ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΟΥΝΙΤΩΝ;
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Μια εν κρυπτώ ενέργεια «κοινωνίας» με τους ουνίτες του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου προβληματίζει έντονα. Με επίσημη προσωπική επιστολή του ευχαρίστησε τον επικεφαλής των ουνιτών της Ουκρανίας Σβιάτοσλαβ (Σέβτσουκ) «για την υποστήριξη του προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την διοργάνωση της Συνόδου στην Κρήτη»! Η επιστολή δεν δόθηκε στη δημοσιότητα από το Φανάρι.
Αποκαλύφθηκε από τους ουνίτες της Ουκρανίας και δόθηκε στα διεθνή ΜΜΕ από την κρατική Υπηρεσία Θρησκευτικών Ειδήσεων της Ουκρανίας (RISU). Πρέπει να είναι η πρώτη φορά, που επισήμως από Ορθόδοξο Πρωθιεράρχη αναγνωρίζεται η οντότητα της ουνίας.
Η Εκκλησία της Ελλάδος έως και σήμερα δεν αναγνωρίζει την εκκλησιαστική οντότητα των ουνιτών. Επίσης έως τώρα στους διαλόγους δεν γίνονται δεκτοί οι ουνίτες, με το ισχυρό επιχείρημα ότι η παρουσία τους δεν συμβάλλει στην επιτυχία του διαλόγου με τους ρωμαιοκαθολικούς….Πρόκειται για πολύ σοβαρό κανονικό ολίσθημα του κ. Βαρθολομαίου. Ευγένειες και εγκάρδιες ευχαριστίες στον επικεφαλής του «δουρείου ίππου» του Βατικανού στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες και γενικά σχέσεις με τους ουνίτες – διώκτες της Ορθοδοξίας δεν επιτρέπονται. Η επιστολή υποστήριξης του κ. Σβιάτοσλαβ στη Σύνοδο της Κρήτης θάπρεπε να σταλεί πίσω από τον κ. Βαρθολομαίο, ως απαράδεκτη. Τουλάχιστον να θεωρηθεί ως μηδέποτε ληφθείσα. Αυτή θα ήταν μια σύμφωνη με την Ορθόδοξη Παράδοση και αξιοπρεπής στάση Ορθοδόξου πρωθιεράρχου…
Δυστυχώς το Φανάρι, ερήμην του πιστού λαού, ενεργεί βήματα προς την ένωση – διάβαζε υποταγή – με τους παπικούς. Είναι χαρακτηριστικό της φαναριώτικης άποψης για την «ένωση» το κείμενο του Βορειοαμερικανικού Ορθοδόξου – Καθολικού Συμβουλίου, με τίτλο «Βήματα προς την κατεύθυνση μιας επανενωμένης Εκκλησίας: Σχέδιο για μια Ορθόδοξη – Καθολική θεώρηση περί του μέλλοντος». Το Συμβούλιο συνεδρίασε στο Georgetown University, Washington DC, στις 2 Οκτωβρίου 2010, και το κείμενο δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του USCCB (Συμβούλιο των Καθολικών Επισκόπων των Ηνωμένων Πολιτειών). Στο κείμενο και στο 7α σημείο αναφέρεται ότι ο Επίσκοπος της Ρώμης, μετά την «ένωση», θα είναι «από αρχαίο έθιμο» ο «πρώτος» των επισκόπων όλου του κόσμου και των περιφερειακών πατριαρχών και τα «πρεσβεία τιμής» του δεν θα είναι τιμητικό προβάδισμα, αλλά πραγματική εξουσία, δια της οποίας θα μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις καθοριστικές για την Εκκλησία. Προφανώς όλα αυτά σύμφωνα με τις αποφάσεις της Α΄ Βατικανής Συνόδου, το 1870, μετά την οποία τα περί «αλαθήτου» του Πάπα αποτελούν δόγμα των Λατίνων…
Και εδώ το Βατικανό ρίπτει στους Ορθοδόξους το δέλεαρ, που έριψε παλαιότερα και έπιασε στους μονοφυσίτες της Μέσης Ανατολής. Λέγει ότι αν οι Ορθόδοξοι επίσκοποι αναγνωρίσουν το Πρωτείο του Πάπα και την απόλυτη εξάρτησή τους από το Βατικανό θα μπορούν να αναφέρονται σ’ αυτόν όπως σήμερα στους Πατριάρχες και στους Προκαθημένους των τοπικών τους Ορθοδόξων Εκκλησιών… Η Ιστορία αποδεικνύει πως με τη ριζωμένη επί αιώνες στο Βατικανό αιρετική κοσμική συνείδηση, όταν οι Ορθόδοξοι επίσκοποι αποδεχθούν την υποταγή τους στον Πάπα, τότε θα τους επιβάλει τη θέλησή του και θα τους μετατρέψει από υπεύθυνους για το ποίμνιο τους και για όλη την Εκκλησία Επισκόπους, σε βικαρίους του, σε άβουλα και πειθήνια δηλαδή όργανά του.
Αυτά βεβαίως δεν θα συμβούν, γιατί χάρη στον πιστό κλήρο και λαό δεν θα επιτύχουν οι μεθοδεύσεις του Βατικανού, όπως δεν επέτυχαν όλες οι προηγούμενες, που άρχισαν τον 13ο αιώνα, με τη Σύνοδο της Λιόν το 1274, και συνεχίστηκαν έκτοτε με αδιάλειπτο και έντονα επιθετικό τρόπο όλους αυτούς τους αιώνες, έως και σήμερα, με τη συνδρομή, δυστυχώς, Ελλήνων Ορθοδόξων Αυτοκρατόρων, Πατριαρχών και άλλων υψηλοβάθμων κληρικών και λαϊκών.
Εκτός από τους Λατίνους επισκόπους των ΗΠΑ το παπικό μοναστήρι του Bose έχει αναλάβει την ευθύνη της προώθησης της «κοινωνίας» με τους Ορθοδόξους. Φέτος και από τις 7 έως και τις 10 Σεπτεμβρίου διοργανώνει συνέδριο με θέμα «Μαρτύριο και κοινωνία». Πρόκειται για το 24ο Συνέδριο της εν λόγω Μονής για την «Ορθόδοξη Πνευματικότητα». Όπως παρουσιάζεται στο φετινό πρόγραμμα το συνέδριο διεξάγεται «σε συνεργασία με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες». Στο συνέδριο φέτος συμμετέχει ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης. Θα μιλήσει με θέμα «Μαρτύρων αίμα, σπόρος κοινωνίας». Θα ακολουθήσει η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Τελμησσού Ιώβ, με θέμα «Η μαρτυρία και η διακονία κοινωνίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου» και άλλων Ορθοδόξων κληρικών και λαϊκών.
Το κέρδος για τους ρωμαιοκαθολικούς από τα συνέδρια του Bose είναι αφενός μεν οι οικουμενιστές Ορθόδοξοι να αισθάνονται οικεία, αφετέρου δε οι μη οικουμενιστές να γνωρίσουν μια «με κατανόηση και χωρίς αυταρχισμό και απολυτότητα» όψη ανθρώπων του Βατικανού… Φυσικά κανένα κέρδος δεν έχει η Ορθοδοξία. Ουδείς ρωμαιοκαθολικός όλα αυτά τα χρόνια έχει εμφανώς επηρεαστεί, ακόμη και από σημαντικές εισηγήσεις σημαντικών ορθοδόξων θεολόγων. Αντίθετα, ο οικουμενισμός προωθήθηκε στους ορθοδόξους…
Σημειώνεται ότι κλειδί για την ένωση – υποταγή των Ορθοδόξων είναι η «κοινωνία» με τους παπικούς, που είναι το θέμα του συνεδρίου. Η πορεία αυτής της κοινωνίας φτάνει έως και το κοινό ποτήριο της Θείας Κοινωνίας… Η στρατηγική επιδίωξη του Βατικανού είναι παράλληλα με την προώθηση του Πρωτείου του Πάπα, να πείσει τους Ορθοδόξους πιστούς ότι τίποτε δεν τους χωρίζει από τους ρωμαιοκαθολικούς και επομένως είναι σε πορεία πλήρους κοινωνίας…. Αυτή η μεθοδευμένη πορεία είναι προφανής στα μηνύματα προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη των Παπών Βενεδίκτου και Φραγκίσκου. Με την ευκαιρία της θρονικής εορτής του Φαναρίου ο πρώτος σημειώνει «την αυξανόμενη κοινωνία και την πνευματική προσέγγιση των δύο Εκκλησιών» (26/11/2008) και ο δεύτερος την μεταξύ των δύο Εκκλησιών «βαθιά κοινωνία πίστεως και χάριτος» (30/11/2015)… Ο Κύριος να μας λυπηθεί, να μας ελεήσει και να μας προφυλάξει από την κυριαρχία της κακοδοξίας…