ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ: Με βαρυσήμαντη εγκύκλιο που απευθύνεται προς τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους, τον Ιερό Κλήρο και τις μοναστικές αδελφότητες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος θίγει κατατοπιστικά και υπεύθυνα τα ζητήματα που άπτονται της πανδημίας του κορωνοϊού και των ανυπολόγιστων συνεπειών της, εφιστώντας την προσοχή σχετικά με τους ενδεδειγμένους τρόπους διαχείρισης αυτών των ζητημάτων.
Μεταξύ άλλων, σημειώνει πως το θέμα του εμβολιασμού κατά της Covid-19 και κάθε εμβολιασμού είναι πρωτίστως θέμα ιατρικό και επιστημονικό, επισημαίνοντας ότι η Εκκλησία ακούει τους ειδικούς και προσθέτοντας ότι «προτρέπουμε το λαό μας να εμβολιαστεί, δίχως να υποχρεώσουμε κανέναν, σεβόμενοι την ελευθερία του κάθε ανθρώπου».
Εξάλλου, για το ενδεχόμενο απαγόρευσης της εισόδου των μη εμβολιασμένων πιστών στους χώρους λατρείας στην Αυστραλία, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος τονίζει ότι «προσωπικώς δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσω με αυτό το μέτρο, το οποίο διαχωρίζει τους πιστούς σε εμβολιασμένους και μη εμβολιασμένους».
«Οι πόρτες των Εκκλησιών μας», επισημαίνει, «θα είναι ανοικτές για όλους. Δεν αποδέχομαι ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εκκλησιαστούν και δεν θα τους το επιτρέπουμε».
Καθιστώντας σαφές, πάντως, ότι τα δύσκολα και μεγάλα προβλήματα πρέπει να λύνονται με σύνεση, διάλογο και με την παρουσίαση εναλλακτικών προτάσεων, γνωστοποιεί ότι ήδη ο ίδιος βρίσκεται σε συνομιλίες με τις αρχές, καθώς και με κάποιους θρησκευτικούς αρχηγούς της Αυστραλίας, ενώ μια ομάδα ιατρών έχει αναλάβει την αποστολή να ετοιμάσει ένα επιστημονικό και τεκμηριωμένο σχέδιο, με συγκεκριμένες οδηγίες, ώστε να επιτρέπεται η είσοδος των μη εμβολιασμένων στους Ιερούς Ναούς.
Αυτό το σχέδιο θα κατατεθεί από την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας στις κατά τόπους Πολιτείες, συνοδεύοντας τη διεκδίκηση του ανθρωπίνου δικαιώματος του εκκλησιασμού.
Ακολουθεί η Εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας:
ελέω Θεού, Αρχιεπίσκοπος τής Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, υπέρτιμος καί Εξαρχος πάσης Ωκεανίας, τοίς Θεοφιλεστάτοις Επισκόποις, τώ ευαγεί κλήρω, ταίς μοναστικαίς αδελφότησι τής εν Αυστραλία Ορθοδόξου Εκκλησίας, χάρις είη καί ειρήνη παρά τού Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Τιμιώτατοι Αδελφοί συνεπίσκοποι καί τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Πλησιάζουν σχεδόν δύο χρόνια από τόν Δεκέμβριο τού 2019, τότε, δηλαδή, πού άρχισε η εξάπλωση τής πανδημίας από τήν πόλη Ουχάν τής Κίνας σέ όλο τόν κόσμο.
Η νέα αυτή δυσάρεστη κατάσταση προκάλεσε παγκόσμιες αναταράξεις, οδήγησε εκατομμύρια συνανθρώπων μας στό θάνατο καί επέφερε ανυπολόγιστες συνέπειες καί μεταβολές στήν οικονομική, κοινωνική, πολιτική, υπαρξιακή, ψυχική, ακόμη καί εκκλησιαστική πτυχή τής καθημερινότητας τών ανθρώπων. Τό κλείσιμο τών Ιερών Ναών καί η απαγόρευση τής δημόσιας λατρείας, ο τρόπος μεταδόσεως τής Θείας Κοινωνίας καί άλλα σχετικά απετέλεσαν εν πολλοίς αιτίες πιέσεως καί παραπικρασμού, εντόνου διαλόγου αλλά καί συγκρούσεως μεταξύ Εκκλησίας καί πολιτειακών καί νομοθετικών συστημάτων.
Στό πλαίσιο αυτό, συχνά διαπιστώνουμε ότι καίρια ζητήματα, όπως η πανδημία, συζητούνται από πρόσωπα αναρμόδια, πρόσωπα, δηλαδή, πού στερούνται θεολογικής τεκμηριώσεως καί επιστημονικής γνώσεως. Μάλιστα, ο λόγος αυτών τών προσώπων, εκτός τού ότι είναι επιπόλαιος καί καταγγελτικός, προβάλλεται καί πολύ πρίν διατυπωθεί ο υπεύθυνος εκκλησιαστικός λόγος τής Διοικούσης Εκκλησίας, μέ σαφή πρόθεση τήν υποτίμηση καί υποβάθμισή του.
Επί παραδείγματι, διαδίδεται ο επικίνδυνος ισχυρισμός ότι εντός τών Ναών δέν μεταδίδονται ασθένειες, άποψη η οποία ακούστηκε σέ κηρύγματα αρχιερέων καί άλλων αξιωματούχων κληρικών (ευτυχώς ελαχίστων), μέ τό ανυπόστατο θεολογικό επιχείρημα ότι μέσα στό Ναό όλα είναι αγιασμένα: η σκόνη πού πατάμε στό δάπεδό του, τά μάρμαρα, οι πέτρες, τά ξύλα, τά χρώματα κλπ, καί ως τέτοια μεταποιούνται σέ φορείς τής Θείας Χάριτος, προφυλάσσοντάς μας έτσι από πανδημίες καί διάφορα άλλα δεινά.
Βεβαίως, αυτές οι απόψεις ταυτίζονται περισσότερο μέ τήν ειδωλολατρία καί έχουν καταδικαστεί από τήν Ζ Οικουμενική Σύνοδο. Πέραν τούτου, όμως, τά πρόσωπα πού υποστηρίζουν καί διαδίδουν τέτοιες ανορθόδοξες θεωρίες διαμορφώνουν, δυστυχώς, τήν άποψη καί τή στάση τού λαού τού Θεού, προκαλώντας δυσπιστία πρός τούς κατά τόπους ποιμενάρχες, ακόμη καί πρός αυτόν τόν επίσημο λόγο τής Εκκλησίας.
Ο νέος κορωνοϊός έφερε στήν επιφάνεια, μεταξύ άλλων, καί ένα υποβόσκον «υποκείμενο νόσημα», αυτό τής πολυγλωσσίας στήν Εκκλησία, κάτι πού παραπέμπει σ’ εκείνον τόν παλαιό «ιό» τής Βαβέλ. Μία πρόχειρη έρευνα στό διαδίκτυο θά σάς πείσει γι’ αυτή τήν προσωπική μου διαπίστωση.
Επίσης, μία έρευνα στά προσωπικά μέσα κοινωνικής δικτυώσεως τών κληρικών μας ή στά κηρύγματα πού ακούγονται από κάποιους κληρικούς μας στούς Ναούς θά σάς πείσουν γι’ αυτή τήν πολυγλωσσία, η οποία πραγματικά μπερδεύει, απογοητεύει καί κυρίως δέν βοηθά τούς ανθρώπους μας. Έχοντας υπ’ όψιν μου αυτά τά δεδομένα, εφιστώ τήν προσοχή σας στά ακόλουθα:
Ως κληρικοί οφείλετε νά μή λησμονείτε τήν ιδιότητά σας. Σχετικώς μέ αναρτήσεις στά μέσα κοινωνικής δικτυώσεως από κληρικούς, θά επανέλθω σύντομα μέ νέα εγκύκλιο, διότι φτάνουν συχνά στό γραφείο μου γράμματα ενοριτών κάποιων κληρικών μας, μέ φωτογραφικό υλικό καί κείμενα, τά οποία δέν εκφράζουν ιερατικό ήθος καί εκκλησιαστικό φρόνημα. Ωστόσο, σχετικώς μέ τόν κορονωϊό καί τήν πανδημία, νά έχετε υπ’ όψιν σας πώς ό,τι δημοσιεύετε ο κόσμος τό εκλαμβάνει ως τή φωνή ενός κληρικού καί, κατ’ επέκτασιν, ως τή φωνή τής Εκκλησίας πού εκπροσωπεί.
Μή λησμονείτε, λοιπόν, ότι η ιδιότητά σας δέν σάς επιτρέπει νά λειτουργείτε ως ιδιώτες. Όπως τό ξέρετε, ο κληρικός, ακόμη κι όταν αποχωρεί από τήν ενεργό διοίκηση τής Εκκλησίας, δέν αποσχηματίζεται, δέν παύει νά ιερουργεί τά ιερά Μυστήρια, δέν παύει νά μετέχει στίς ιερατικές συνάξεις τής τοπικής Εκκλησίας, δέν παύει ποτέ νά είναι κληρικός.
Θά πρέπει, λοιπόν, πάντοτε καί γιά κάθε περίσταση νά λειτουργείτε καί νά δραστηριοποιείστε ως μέλη τού σώματος πού λέγεται Εκκλησία. Όχι ως μεμονωμένα άτομα, όχι ως αυτόνομες εκκλησιαστικές οντότητες καί φωνές, όχι ως ακέφαλοι, αδέσποτοι καί μή έχοντες ποιμένα κληρικοί, αλλ’ ως μέλη τής Ιερατικής Οικογένειας τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας.
Εάν κάποιος δέν επιθυμεί νά ευρίσκεται σέ αυτή τήν οικογένεια, έχει τό δικαίωμα νά αποχωρήσει, δέν έχει όμως τό δικαίωμα νά ακολουθεί δική του πορεία καί μάλιστα αντιεκκλησιαστική καί ανορθόδοξη.
Τό θέμα τού εμβολιασμού καί κάθε εμβολιασμού είναι πρωτίστως θέμα ιατρικό καί επιστημονικό. Εμείς οι κληρικοί πού δέν έχουμε τίς απαιτούμενες γνώσεις είναι αγιότερο καί πνευματικότερο νά ρωτούμε καί νά ακούμε.
Όταν έχουμε ανησυχίες καί αμφιβολίες γιά κάποια δημόσια καί κρίσιμα ζητήματα, επικοινωνούμε μέ τόν Ποιμενάρχη μας καί σέ αυτόν καταθέτουμε τίς σκέψεις μας.
Αυτός, στή συνέχεια, έχει τήν ευθύνη νά μεταφέρει τήν ανησυχία τού κλήρου καί τού λαού τής Επαρχίας του στή Σύνοδο καί η Σύνοδος, μέ τή σειρά της, θά αποφασίσει, αφού η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζεται συνοδικώς.
Όταν γιά κάποια ζήτηματα, ακόμη καί ιατρικά, υπάρχουν ηθικά καί πνευματικά διλήμματα, τότε τά υπογραμμίζουμε καί τά προβάλλουμε καί κατόπιν, μέ εκκλησιαστική ευπρέπεια, καταθέτουμε τίς απόψεις μας πρός τούς αρμοδίους, διεκδικώντας αλλαγές ή λύσεις.
Γιά παράδειγμα, μαζί μέ τόν Καθολικό καί Αγγλικανό Αρχιεπίσκοπο τού Σύδνεϋ αποστείλαμε πρός τόν Πρωθυπουργό τής χώρας μας κ. Scott Morrison επιστολή διαμαρτυρίας λόγω τής χορήγησης συγκεκριμένου εμβολίου, τού οποίου η παραγωγή βασίζεται σέ κυτταρικές σειρές εμβρύου από έκτρωση.
Αυτό, όμως, δέν σημαίνει ότι όλα τά εμβόλια είναι ηθικώς μή αποδεκτά. Ιδιαίτερα γιά τήν πανδημία τού κορωνοϊού κυκλοφορούν παγκοσμίως περίπου 30 εμβόλια. Κάποια από αυτά δέν παράγονται μέ τή χρήση κυτταρικών σειρών από σκοτωμένα εμβρυα.
Επομένως, δέν υπάρχει πνευματικό, εκκλησιαστικό ή κανονικό ζήτημα νά εμβολιαστεί κάποιος μέ ένα από τά εμβόλια αυτά. Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα μάς λέει ότι ο εμβολιασμός είναι η μόνη λύση γιά τήν αντιμετώπιση τής πανδημίας.
Ακούμε, λοιπόν, τούς ειδικούς. Προτρέπουμε τό λαό μας νά εμβολιαστεί, δίχως νά υποχρεώσουμε κανέναν, σεβόμενοι τήν ελευθερία τού κάθε ανθρώπου. Τό πνεύμα, όμως, τής Εκκλησίας δέν είναι αντιεπιστημονικό, αντιιατρικό ή αντιεμβολιαστικό γιά τά εμβόλια πού δέν προέρχονται από έμβρυα.
Ήδη εμβολιάζετε τά παιδιά σας από τή νηπιακή τους ηλικία, γιατί ακριβώς τό πνεύμα τής Εκκλησίας δέν είναι αντιεμβολιαστικό, ούτε εναντίον τής επιστήμης.
Μεγάλη δυσκολία αντιμετωπίζουμε τίς ημέρες αυτές, διότι ήδη στήν Πολιτεία τής Βικτώριας εξήγγειλαν ότι δέν θά επιτρέπεται η είδοσος στούς Ιερούς Ναούς μας σέ πιστούς μή εμβολιασμένους.
Γιά τίς λοιπές Πολιτείες δέν έχουν γίνει παρόμοιες εξαγγελίες, παρά τά όσα λέγονται από τά μέσα γενικής ενημερώσεως. Βεβαίως, αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα τού κάθε ανθρώπου νά λατρεύει τόν Θεό στό Ναό, πράγμα πού ισχύει πολύ περισσότερο γιά μάς τούς Ορθοδόξους Χριστιανούς, πού πιστεύουμε στό Ιερό Ευγγέλιο, τό οποίο τονίζει μέ έμφαση τήν ελευθερία καί τήν ισότητα.
Προσωπικώς δέν πρόκειται ποτέ νά συμφωνήσω μέ αυτό τό μέτρο, τό οποίο διαχωρίζει τούς πιστούς σέ εμβολιασμένους καί μή εμβολιασμένους. Οι πόρτες τών Εκκλησιών μας θά είναι ανοικτές γιά όλους.
Δέν αποδέχομαι ότι θά υπάρχουν άνθρωποι πού θέλουν νά εκκλησιαστούν καί δέν θά τούς τό επιτρέπουμε. Γι’ αυτό τό πολύ ευαίσθητο ζήτημα έχω ξεκινήσει εδώ καί δέκα ημέρες περίπου συνομιλίες μέ τίς αρχές καθώς καί μέ κάποιους θρησκευτικούς αρχηγούς τής χώρας μας.
Επίσης, έχει οριστεί μία ομάδα ιατρών, η οποία ετοιμάζει επιστημονικό καί τεκμηριωμένο σχέδιο, μέ συγκεκριμένες οδηγίες, ώστε νά επιτρέπεται η είσοδος τών μή εμβολιασμένων στούς Ναούς. Αυτό τό σχέδιο θά καταθέσουμε, ως Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, στίς κατά τόπους Πολιτείες καί θά ζητήσουμε κατανόηση ή μάλλον θά διεκδικήσουμε τό ανθρώπινο δικαίωμα τού εκκλησιασμού. Πάντως, η μέχρι τώρα εμπειρία μου μέ έχει διδάξει ότι τά δύσκολα καί μεγάλα προβλήματα τά λύνουμε μέ σύνεση, διάλογο καί παρουσιάζοντας εναλλακτικές προτάσεις.
Τό νά γράφουμε επιστολές διαμαρτυρίας, χωρίς πρώτα νά έχουμε επικοινωνήσει μέ τούς αρμοδίους Υπουργούς, ή τό νά απειλούμε καί νά φωνάζουμε, δίχως νά προτείνουμε μία εναλλακτική λύση, οδηγεί σέ διχασμό καί φυσικά σέ μή επιθυμητά αποτελέσματα.
Γι’ αυτό καί πάλι σάς προτρέπω νά μή βιάζεστε νά κρίνετε, νά δημοσιεύετε, νά ελέγχετε καί νά λαμβάνετε θέση, δίχως νά ρωτάτε, γιά βασικά τουλάχιστον θέματα, τήν κανονική σας αρχή, πού είναι η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας καί ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος.
Σάς υπενθυμίζω ότι, άν μέχρι σήμερα, παρά τίς δυσκολίες, έχουμε καταφέρει νά διαχειριστούμε τό ζήτημα τής Θείας Κοινωνίας μέ ηρεμία καί γαλήνη, αυτό δέν οφείλεται στούς ηρωισμούς καί παληκαρισμούς κάποιων κληρικών, οι οποίοι ενόμιζαν ότι μέ αναρτήσεις στίς προσωπικές τους σελίδες στό διαδίκτυο θα γίνουν ομολογητές, αλλά στό διάλογο καί στήν αγαπητική σχέση πού προσπαθώ νά έχω μέ τίς αρχές, μιά σχέση πού οικοδομεί εμπιστοσύνη μεταξύ Εκκλκησίας καί Πολιτείας.
Μέ αυτές τίς σκέψεις καί προτροπές σάς ασπάζομαι όλους, αγαπητοί μου πατέρες, “φιλήματι αγίω” καί εύχομαι νά αποκτάτε καθημερινώς μέσα από τή θεάρεστη διακονία σας “πνεύμα σοφίας, πνεύμα συνέσεως”, ούτως ώστε νά εργάζεστε ενωμένοι όλοι μαζί στό σώμα τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας, γιά τή δόξα τού Χριστού καί τή σωτηρία τών ανθρώπων.
