωινήν θείαν Λειτουργίαν εις τον Φρικτόν Γολγοθάν, της οποίας προεξήρξεν ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Λύδδης κ. Δημήτριος, ετελέσθη το τεσσαρακονθήμερον Μνημόσυνον του μακαριστού Σχολάρχου π. Φωτίου Κιούση, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου και συνιερουργούντων Αυτώ Αγιοταφιτών Αρχιερέων και Ιερομονάχων του Πατριαρχείου, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου μετά των μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής, συμπροσευχομένων μοναχών, μοναζουσών και πιστών Ιεροσολυμιτών και προσκυνητών εξ Ελλάδος, Ρωσίας, Κύπρου και Ρουμανίας.
Ο μακαριστός μοναχός Φώτιος ανήκε εις την λαύραν του Οσίου Σάββα του ηγιασμένου, εις την οποίαν ενεδύθη το ευλογημένον ράσον παρά του Πνευματικού της λαύρας μακαριστού πατρός Σεραφείμ. Εκ ταύτης εκλήθη παρά του Πατριαρχείου και υπηρέτησεν εις την Πατριαρχικήν Σχολήν Ιεροσολύμων ως καθηγητής Φυσικών αρχικώς και από του έτους 2005 ως Σχολάρχης. Καθ᾽ όλα τα έτη της διακονίας αυτού επετέλει μετ᾽ ακριβείας τα εκπαιδευτικά καθήκοντα αυτού, μη παραλείπων τα μοναχικά, συμφώνως προς την τάξιν της μετανοίας αυτού, ήτοι της Ιεράς Μονής του Οσίου Σάββα του ηγιασμένου, παραμένων «φιλακόλουθος εις το έπακρον, αναγινώσκων και ψάλλων εις τον άγιον Κωνσταντίνον και τηρών το Τυπικόν», ως αναφέρεται και εις τον επικήδειον αυτού, ίδε σύνδεσμον http://www.jp-newsgate.net/gr/2014/08/08/16286
Αγογγύστως υπέμεινε την οδυνηράν αυτού ασθένειαν, και παρέδωσε την ψυχήν αυτού προς Κύριον την 23ην Ιουλίου/ 5ην Αυγούστου 2014 και ετάφη, συμφώνως προς επιθυμίαν αυτού, εις την Μονήν της μετανοίας αυτού.
Μετά την τέλεσιν του Μνημοσύνου, και εν ω εδίδετο το κόλλυβον εις ανάπαυσιν της ψυχής αυτού εις το Πατριαρχείον, ο Μακαριώτατος ηυχήθη εις όλους τους τιμώντας την μνήμην αυτού να ακολουθούν το παράδειγμα του εκλιπόντος μοναχού Φωτίου, ο οποίος ήτο πάντοτε προσηνής, ευγενικός, ομιλητικός και βοηθητικός προς όλους, τελών επ’ ακριβεία τα μοναχικά αυτού καθήκοντα, τιμών ούτως το μοναχικόν αυτού σχήμα και την Γεραράν Αγιοταφιτικήν Αδελφότητα.