«Πέφτουν» υποχρεωτικά όσα κτίσματα κρίθηκαν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ως «αυθαίρετα και κατεδαφιστέα», και αν το Δημόσιο«κάνοντας τα στραβά μάτια», αποφεύγει να εκτελέσει τη «δέσμια υποχρέωσή» του για την κατεδάφισή τους, τότε κινδυνεύει «να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη» για να αποζημιώσει όσους θίγονται (π.χ. γείτονες) από τη διατήρηση του αυθαιρέτου.
Δικαστική απόφαση «ανοίγει τον δρόμο» για τις μπουλντόζες, για όσα ακίνητα πήραν οριστικά «κόκκινη κάρτα» ως αυθαίρετα και «με δικαστική βούλα», επειδή ακυρώθηκε αμετάκλητα η οικοδομική άδεια ή η εξαίρεσή τους από την κατεδάφιση και απέτυχαν να ενταχθούν στους νόμους για την «τακτοποίηση» των αυθαιρέτων, από τους οποίους ο πρώτος μάλιστα, (ν.4014/11) κατέπεσε ως αντισυνταγματικός και ανίσχυρος ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας προ 2ετίας (ενώ ο ν.4178/13 διασώθηκε κατά πλειοψηφία).
Απόφαση Διοικητικού Εφετείου έκρινε, σύμφωνα με το Έθνος, ότι στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει «δέσμια υποχρέωση»του κράτους να προχωρήσει άμεσα σε κατεδάφιση και εάν δεν το κάνει, τότε υποπίπτει σε «παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας», η οποία μπορεί να ακυρωθεί από τα δικαστήρια, ύστερα από σχετική αίτηση των θιγόμενων πολιτών από την αδράνεια των αρμόδιων Αρχών.
Η διαπίστωση αυτή (μέσω ακυρωτικής απόφασης) ότι το Δημόσιο παρέλειψε οφειλόμενη νόμιμη ενέργειά του (την κατεδάφιση), «ανάβει πράσινο φως», ώστε να διεκδικηθεί στην συνέχεια αποζημίωση από τους θιγομένους, το ύψος της οποίας θα κριθεί από τη βαρύτητα και τη διάρκεια της παραβατικής συμπεριφοράς.
Η υπόθεση που κάνει πολλά αυθαίρετα να «τρίζουν» αλλά και το Δημόσιο να «πονοκεφαλιάζει» για την πιθανότητα «κοστοβόρα» αδράνειά του, ξεκίνησε προ 15ετίας με την έκδοση οικοδομικής άδειας για διώροφη οικοδομή σε κωμόπολη της Κορινθίας, η οποία ακυρώθηκε μετά από σχετική προσφυγή γειτόνων, καθώς διαπιστώθηκε δικαστικά ότι το οικόπεδο δεν ήταν άρτιο, αφού δεν είχε το (κατά το ισχύον διάταγμα) απαιτούμενο βάθος των 6 μέτρων.
Η ακύρωση της άδειας επικυρώθηκε το 2005 από το ΣτΕ, που έκρινε επίσης αντισυνταγματική τη νομοθετική προσπάθεια να καταργηθεί (με τον ν. 1577/85) το βάθος, ανάμεσα στις τρεις προϋποθέσεις αρτιότητας (εμβαδόν, πρόσωπο, βάθος).