Κάθε χρόνο, τέλη Δεκεμβρίου, η ενορία της Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως πανηγυρίζει το μικρό παρεκκλήσι πού βρίσκεται στο δεξιό κλίτος του γυναικωνίτη, το οποίο είναι αφιερωμένο στον Άγιο πρωτομάρτυρα Στέφανο. Και φέτος με ιερουργό τον εφημέριο πατέρα Βασίλειο Ταξιαρχιώτη, τελέστηκε ο Μέγας Εσπερινός και η Θεία Λειτουργία καθώς και η Ιερά Παράκλησις, το απόγευμα της εορτής.
Οπως αναφέρει το δελτίου τύπου εκ του Ιερού Ναού: “Εκείνο όμως που αντίκρυσαν οι άνθρωποι οι οποίοι έφτασαν πρωί-πρωί της 27ης Δεκεμβριου 2017, στον ναό της Αγίας Μαρίνης, ήταν αποκαρδιωτικό. Ο διακονητής του Ιερού Βήματος έβγαλε μερικές φωτογραφίες και με τον νεωκόρο προσπάθησαν να αποκαταστήσουν τα πράγματα στην αρχική τους κατάσταση.
Ορισμένοι στο όνομα τής ελευθερίας τής έκφρασης επιχειρούν να παίξουν με το πιο ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο τού ανθρώπου την πίστη του. Πιθανότατα άνθρωποι οι οποίοι είτε καθοδηγούμενοι από ιδεοληψίες, είτε υποκινούμενοι από διώκτες του Χριστού, θεωρητικούς άθεους ή όποιους απλά αναγνωρίζουν ως ρατσιστές κάθε άνθρωπο άλλης άποψης από την δικής τους, ανέλαβαν νυκτερινή δράση, βανδαλίζοντας την Φάτνη και τον Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, που βρισκόταν στην είσοδο, αλλά και το προαύλιο του Ναού.
Επέδειξαν την ποιότητα της προσωπικότητάς τους, η οποία υπάρχει στερημένη από την γνώση του Θεού και της αγάπης που εκείνος προτείνει στους ανθρώπους. Βρέθηκαν έρμαια αντιχριστιανικής προπαγάνδας και με χώματα, εσπεριδοειδή που κατέκοψαν από τα διακοσμητικά δέντρα του προαυλίου του ναού, και άλλα υλικά, έγιναν ανήμερα της μνήμης του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, μιμητές των λιθοβολητών του. Η μανία τους έφτασε στο να τοποθετήσουν στα ομοιώματα της Παναγίας και του Ιωσήφ, δοχεία μεταφοράς γάλακτος, τα οποία έκλεψαν από την παρακείμενη υπεραγορά.
[irp posts=”392741″ name=”Μια χρονιά αφιερωμένη και στον Μαραθώνος Μελίτωνα (ΦΩΤΟ)”]
Ο πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ναού Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου, αμέσως μετά την λήξη της Θείας Λειτουργίας δήλωσε, απευθυνόμενος στους εκκλησιασθέντες: “Ελπίζουμε να ήταν παιδιά ή νέοι, που απλά έπαιζαν εν «ου παικτοίς» και κάποτε θα πουν «ἁμαρτίας νεότητός μου καὶ ἀγνοίας μου μὴ μνησθῇς· κατὰ τὸ ἔλεός σου μνήσθητί μου, σύ, ἕνεκεν χρηστότητός σου, Κύριε». (Ψαλ. 24,7). Και τούτο αποφεύγοντας σκέψεις που μπορεί να μας οδηγήσουν σε παράγοντες της πόλης και συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία ενόχλησε ο καθαρός λόγος μας.Το μεγαλείο τοῦ πρωτομάρτυρος Στεφάνου είναι το «Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην». Το ίδιο λέμε και εμείς για τους δράστες της βεβήλωσης της Φάτνης του Ναού μας”.