Η μεγάλη δοκιμασία των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή, η υπόθεση των απαχθέντων Μητροπολιτών, η διαφορά των Πατριαρχείων Ιεροσολύμων και Αντιοχείαςς με αφορμή τη χειροτονία του Αρχιεπισκόπου Κατάρ, αλλά και η προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ήταν τα θέματα που κυριάρχησαν στις συνομιλίες του Οικουμενικού Πατριάρχου με τον Πατριάρχη Αντιοχείας.
Οπως αναφέρει λοιπόν το σχετικό ανακοινωθέν:
Από 31ης Μαίου μέχρι 4ης Ιουνίου ε. ε. η Αυτού Θ. Μακαριότης ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. κ. Ιωάννης Ι΄ επραγματοποίησε την ειρηνικήν αυτού επίσκεψιν εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον γενόμενος δεκτός μετά πλείστης αδελφικής αγάπης και τιμής υπό της Α.Θ.Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Θρόνου.
Κατά την διάρκειαν της ως άνω επισκέψεως ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αντιοχείας επεσκέφθη την Ιεράν Θεολογικήν Σχολήν της Χάλκης, συνελειτούργησε δε μετά της Α.Θ.Παναγιότητος και μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου εν τω Πανσέπτω Πατριαρχικώ Ναώ του Αγίου Γεωργίου εν Φαναρίω και εχοροστάτησεν εν τω εορτάζοντι Ιερώ Ναώ των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του ενταύθα Γενικού Προξενείου της Ρωσσίας.
Εν τω πλαισίω της ειρηνικής επισκέψεως του Μακαριωτάτου Πατριάρχου επραγματοποιήθησαν εν τοις Πατριαρχείοις επίσημοι συνομιλίαι μεταξύ των δύο Εκκλησιών, Κωνσταντινουπόλεως και Αντιοχείας, τη συμπροεδρία των δύο Πατριαρχών και τη συμμετοχή από μεν της πλευράς του Οικουμενικού Πατριαρχείου των μελών της επί των Διορθοδόξων Ζητημάτων Συνοδικής Επιτροπής, από δε της πλευράς του Πατριαρχείου Αντιοχείας των μελών της συνοδείας του Μακαριωτάτου Πατριάρχου.
Αι συνομιλίαι αύται διεξήχθησαν εν πνεύματι θερμής αδελφικής αγάπης, περιεστράφησαν δε αφ᾿ ενός μεν εις την επισκόπησιν της εν Μέση Ανατολή και ιδία εν τη έδρα του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αντιοχείας γενικής καταστάσεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκφράσαντος την πλήρη αδελφικήν συμπαράστασιν αυτού εις τας σκληράς δοκιμασίας του Ορθοδόξου Χριστιανικού ποιμνίου και ολοκλήρου του λαού της Συρίας και την ελπίδα της ταχείας αποκαταστάσεως της ειρήνης εν τη περιοχή ταύτη, ειδικώτερον δε της αμέσου απελευθερώσεως των απαχθέντων δύο Μητροπολιτών, αφ᾿ ετέρου δε εις την θεώρησιν και εξέτασιν τρεχόντων διορθοδόξων ζητημάτων, μεταξύ των οποίων η προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η επιτάχυνσις της οποίας εκρίθη αμφοτέρωθεν αναγκαία, το, ως μη ώφελεν, ανακύψαν ζήτημα μεταξύ των Πατριαρχείων Αντιοχείας και Ιεροσολύμων ένεκα της υπό του τελευταίου χειροτονίας Αρχιεπισκόπου αυτού εν Κατάρ, διά το οποίον ζήτημα και εζητήθη η διαμεσολάβησις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τέλος δε, εις ζητήματα αφορώντα εις την λειτουργίαν των Επισκοπικών Συνελεύσεων εν τη Ορθοδόξω Διασπορά.
