Μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση έστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε τρεις ομιλίες του στο Parnu της Εσθονίας.
Μιλώντας στον καθεδρικό ναό της πόλης χθες αφού αναφέρθηκε στην εορτή του γενεθλίου της Θεοτόκου, σχολίασε μεταξύ άλλων πως “Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, το οποίον εκπροσωπούμεν σήμερον, πάντοτε απεβλεψεν εις το ευδιοίκητον των εκασταχού τοπικών Εκκλησιών και κατέστησε κατά τόπους Επισκόπους και εις ενότητα πάντας περί το αναίμακτον Θυσιαστήριον, το υπό του Επισκόπου ιερουργούμενον..”
Σε άλλο σημείο ανέφερε: “κάθε ψυχή η οποία παραβαίνει τον νόμον του Θεού, αργά ή γρήγορα, καταθέτει στοιχεία εις βάρος της. Δυνατόν να αρνήται την θείαν δίκην. Αι αγωνίαι όμως και οι φόβοι της φανερώνουν ότι υπάρχει ήδη ο κριτής, η σ υ ν ε ι δ η σ ι ς, η οποία δικάζει και καταδικάζει, ακόμη και όταν οι άνθρωποι επιδοκιμάζουν, καθότι το «κακόν βασιλεύει μεν, αλλ᾿ ουκ αιωνίζει», ενώ το αγαθόν και τον χρηστόν μένει μονίμως αγνόν και κεχαριτωμένον και θείον, όπως η Θεοτόκος Μαρία…”
Δεν παρέλειψε για ακόμη μια φορά να αναφερθεί και να ακαταδικάσει και το ζήτημα του εθνοφυλετισμού.
Στη δεύτερη ομιλία του στο πλαίσιο συναυλίας εκκλησιαστικής μουσικής έκανε λόγο για τη δύναμη του εσθονικού λαού λέγοντας: “ένα λαόν εκ του οποίου πολλοί κατακτηταί «έτρωγον», διά να αναφερθώμεν εις τους λόγους ενός εθνικού ήρωος της Ελλάδος, του Μακρυγιάννη, αλλά πάντοτε έμενεν «η μαγιά», η εκλεκτή «ζύμη», η οποία «όλον το φύραμα ζυμοί»”. Μιλώντας για τη μουσική σχολίασε πως “Το πολίτευμα της μουσικής, της κάθε είδους μουσικής, εκκλησιαστικής, εθνικής, πατριωτικής, θρησκευτικής, διασκεδαστικής, δέον και αυτό να αποβλέπη εις τον ουρανόν, εις τον Κύριον, παρά του Οποίου «πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον», δηλαδή και της φωνής και της τέχνης και της εκδηλώσεως της τέχνης.”.
Τέλος στην τρίτη ομιλία του στη δεξίωση που παρέθεσε προς τιμήν του ο Δήμαρχος της πόλης αφού εξήρε τις ομορφιές του Parnu τόνισε “Μακαρίζομεν δε και τους συμπολίτας σας διότι ηυτύχησαν να ζούν εις μίαν τόσον ωραίαν και πλουσίαν εις παράδοσιν πόλιν και συγχαίρομεν τούτους διά την συμβολήν των εις την διάσωσιν και διατήρησιν των πολιτιστικών αυτής μνημείων και θησαυρών, άμα δε και διά την ανάδειξιν της ιστορίας αυτής.”