του Κωνσταντίνου Καραμεσίνη
Ο Κώστας Βουτσάς έφυγε από κοντά μας. Εχουν γραφτεί και ειπωθεί και θα συνεχίζονται να λέγονται πολλά γύρω από τη ζωή του μεγάλου ηθοποιού και ανθρώπου.
Πέμπτη βράδυ βρεθήκαμε στη Μητρόπολη Αθηνών στο χώρο του λαϊκού προσκυνήματος.
Ανθρωποι που αγάπησαν το μεγάλο ηθοποιό έρχονται να τον χαιρετήσουν, οι πόρτες όμως του Ναού είχαν κλείσει.
Κάποια στιγμή καταφτάνει ένας κύριος μ’ένα τριαντάφυλλο στο χέρι. Ηταν πολύ συγκινημένος.
Βλέποντας ότι έχει κλείσει η πόρτα με πλησιάζει και δακρυσμένος να μάθει πληροφορίες.
[irp posts=”551287″ name=”Η Μητρόπολη Νέας Ιωνίας, ο Κώστας Βουτσάς και η Εικόνα της Παναγίας”]
Μέσα από τη κουβέντα μας του έδωσα να καταλάβει πως είμαι γνωστός της οικογένειας του ηθοποιού.
Μου δίνει ένα γράμμα και μου προτείνει να το διαβάσω λέγοντάς μου ότι το γράμμα αυτό εκφράζει όλα τα παιδιά του Παπάφειου Ιδρύματος Θεσσαλονίκης. Μου ζήτησε να το παραδώσω στην κόρη του επειδή ο ίδιος έπρεπε να επιστρέψει στον τόπο που διαμένει.
Το άνοιξα μπροστά του και το διάβασα. Συγκινήθηκα και χάρηκα πολύ, όπως θα φανεί στο γράμμα που δημοσιεύετε παρακάτω.
Ζήτησα από τον κύριο να δημοσιεύσω το γράμμα του και μου είπε πολύ ευχαρίστως.
Αισθάνομαι την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας.
Αυτός είναι ο άνθρωπος Κώστας Βουτσάς όπως τον γνώρισα.
