Το Σάββατον 1ην/14ην Μαίου 2016, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου κατά μετάθεσιν η μνήμη του αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου εις Άκκρην – αρχαίαν Πτολεμαίδα εις τον επ᾽ ονόματι αυτού Ιερόν Ναόν του Πατριαρχείου.
Ως γνωστόν η αρχαία Πτολεμαίς – Άκκρη εις το βορειότατον άκρον της επικρατείας του κράτους του Ισραήλ, είναι μία των αρχαιοτάτων Μητροπόλεων του Πατριαρχείου, έχουσα εις την δικαιοδοσίαν αυτής δώδεκα κώμας – αραβικάς κοινοτητας, ήτοι της Ράμε, του Κούφρ Γιασσίφ, του Σαχνίν, του Κούφρ Σμέα, του Σφαάμερ, του Αμπελίν, του Μάκερ, του Ζντέιντε, της Ταρσήχα, του Πκέα, του Αμπού Σναν.
Εις τον Ιερόν Ναόν του Αγίου Γεωργίου, άμα τη αφίξει του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εις την Άκκρην, εγένετο Αυτώ παρά την είσοδον της πόλεως θερμοτάτη υπόδοχή υπό του Προσκοπικού Σώματος της πόλεως.
Εν συνεχεία ο Μακαριώτατος προεξήρξε της θείας Λειτουργίας επί τη εορτή ταύτη εις τον αρχαίον Ιερόν Ναόν του Αγίου Γεωργίου, συλλειτουργούντων Αυτώ του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, του πρώην Μητροπολίτου Ζάμπιας κ. Ιωακείμ, Ιερομονάχων ως του ηγουμένου της Ι. Μονής των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Τιβεριάδος π. Διονυσίου, των Πρεσβυτέρων – Προισταμένων των Αραβοφώνων Κοινοτήτων των πλησιοχόρων των Άκκρης, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, ψαλλούσης της χορωδίας της Άκκρης υπό τον Πατριαρχικόν Επίτροπον εις Άκκρην Αρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον και μετέχοντος πολλού Ορθοδόξου Εκκλησιάσματος εν κατανυκτική προσευχή, ψαλμωδία ακολουθούση την ψαλμωδίαν της χορωδίας της Κοινότητος της Άκκρης.
Προς τον ευσεβή λαόν τούτον εκήρυξε τον θείον λόγον ελληνιστί έχοντα ούτως:
«Δεύτε την πανέορτον φαιδράν ένδοξον Ανάστασιν πάντες πανηγυρίσαντες, πάλιν εορτάσωμεν φαιδράν πανήγυριν Γεωργίου του Μάρτυρος και στέψωμεν τούτον εαρινοίς άνθεσιν όντα αήττητον, όπως τοις αυτού ικεσίαις λάβωμεν των θλίψεων άμα και πλημμελημάτων απολύτρωσιν, αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί.
Ο μέγας της αγάπης του Χριστού μάρτυς Γεώργιος ο τροπαιοφόρος συνήγαγεν πάντας ημάς εν τω επωνύμω αυτού Ναώ εν Άκκρη, ίνα φαιδρώς μεν τελέσωμεν την ιεράν αυτού μνήμην και θείας δεηθώμεν χάριτος παρά του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού ούτινος την λαμπράν ανάστασιν πανηγυρίζομεν.
Ο σήμερον τιμώμενος Άγιος Γεώργιος, μιμητής γενόμενος του σταυρικού πάθους του Χριστού και δίκαιος ων ως φοίνιξ εξήνθησεν εν τω στερεώματι της Εκκλησίας και εφυτεύθη εν τω οίκω Κυρίου κατά τους σκληρούς και ανηλεείς διωγμούς του Ρωμαίου Αυτοκράτορος Διοκλητιανού, ενώπιον του οποίου ο άγιος Χριστιανόν εαυτόν ανεκήρυξε, διελέγχων την των ειδώλων ματαιότητα και ασθένειαν και μυκτηρίζων τους πιστεύοντας επ᾽ αυτά (τα είδωλα). Επί πλέον δε, ο Γεώργιος διήλεγξε την αδικίαν των συγχρόνων αυτού κοσμοκρατόρων, διά τούτο τιμάται ούτος ως δίκαιος, μιμούμενος τον δίκαιον εκείνον άνθρωπον, (Ματθ. 27, 19/ Λουκ. 23,47) δηλονότι τον Χριστόν.
Εις τον άγιον Γεώργιον εφαρμόζει τους λόγους του Προφητάνακτος Δαυίδ ο μελωδός αυτού διερωτώμενος ο δίκαιος εκείνος, ο εξανθήσας ως φοίνιξ τις και ποίος εστίν; Ο μεγάλαθλος Γεώργιος. Δίκαος ως φοίνιξ, λέγει ο Δαυίδ, ανθήσει και ωσεί η κέδρος η εν τω Λιβάνω πληθυνθήσεται. Πεφυτευμένοι οι δίκαιοι εν τω οίκω Κυρίου εν ταίς αυλαίς του Θεού ημών εξανθήσουσιν: ότι ευθύς Κύριος ο Θεός ημών και ουκ έστι αδικία εν αυτώ», (Ψαλμός 91, 13-16). Κατά δεν τον θείον Παύλον, «δυνατός ο Θεός, η δικαιοσύνη Αυτού μένει εις τον αιώνα» (Β´ Κορ. 9,9).
Η θεία του Χριστού δικαιοσύνη, αγαπητοί μου, εφανερώθη ημίν τοις ανθρώποις εν τω σταυρώ και τη αναστάσει αυτού. Αυτή ακριβώς η δικαιοσύνη του γυμνού ξύλου του Σταυρού και του κενού τάφου του αναστάντος Χριστού ανέδειξε τον τροπαιοφόρον Γεώργιον ως μέγαν μάρτυρα της αγάπης του Χριστού.
«Πεπληρωμένος ων των καρπών της δικαιοσύνης» και της αφάτου φιλανθρωπίας των διά της αναστάσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού ο φίλος και συμμάρτυς του αίματος του Χριστού Γεώργιος συν τοις προφήταις τοις Αποστόλοις και πάσι τοις αγίοις, ευαγγελίζεται πάσι τοις ανθρώποις την καινήν εν Χριστώ κτίσιν, δηλονότι την εν τω κόσμω φανερωθείσαν Εκκλησίαν, την προτυπούσαν την βασιλείαν των ουρανών. Αύτη δε η βασιλεία των Ουρανών είναι η δικαιοσύνη του Χριστού, η δε δικαιοσύνη του Χριστού είναι το φως της Αναστάσεως δηλονότι το φως της αληθείας. «Εγώ ειμι η Ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται. Και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα», (Ιωάν. 11,25-26) λέγει ο Κύριος. Και αλλαχού «εγώ ειμι το φως του κόσμου. Ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ᾽ έξει το φως της ζωής», (Ιωάν. 8,12). Ιδού διά τι ο μελωδός άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός αναφωνεί: «Χθες συνεθαπτόμην σοι Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον αναστάντι Σοι. Συνεσταυρούμην σοι χθες, αυτός με συνδόξασον Σωτήρ εν τη βασιλεία Σου».
Η σημερινή μνήμη του αγίου Γεωργίου επιβεβαιώνει το παγκόσμιον γεγονός της Αναστάσεως εκ των νεκρών του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού. «Μηδείς φοβείσθω θάνατον. ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος», κηρύττει ο ιερός Χρυσόστομος. Και τούτο διότι κατά τον θείον Παύλον «Όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον Αυτού εβαπτίσθημεν, συνετάφημεν ούν Αυτώ διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν. Ει γαρ σύμφοιτοι γεγόναμεν τω ομοιώματι του θανάτου αυτού, αλλά και της αναστάσεως εσόμεθα», Ρωμ. 6,3-5).
Αυτό τούτο το κήρυγμα της Αναστάσεως του Χριστού ευαγγελίζεται διά μέσου των αιώνων και η αγία ημών των Ιεροσολύμων Εκκλησία. Τούτο το σωτηριώδες κήρυγμα διεφύλαξε ανόθευτον και καθαρόν από κάθε είδους νοθεύσεως και μείξεως. Τούτο το κήρυγμα, δηλονότι την αγίαν των αποστόλων παράδοσιν, καλούμεθα να διαφυλάξωμεν και ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, από πάσης επιβουλής των αντικειμένων ημίν δυνάμεων, εάν όντως θέλωμεν να αντιμετωπίσωμεν τους συγχρόνους ημίν Διοκλητιανούς και Πιλάτους οι οποίοι εισέτι δεν έχουν φύγει από προσώπου του αναστάντος και ζώντος Θεού ημών.
Ο νούν Χριστού έχων θείος Παύλος προειδοποιεί τον μαθητήν αυτού απόστολον Τιμόθεον λέγων: «έσται γαρ καιρός ότετης υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τας επιθυμίας τας ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν και από μεν της αληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν, επί δε τους μύθους εκτραπήσονται», (Β Τιμ. 4, 3-4).
Την ανόθευτον και υγιαίνουσαν ταύτην πίστιν των Αγίων Αποστόλων διεφύλαξεν ο μεγαλομάρτυς Γεώργιος μέχρις αίματος, ως λέγει και ο μελωδός αυτού, «Ως μάρτυς αήττητος, ως αθλοφόρος, ως ακαταγώνιστος της πίστεως υπέρμαχος, νυν πύργος ακράδαντος τοις ευφημούσι σε, πάνσοφε Γεώργιε, γενού περιτοιχίζων ταίς ικεσίαις σου».
Δεηθώμεν λοιπόν αδελφοί μου, του Αναστάντος Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού, ίνα διά των πρεσβειών της υπερευλογημένης Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας συν ταίς ικεσίαις του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου αξιωθώμεν του απροσίτου και ανεσπέρου φωτός της Αναστάσεως Αυτού. Χριστός Ανέστη», και αραβιστί, ίδε ηλεκτρονικόν σύνδεσμον:
http://www.jp-newsgate.net/ar/2016/05/13/21624
Πολύς λαός εκοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων, όλος δε ο λαός προσήλθε και έλαβε από των χειρών του Μακαριωτάτου το Αντίδωρον και εικόνας ευλογίας.
Μετά την θείαν Λειτουργίαν ηκολούθησε λιτάνευσις τρις πέριξ του Ιερού Ναού και έμπροσθεν του τάφου του αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου του Κυπρίου, του μαρτυρήσαντος εν Πτολεμαίδι τον 19ον αιώνα.
Μετά την λιτανείαν ηκολούθησε δεξίωσις εις το εν τω ισογείω της Μονής ευρύτατον και ανακαινισμένον υπό του Αρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου ηγουμενείον. Κατά την δεξίωσιν ταύτην εξεφωνήθησαν προσφωνήσεις υπό του Προέδρου της Κοινότητος της Άκκρης, υπό του Αρχηγού της Αστυνομίας της Άκκρης, υπό του Σείχη της Άκκρης κ. Σαμήρ Άση, υπό του Σείχη του Μπαάνε κ. Νουριντίν , υπό του εκπροσώπου των Μπαχάι, υπό του Εκπροσώπου της Νεολαίας, υπό της εκπροσώπου των Δικαστών κας Τανούς και υπό του Αρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου. Την δεξίωσιν ταύτην κατέκλεισε διά της προσφωνήσεως Αυτού ο Μακαριώτατος: (αναρτηθήσεται προσεχώς).
Την μεσημβρίαν η Πατριαρχική Συνοδεία και πολύς λαός παρεκάθισαν εις τράπεζαν, την οποίαν παρέθεσεν ο φίλεργος και φιλόξενος ηγούμενος Αρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος προς παραμυθίαν και ευφροσύνην των τιμώντων διά της συμμετοχής αυτών τον Άγιον Γεώργιον και την εορτήν αυτού.
){kind=link}