Οι παροχές που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τις τελευταίες ημέρες είναι απλώς ανέφικτες υποσχέσεις που αποσκοπούν αποκλειστικά και μόνο στην εξαπάτηση των ψηφοφόρων.
Του Γρ. Νικολόπουλου
Μόλις ανακοινώθηκε η «απόλυση» 10.000 δημοσίων υπαλλήλων -κληρικών- για πρώτη φορά στη Νεότερη Ιστορία, ο πρωθυπουργός βγαίνει στα κανάλια και δηλώνει ότι θα προσλάβει 10.000 νέους στη θέση τους.
Θεωρεί ότι έτσι θα αποκοιμίσει τον δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο και ότι δεν θα καταλάβει πως έγινε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, δηλαδή απολύθηκαν από τηλεοράσεως 10.000 δημόσιοι υπάλληλοι.
Αυτό είναι η αρχή της αλλαγής καθεστώτος για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους. Εύκολα μετά από αυτό θα ακολουθήσουν υπάλληλοι των ΔΕΚΟ, διαφόρων οργανισμών και υπηρεσιών που θα θεωρηθούν και θα χαρακτηριστούν ειδικές περιπτώσεις όπως οι ιερείς.
Εχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί γι’ αυτή τη μαζική απόλυση ιερέων, να δούμε τα επιχειρήματα και τις τεχνικές με τις οποίες θα πραγματοποιηθεί, διότι αυτές θα χρησιμοποιηθούν και στους επόμενους.
Ισως δεν θα είναι πρωθυπουργός ο Τσίπρας όταν θα γίνει η απόλυση από το Δημόσιο της επόμενης ειδικής κατηγορίας, ίσως να φοράει πάλι μπαλακλάβα και να καίει την Αθήνα, αλλά την αρχή την έκανε και το γήπεδο το έστρωσε ο ίδιος. Με τις υποσχέσεις που δίνει τώρα για προσλήψεις άλλων δημοσίων υπαλλήλων στη θέση των ιερέων, απλώς προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των ψηφοφόρων. Προσπαθεί ταυτόχρονα να καθησυχάσει τους ανησυχούντες δημοσίους υπαλλήλους και να δώσει ελπίδα στους άνεργους ότι θα τους πάρει στο Δημόσιο.
Ολοι ξέρουμε πια, μετά από εννιά χρόνια μνημονίων και λιτότητας, ότι τα δημόσια ταμεία είναι άδεια. Πιθανόν κάποιοι να έχουν καταλάβει ότι ήδη η κυβέρνηση έχει αρχίσει να τρώει τα αποθέματα χρημάτων που είχαν μείνει από τα μνημόνια για να πληρώσει τις δημόσιες δαπάνες. Είναι λογικό: οι χρηματοδοτήσεις από τις Βρυξέλλες σταμάτησαν τον Αύγουστο με τη λήξη του μνημονίου και οι αγορές από τότε μέχρι σήμερα δεν μας έχουν δανείσει ούτε ένα ευρώ.
Και ούτε προβλέπεται φυσικά να μας δανείσουν διότι συντρέχει πλήθος αρνητικών παραγόντων: Πρώτον, βρισκόμαστε στον πάτο των διεθνών λιστών ανταγωνιστικότητας και γι’ αυτό δεν επενδύει κανένας ξένος εδώ. Δεύτερον, βρισκόμαστε πέντε θέσεις κάτω από την «επενδυτική βαθμίδα», δηλαδή από το όριο ρίσκου που επιτρέπεται να πάρουν οι μάνατζερ των ξένων επενδυτικών κεφαλαίων που θέλουν να επενδύσουν σε μια χώρα. Ουσιαστικά, απαγορεύεται να επενδύσουν εδώ.
Τρίτον, διότι οι εξαγγελίες για 10.000 προσλήψεις σε μια πτωχευμένη χώρα που ζει παρακαλώντας με δανεικά προκαλούν πανικό στους επενδυτές, Ελληνες και ξένους. Ολοι αυτοί περιμένουν να πάρουμε μέτρα που θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και η κυβέρνηση παίρνει, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, αντίμετρα, δηλαδή μειώνει τη διεθνή ανταγωνιστικότητά μας.
Και βλέπουν οι ξένοι -το ίδιο καθαρά με εμάς- ότι η κυβέρνηση μπήκε στην προεκλογική περίοδο με παροχές και υποσχέσεις ότι θα ανατρέψει το δημοσιονομικό συμμάζεμα, το οποίο με στερήσεις και πόνο και πληρώνοντας τεράστιους φόρους χωρίς καμία ανταπόδοση πέτυχαν οι πολίτες όλα αυτά τα χρόνια.
Χωρίς λεφτά, λοιπόν, η ανακοίνωση ακόμη περισσότερων προσλήψεων είναι ανέφικτη και εκτός κυβερνητικών δυνατοτήτων.
Η εξαγγελία τους, όμως, είναι εφικτή και εντάσσεται απολύτως στη λογική της ψευδολογίας που χαρακτηρίζει αυτή την κυβέρνηση. Και στη στρατηγική περί της κατσίκας του γείτονα. Διότι εκεί επενδύει η κυβέρνηση Τσίπρα. Στο γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας τους ψηφίζουν με στόχο να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Γι’ αυτό διάλεξαν τον Τσίπρα. Και ο Τσίπρας το πέτυχε αυτό. Μόνο που το παράκανε. Σκότωσε όλες τις κατσίκες όλων των γειτόνων και τώρα θα αρχίσει να σκοτώνει και τις κατσίκες των ψηφοφόρων του. Ξεκίνησε με τους πιο βολικούς: τους παπάδες.
Είδαμε τον ψευτο-διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας, σε λίγο θα δούμε τον διαχωρισμό ευρύτερου και στενού δημόσιου τομέα και στο τέλος στο Δημόσιο θα παραμείνουν μόνο οι κρατικοί υπάλληλοι και όχι οι δημόσιοι.
Μα θα μου πείτε, τους έδιωξε αλλά θα τους πληρώνει για πάντα. Για πάντα; Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι ακόμη και αν προχωρήσει η συμφωνία για την εκπαραθύρωση των ιερέων από το Δημόσιο, δεν θα κρατήσει για πολύ καιρό η επιδότηση της Εκκλησίας για τη μισθοδοσία τους. Θα δοθούν κάποια χρόνια τα λεφτά και μετά αυτό θα διακοπεί. Το ίδιο θα γίνει και με τους άλλους που θα ακολουθήσουν.
Θέλουν τώρα κάποιοι να πιστεύουν αυτά που τους υπόσχεται ο Τσίπρας; Θέλουν να πιστεύουν ότι το 2020 (ο ίδιος είπε την ημερομηνία) θα προσληφθούν 10.000 στο Δημόσιο; Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει. Απλώς αυτοί που θα τον πιστέψουν θα καταλάβουν πάρα πολύ γρήγορα ότι ήταν τα αφελή θύματα ενός λαοπλάνου που το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να παραμείνει στην καρέκλα. Το δήλωσε και αυτό εξάλλου. Είπε θα μείνω και είκοσι μέρες παραπάνω μετά το τέλος της τετραετίας.
Τι άλλο να πει; Τα είπε όλα. Ποιος τον πιστεύει, όμως, είναι το μεγάλο ερώτημα.