Δέηση στη μνήμη της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστης τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, που προσκύνησε το Λείψανο.
Ο κ.κ.Βαρθολομαίος μετέβη στον Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης όπου βρίσκεται το Λείψανο.
Εκεί, μίλησε στους παρευρισκομένους και είπε συγκεκριμένα:
Ιερώτατε Μητροπολίτα Κερκύρας και Παξών κύριε Νεκτάριε,
Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί,
Αιδεσιμολογιώτατε κύριε Σπυρίδων Προβατά, Προιστάμενε του Ιερού τούτου Ναού,
Τέκνα ημών εν Κυρίω αγαπητά,
Είναι ιδιαιτέρα η χαρά μας να επισκεπτώμεθα σήμερον τον Ιερόν Μητροπολιτικόν Ναόν της Κερκύρας, την Παναγίαν Σπηλαιώτισσαν, ο οποίος έχει την ευλογίαν να πλουτή και το ιερόν λείψανον της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστης, της στερεωσάσης την ορθοδοξίαν.
Η Υπεραγία Θεοτόκος ανεδείχθη «ελαία κατάκαρπος εν τω οίκω του Θεού και δένδρον παρά τας διεξόδους των υδάτων πεφυτευμένον», το οποίον δίδει τον καρπόν αυτού ουχί μόνον εν καιρώ αυτού αλλά εις πάντα καιρόν. Ανεδείχθη ράβδος Ααρών η βλαστήσασα το άνθος το εύοσμον Χριστόν και τελεσφορήσασα καρπούς θείους και ουρανίους εις δόξαν Θεού και σωτηρίαν των ψυχών μας.
Πλήρης χάριτος και παντοδαπής ευεργεσίας, μεταδίδει εις πάντας όσους το ζητούν εξ αυτής μετά πίστεως ανεξάντλητον πέλαγος θαυμάτων και αναφαίρετον πλούτον των αρετών αυτής, τας οποίας εθησαύρισεν εις εαυτήν και διά τας οποίας είλκυσε την προσοχήν του Θεού διά να την καταστήση ναόν της Θεότητος. Η καθαρότης της Παναγίας ήτο τοιαύτη, ώστε ποτέ εις τον νούν της δεν κατεδέξατο κάτι το οποίον απαρέσκει εις τον Θεόν αλλά εφύλαξεν εαυτήν αμίαντον από παντός πονηρού λογισμού. Ούτω καλεί πάντα πιστεύοντα εις τον Θεόν να ομοιάση εις αυτήν και να εξασκήση την ιεράν εργασίαν της νήψεως του νοός, ήτις ήτο το κατ᾿ εξοχήν έργον αυτής.
Βλέπομεν την Κυρίαν Θεοτόκον εις τα ευαγγέλια να σιωπά σχεδόν πλήρως• και όμως η ύμνησις αυτής επλήρωσεν άπασαν την οικουμένην ανά τους αιώνας. Ουδέν έγραψεν αλλά η ιδία εγένετο πλαξ δακτύλω γεγραμμένη Θεού και προτεθειμένη πάσιν εις κοινήν ωφέλειαν. Πριν γνωρίσει το κακόν είχεν εκλέξει το αγαθόν, ησπάσατο την παρθενίαν, μείνασα παρθένος και μετά τόκον. Η Κυρία Θεοτόκος είχε στρέψει άπασαν την προσοχήν Της εις τον ένδον άνθρωπον, το νοερόν και αθέατον κάλλος του οποίου ιδών ο ετάζων καρδίας και νεφρούς Θεός, τοσούτον ηράσθη αυτού ώστε ευδόκησε να σκηνώση εν αυτή και να την μεταβάλη εις κατοικητήριον του Παναγίου Πνεύματος. Την εύρε πραγματικόν «έσοπτρον ακηλίδωτον» δεκτικόν της απορρήτου καλλονής.
Αύτη η Κυρία ημών Θεοτόκος έχει χαρίσει εις ημάς τους απανταχού της οικουμένης ιερούς ναούς της όπου εν πλαξί καρδίας σαρκίναις εγγράφονται τα λόγια του Υιού της και οικοδομεί εις Αυτόν ναούς εκ λίθων ζώντων και όντως τιμίων. Αυτή είναι και η καταφυγή των εν Κερκύρα τέκνων της και εις αυτήν αναθέτομεν ημείς ταύτα, ευχόμενοι πατρικώς ίνα φυλάσση αυτά από πάσης επιβουλής και ανάγκης, ιδιαιτέρως κατά την περίοδον ταύτην της μεγάλης και γενικής κρίσεως.
Η Κέρκυρα όμως ηυλογήθη πλουσίως παρά Κυρίου να έχη εις εκάστην δύσκολον περίοδον συναντιλήπτορας τους μεγάλους αγίους αυτής, τον πολιούχον της Άγιον Σπυρίδωνα, τον Άγιον Αρσένιον, τους Αποστόλους Ιάσωνα και Σωσίπατρον, οι οποίοι είναι κρουνοί χάριτος και ευλογίας, ευλογίας όχι μόνον πνευματικής αλλά και υλικής. Καί χαίρομεν διαπιστούντες ότι αύτη η ευλογία δεν έπαυσε να ρέη εφ᾿ υμάς, αγαπητοί Κερκυραίοι. Πλην, όμως, οφείλετε και σείς να την κρατήσετε, τηρούντες τας παραδόσεις ευλαβείας και ευσεβείας των πατέρων και προπατόρων μας, φυλάσσοντες τας εντολάς του Θεού και του ευαγγελίου Του, και φεύγοντες μακράν της αμαρτίας ωσάν από μίαν πολυκύμαντον τρικυμίαν. Διότι η αμαρτία είναι η μοναδική υπεύθυνος δι᾿ όλας τας ανθρωπίνας τραγωδίας, και διά την τραγωδίαν των ποικίλων κρίσεων και εάν δεν κατανοήσωμεν τούτο, είναι αδύνατον να ιαθώμεν και να εύρωμεν διέξοδον εις τα αδιέξοδα του βίου μας.
Σας μακαρίζομεν, λοιπόν, διότι η Κυρία Θεοτόκος σας εχάρισε τούτον τον εύδιον λιμένα, το καταφύγιόν της, εις το οποίον εκχέει την εαυτής αγάπησιν εις τας καρδίας των προστρεχόντων ενταύθα, όπου η ιδία υπάρχει παράδεισος, αρδευόμενος ποταμώ ουχί υδάτων αλλά θείων χαρισμάτων.
Μία δε εκ των ευλογιών Της είναι και η παρουσία εν τω ναώ τούτω του ιερού λειψάνου της αφωσιωμένης εις την Ορθοδοξίαν και την τιμήν των αγίων εικόνων Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστης. Αύτη η βασίλισσα, η οποία διά της αρετής και της πίστεώς της εκλέισε την Κωνσταντινούπολιν, ενώνει αυτήν μετά της ιστορικής νήσου Κερκύρας και του ιερού τούτου ναού, ένθα, όπως ευγλώττως μας εξιστορήσατε Αιδεσιμολογιώτατε π. Σπυρίδων, εναπετέθη το τίμιον λείψανον αυτής διά να δέχεται την τιμήν και την ευγνωμοσύνην των πιστών δι᾿ όσα έπραξεν υπέρ των αγίων εικόνων. Χάρις εις την συνδρομήν της η Μήτηρ Εκκλησία έμεινε πιστή εις την τιμήν των αγίων εικόνων και ενίκησε την ταλαιπωρήσασαν αυτήν κάποτε αίρεσιν της εικονομαχίας.
Κλίνοντες ευλαβώς το γόνυ ημών ενώπιον της λάρνακος της Αγίας Αυγούστης, εκφράζομεν εκ μέρους της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως την αίδιον ευγνωμοσύνην διά την ανεκτίμητον προσφοράν της εις αυτήν και ευχόμεθα να παραμένη διά τον Κερκυραικόν λαόν υπόδειγμα πιστότητος εις την Ορθοδοξίαν, αλλά και συζυγικής αφοσιώσεως, καθ᾿ ότι έδειξε τελείαν αγάπην προς τον ομόζυγόν της Θεόφιλον και δεν εγκατέλειψεν αυτόν, παρ᾿ ότι είχεν ασπασθή αιρετικάς αντιλήψεις και εδίωξε τας αγίας εικόνας, αλλά εμερίμνησεν αύτη να επιτύχη την συγχώρησιν αυτού, διδάσκουσα την άνευ ορίων συζυγικήν αγάπην.
Ευχαριστούντες πάντας διά την τιμητικήν υποδοχήν σας, σας ευλογούμεν πατρικώς και διαπύρως ευχόμεθα δαψιλή την ευλογίαν της Κυρίας Θεοτόκου της Σπηλαιωτίσσης, του Αγίου Σπυρίδωνος και της Αγίας Θεοδώρας της ευσεβεστάτης ανάσσης, την οποίαν Χριστός κατέστεψεν δι᾿ αφθάρτου στεφάνου.
Ευλογημένον Άγιον Δωδεκαήμερον εις άπαντας!






