Του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ
Στο ετήσιο Διεθνές Διαθρησκειακό Συνέδριο με θέμα “Ειρήνη χωρίς Σύνορα” που οργάνωσε η γνωστή Κοινότητα του Αγίου Αιγιδίου στη Μαδρίτη (15 -17 Σεπτεμβρίου), ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στην Αφρικανική Ήπειρον κ.κ. Θεόδωρος Β’ τόνισε ότι:
“Χρέος μας είναι να εργαστούμε για την ενότητα μέσα από την διαφορετικότητα. Για να φθάσουμε όμως στο ποθητό αποτέλεσμα της ειρηνικής συμβίωσης των πιστών των διαφόρων θρησκειών, χρειάζεται να μορφώσουμε τους πιστούς ανθρώπους. Να προβάλλουμε τα στοιχεία που ενώνουν τις θρησκείες, παρά εκείνα που τις χωρίζουν. Να προβάλλουμε τις κοινές αξίες των διαφόρων θρησκειών, παρά τις αντιλήψεις εκείνες περί θρησκευτικής ανωτερότητας που υπονομεύουν την ανοχή στο διαφορετικό. Να προβάλλουμε την ανθρωπιά, ως τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή κάθε πιστού ανθρώπου όπου γης”.
Στο συνέδριο συμμετείχαν 400 σύνεδροι από εκατό χώρες και το παρακολούθησαν στα 27 Πάνελς πέντε χιλιάδες και μέσω απευθείας μετάδοσης με το Ιντερνετ χιλιάδες κόσμου από όλο το κόσμο. Ανάμεσα στους Συνέδρους Αρχηγοί κρατών, Αξιωματούχοι Διεθνών Οργανισμών, Θρησκευτικοί Αρχηγοί ή εκπρόσωποι τους, Ακαδημαϊκοί, εκπρόσωποι ΜΚΟς και εκπρόσωποι των ΜΜΕ. Ανάμεσα στα θέματα που παρουσίασθησαν ήταν το θέμα της θρησεκυτικής ελευθερίας και της θρησκευτικής ανεκτικότητας, το θέμα των Μεταναστών και των προσφύγων, το θέμα της δομής της Παγκόσμιας Οικονομίας και της κοινωνικής Δικαιοσύνης, η σημασία των αφοπλισμών και της πρόληψης της Βίας, ο ρόλος της Ευρώπης για την Παγκόσμια πολιτική σταθερότητα, ο ρόλος των ΜΜΕ στις τοπικές και περιφερειακές εμπόλεμες συρράξεις, τα παιδιά ονειρεύονται το αγαθό της ειρήνης, η ειρηνική συνύπαρξη στις χώρες της Μεσογείου, Πρωτοβουλίες για τη στήριξη της Παγκόσμιας Ειρήνης, το θέμα της Οικουμενικής Κίνησης για τη συνεργασία των Χριστιανών για τα κοινωνικά προβλήματα και τη προστασία της Ανθρωπότητας, το πρόβλημα του ρατσισμού σήμερα, οι υφιστάμενες εμπόλεμες συρράξεις κι ο δρόμος της ειρήνης, Διάλογος Ανατολής και Δύσης, Η ζωή στις μεγαλουπόλεις, Πρόληψη Γενοκτονιών, ο ρόλος των γυναικών στην υπόθεση της Ειρήνης, η σημασία της προσευχής για το κτίσιμο της Ειρήνης, ο ρόλος των Θρησκειών στο χώρο της Ασίας, ο ρόλος της νεολαίας για τη προστασία του Πλανήτη μας και της παγκόσμιας Ειρήνης, Οικολογία και κοινός προορισμός, Ειρηνική συνύπαρξη στην Ευρώπη, τα κοινωνικά προβλήματα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, Προστασία των Θρησκευτικών χώρων, Πνευματικός Ανθρωπισμός και Παγκοσμιοποίηση, η σημασία του Διαλόγου για την επίλυση πολύπλοκων προβλημάτων που απειλούν την παγκόσμια ασφάλεια, Σύγχρονοι χριστιανοί Μάρτυρες, Προστασία των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε καταπιεσμένες κοινωνίες, ο ρόλος της Διεθνούς κοινότητας για την αντιμετώπιση του προβλήματος της φτώχειας και Βιώσιμη Ανάπτυξη για την επίτευξη των σκοπών του ΟΗΕ.
Ανάμεσα στους συνέδρους συμμετείχαν και 12 Ορθόδοξοι Ιεράρχες από τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Ρωσίας, Σερβίας και Ρουμανίας και τις Ορθόδοξες Εκκλησίες Ελλάδος και Αλβανίας. Εκ μέρους του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ.κ. Θεοδώρου Β’ ο εκπρόσωπος του σε Διεθνή Συνέδρια Σεβ. Μητροπολίτης Σεραφείμ μετέφερε προσωπικό μήνυμα προς το Πρόεδρο της Κεντρικής Αφρικής κ. Φοστέν – Αρσανζ Τουαντερά, ως επίσης και προς τον Ύπατο Αρμοστή για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ κ. Φιλίππο Γκράντι διά τη συνεχή προσπάθεια του ιδίου και του Πατριαρχείου μας για την υπόθεση της ειρήνης και της ασφάλειας στην Αφρικανική Ήπειρο και για τη προστασία των προσφύγων, ιδιαίτερα για τη πρόληψη των αιτίων που αναγκάζουν χιλιάδες Αφρικανούς να γίνονται πρόσφυγες και μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα.
Στη συνέχεια παραθέτουμε το πολυσήμαντο Πατριαρχικό μήνυμα του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ. κ. Θεοδώρου ως τη ζώσα φωνή της υποφέρουσας Μέσης Ανατολής, όπου ο πόλεμος της Συρίας τα τελευταία οκτώ έτη εξελίσσεται σ’ ένα μικρό τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με χρήση όπλων από τις πλούσιες χώρες του Πλανήτη μας σε περιοχές που δεν παράγουν οι ίδιες όπλα.
“Σας στέλλω το μύνυμα μου μέσω του εκπροσώπου μου Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ από τη Μέση Ανατολή ως η φωνή όλων εκείνων, που εις το όνομα της θρησκείας βλέπουν την αξία της ζωής ως δώρο Θεού, όλων εκείνων, των υγειώς θρησκευομένων ανθρώπων που παραμένουν στις ιστορικές επάλξεις της Ανθρωπότητας όπου διαμορφώθησαν τρεις κορυφαίες Θρησκείες, ο Ιουδαϊσμός, ο Χριστιανισμός και ο Μουσουλμανισμός. Ελπίζω με το ταπεινό μήνυμα μου να αφουγκραστείτε την διακαή επιθυμία των θρησκευομένων ανθρώπων, και μάλιστα των Χριστιανών της πυριτιδαποθήκης του κόσμου, που λέγεται Μέση Ανατολή, ότι οι έννοιες πλουραλισμός και συνύπαρξη πρέπει να λάβουν σάρκα και οστά, θεραπεύοντας πληγές χαίνουσες και γεφυρώνοντας χάσματα ανοιχτά.
Ο κόσμος που ζούμε σήμερα δεν είναι ο ίδιος όπως στο παρελθόν. Το ίδιο και ο πληθυσμός της γης. Πριν διακόσια χρόνια ο πληθυσμός του κόσμου δεν ήταν ούτε ένα δισεκατομμύριο, σήμερα κοντεύουμε τα οκτώ.
Κι ενώ πέρασαν αιώνες ακόμα και αιματηρών ανταγωνισμών για να κυριαρχήσει μια πολιτιστική ταυτότητα, οι αυξημένες μετακινήσεις πληθυσμών και η ανεμπόδιστη από συμβατικούς ελέγχους διαδικτυακή ανταλλαγή ιδεών έχουν δημιουργήσει μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα. Και τούτο διότι δεν υπάρχει σήμερα ανθρώπινη κοινωνία που να μην περιλαμβάνει ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμικών καταβολών, με απόψεις διαφορετικές για τις σχέσεις ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο, ανάμεσα στο άτομο και την ομάδα, ανάμεσα στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές υποχρεώσεις, ανάμεσα στην ελευθερία και την αυθεντία.
Βέβαια θα περιμέναμε η αναφορά στον Θεό να λειτουργεί ως παράγοντας ειρηνοποιίας και όχημα ενίσχυσης του διηνεκούς αγώνα για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια επί της γης. Ωστόσο, δυστυχώς, παρατηρείται ότι ο θρησκευτικός αυτοπροσδιορισμός γίνεται συχνά παράγοντας διχασμού και όχημα μισαλλοδοξίας, που τρέφει το δέντρο του κακού, του φανατισμού και της βίας.
Χρέος μας λοιπόν είναι να εργαστούμε για την ενότητα μέσα από την διαφορετικότητα. Για να φθάσουμε όμως στο ποθητό αποτέλεσμα της ειρηνικής συμβίωσης των πιστών των διαφόρων θρησκειών, χρειάζεται να μορφώσουμε τους πιστούς ανθρώπους. Να προβάλλουμε τα στοιχεία που ενώνουν τις θρησκείες, παρά εκείνα που τις χωρίζουν. Να προβάλλουμε τις κοινές αξίες των διαφόρων θρησκειών, παρά τις αντιλήψεις εκείνες περί θρησκευτικής ανωτερότητας που υπονομεύουν την ανοχή στο διαφορετικό. Να προβάλλουμε την ανθρωπιά, ως τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή κάθε πιστού ανθρώπου όπου γης.
Ως Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στην Αφρικανική Ήπειρο, επιτρέψατε μου να καταθέσω τη προσωπική μου μαρτυρία για να ζήσει η Ανθρωπότητα ένα καλύτερο κόσμο.
Το πρώτο ορόσημο είναι η δικαιοσύνη:“Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως”(Λουκ. 6,31). Δηλαδή, όπως θέλετε να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι σ’ εσάς κι εσείς να κάνετε σε αυτούς τα ίδια.
Το δεύτερο ορόσημο είναι η αγάπη:“Αγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε” (Λουκ. 6,35). Δηλαδή να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να τους ευεργετείτε. Αληθινή αγάπη είναι η αγάπη που αγκαλιάζει ακόμη και τους εχθρούς μας. Εκείνους που μας έβλαψαν, εκείνους που μας πίκραναν, εκείνους που μας αδίκησαν.
[irp posts=”521113″ name=”Αλεξανδρείας: Να θυσιάσουμε αυτά που έχουμε για να πάρουμε αυτά που δεν έχουμε»”]
Και το τρίτο ορόσημο, ορόσημο κορυφής, είναι το εξής: “Γίνεσθε οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.” (Λουκ. 6,36). Δηλαδή να είστε εύσπλαχνοι στους γύρω σας ανθρώπους, όπως κι ο Ουράνιος Πατέρας είναι εύσπλαγχνος προς όλους. Η καρδιά μας να γεμίζει από συμπάθεια για τον πόνο και την δυστυχία, για την ταλαιπωρία και την ανάγκη των άλλων.
Την αγάπη και την διακονία ως την αρετή των αρετών, όχι μόνο στο παρελθόντα αλλά και στο παρόντα χρόνο, κομίζει στην κοινή αυτή προσπάθεια η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αφρικής. Αποκόβει ριζικά την χριστιανική πίστη από χώρους και ιδεολογίες, όπου η αξία των ανθρώπων μετριέται από την σύσταση του αίματός τους, από το χρώμα του δέρματός τους, από τις πεποιθήσεις τους ή από την καταγωγή τους. Καταξιώνει την θρησκεία στην εντολή· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστι.’’ (Μαρκ. 12,31)
Η οδός της αγάπης είναι η οδός της ορθής θρησκευτικότητας.
Μόνο ο σπόρος της αγάπης μπορεί να βλαστήσει την ελευθερία του κάθε ανθρώπου καλής θέλησης να θρησκεύει και να πιστεύει ό,τι επιθυμεί στη δύσκολη εποχή μας. Μόνο ο σπόρος της αγάπης μπορεί να καρπίσει όχι μόνο τη συνύπαρξη, αλλά και τη συνεργασία με γνώμονα την κοινή ευημερία όλων. Στα μάτια του Θεού είμαστε όλοι παιδιά του.
Να μου επιτρέψετε να επισημάνω επίσης και το ρόλο της Διεθνούς Κοινότητας και ιδιαίτερα της Ευρώπης για την ιστορική τους ευθύνη στις χώρες που υποφέρουν από φτώχεια και συγκρούσεις, ιδιαίτερα στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Το κτίσιμο της ειρηνικής συνύπαρξης των Λαών και η ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας είναι υπόθεση όλων μας.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα γιατί προς την κατεύθυνση αυτή ξεκίνησε μια νέα πρωτοβουλία από κορυφαίους πολιτικούς Ηγέτες της εποχής μας, όπως είναι ο εξοχώτατος Πρόεδρος της Γαλλίας κ. Μακρόν κι ο Πρόεδρος της Αιγύπτου κ. Σίσι , για να μπορέσει η Ευρώπη κι η Μέση Ανατολή να διαδραματίσουν αυτό τον ιστορικό ρόλο για να προστατευθεί η Παγκόσμια ασφάλεια και η ευημερία των Λαών.
Η Ευρώπη καλείται ενωμένη, με τη συνεργασία των χωρών της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την ανάληψη αναπτυξιακών δράσεων εναντίον της φτώχειας. Και τούτο διότι στο έδαφος της φτώχειας καλλιεργούνται ο θρησκευτικός φανατισμός και η τρομοκρατία.
Ήδη η Κοινότητα του Αγίου Αιγιδίου προς την κατεύθυνση αυτή έχει κάνει θαύματα. Με βαρύτητα ως προετοιμασία τη πνευματική ζωή και τη προσευχή υπέρ πάντων ημών κατάφεραν να περιθάλπουν φτωχούς και πρόσφυγες και μετανάστες και καταδιωγμένους, όχι μόνο σ’ αυτή τη χώρα, αλλά σ’ ολη την Ευρώπη που δραστηροποιούνται, αλλά και στις χώρες που υποφέρουν, στην Αφρική και στη Μέση Ανατολή που υπάρχουν συρράξεις για σειρά ετών όπως στη Συρία.
Γι’ αυτό θα ήθελα ακόμη μια φορά να συγχαρώ τα Μέλη της Κοινότητας του Αγίου Αιγιδίου και μάλιστα του Δημιουργού της γνωστού Καθηγητού και καλού φίλου Ανδρέα Ρικάρτι διά τις πρωτοβουλίες τους αυτές, και μάλιστα για τις συναντήσεις αυτές με τη συμμετοχή κορυφαίων προσωπικοτήτων από όλα τα σημεία του Πλανήτη μας από το χώρο της Πολιτικής, της Θρησκείας, της Τέχνης και του Πολιτισμού και Μελών της Διεθνούς Κοινότητας, για την ενίσχυση της ειρηνικής συνύπαρξης των Λαών και τη λειτουργία όλων των Θρησκειών για το σεβασμό και τη προστασία της ανθρώπινης ζωής ως δώρο Θεού, για να έχουμε παντού ειρήνη χωρίς σύνορα”.
