Καλλιόπη Λύκα, [Άρτα, 30 Ιανουαρίου 1889 – Γιάννενα, 15 Φεβρουαρίου 1982]
Άξια Ελληνίδα Μάνα! Μακάρι να βρει μιμητές…ΑΘΑΝΑΤΗ!
(το κείμενο προέρχεται από το περιοδικό Προς τη Νίκη και είναι κατάλληλο και για παιδιά)
ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ: Σύζυγος ήρωα, μητέρα ήρωα, στοργική νοσοκόμα στό πλευρό τού τραυματία! Αυτή ήταν η Καλλιόπη Λύκα, η «Μάνα τού Στρατιώτη», όπως ονομάσθηκε από τό Βασιλιά Γεώργιο Β΄. Μια ζωή αφοσιωμένη στό Ιερό Καθήκον!
Συμμετείχε ενεργά σέ όλους τούς Εθνικούς Αγώνες καί προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες. Ψηλή μέ ωραίο παράστημα, πάντα χαμογελαστή, μιλούσε μέ ενθουσιασμό για τήν Πατρίδα, αγαπούσε όλο τόν κόσμο, αλλά ιδιαίτερα τόν ελληνικό στρατό. Συχνά έλεγε: «Όπου υπάρχει Στρατός είναι ελεύθερη η Πατρίδα!».
Γεννήθηκε στίς 30 Ιανουαρίου 1889 στήν Άρτα καί μεγάλωσε σέ οικογένεια πολύ εύπορη, εξαιρετικά φιλάνθρωπη, μέ βαθιά χριστιανική πίστη καί απέραντη αγάπη γιά τήν Πατρίδα. Μπαρουτοκαπνισμένος, μέ τή μορφή τού υπολοχαγού Πεζικού, ο σύζυγός της Δημήτριος Λύκας δέν έλειψε από καμία μάχη. Παντού έδειχνε τήν ανδρεία του.Γέμισε παράσημα καί πολεμικά μετάλλια. Παράλληλα η νεαρή τότε Καλλιόπη, μέρα καί νύκτα μέσα στά Στρατιωτικά Νοσοκομεία έδειχνε τή στοργή της σε κάθε τραυματία καί στεκόταν δίπλα σέκάθε οικογένεια πού τήν είχε ανάγκη, ηθικά καί υλικά.
Τό 1930 ο Συνταγματάρχης τότε Δημήτριος Λύκας έφυγε για τήν αιωνιότητα Η γενναία ηπειρώτισσα ανέθρεψε μέ στοργή καί φροντίδα το μοναχογιό της Γεώργιο, ενώ συνέχιζε με αμείωτη ένταση τό κοινωνικό καί φιλανθρωπικό της έργο.
Μέ τήν έναρξη τών Βαλκανικών Πολέμων άρχισαν νά συγκροτούνται ομάδες εθελοντριών αδελφών τού Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Ανάμεσά τους καί η Καλλιόπη
Κι όταν πάλι τό 1940 ξέσπασε ο πόλε μος, άγρυπνη καί στοργική αδελφή παρέμενε στό πλευρό τών τραυματισμένων στρατιωτών στά Νοσοκομεία καί στα Ορεινά Χειρουργεία. Τό σπίτι της τό εί χε κυριολεκτικά διαλύσει. Σεντόνια, πετσέτες, σκεύη φαγητού, ρούχα τά είχε πάει στό Στρατιωτικό Νοσοκομείο, για νά προσθέσει κάτι καί εκείνη στόν εξοπλισμό του. Συχνά έφευγε επικεφαλής αποστολών γιά συνοδεία τραυματιών. Πήγε στό Αργυρόκαστρο, στήν Πρεμετή, στό Λάμποβο, στό Καλαράτι καί όπου αλ λού ο Στρατός μας πολεμούσε. Εκεί στό Αργυρόκαστρο ήταν πού ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ τήν αποκάλεσε γιά πρώτη φορά «η Μάνα τού Στρατιώτου».
Από τότε καί μέχρι τό τέλος τής ζωής της έφερε μέ υπερηφάνεια αυτό τόν τίτλο. Στό υψηλό της έργο δέν ξεχώριζε κανένα, ούτε καί τόν εχθρό τραυματία. Παράλληλα τής ανατέθηκαν καθήκοντα υπεύθυνης γιά τή «Φανέλλα τού Στρατιώτου» *.
Στίς 31 Δεκεμβρίου 1940, λίγο πρίν αλλάξει ο χρόνος έφθασε μέσα στους τραυματίες καί ο γιός της, Ανθυπολοχαγός Γεώργιος Λύκας.Η γενναία Ελληνίδα Μητέρα, αφού περιποιήθηκε στοργικά τό τραύμα τού παιδιού της, τό έστειλε νά πάρει αμέσως τό «φύλλο πορείας»γιά τή θέση του στό μέτωπο. Ο Διευθυντής τού Νοσοκομείου θέλησε νά τον κρατήσει μιά μέρα ακόμη γιά ιατρική παρακολούθηση. Τήν βρήκε όμως αντίθετη καί απόλυτη: «Τό κρεβάτι έχω να τό δώσω σέ άλλον πού είναι βαρύτερα τραυματισμένος!» είπε.
6 Απριλίου 1941: ατέλειωτες ορδές Γερμανών φθάνουν στά σύνορά μας. «Η Μάνα τού Στρατιώτη» τότε έζησε τις φρικτότερες στιγμές τής ζωής της μαζί μέ τούς πυροβολητές τής VIII Μεραρχίας, πού λόγω τής συνθηκολογήσεως α ναγκάσθηκαν νά αποχωρισθούν τά πυροβόλα τους. Μέ δάκρυα στά μάτια τά στεφάνωσαν μέ αγριολούλουδα, τά α σπάσθηκαν, έψαλαν τόν Εθνικό Ύμνο καί τα ανατίναξαν, γιά νά μήν τά παραδώσουν στόν εχθρό. Κάποιοι δείλιασαν καί μπή καν στόν πειρασμό νά εγκαταλείψουν τή ζωή.
Ακούστηκε όμως η φω νή τής Μάνας:«Σταματήστε! Η Πατρίδα δέν πέθανε καί σάς έχει ανάγκη! Άν χαθείτε εσείς, ποιός θά τήν ελευθερώσει;». Ο σεβασμός πού έτρεφαν οι στρατιωτικοί στο πρόσωπο της σταμάτησε τό κακό.
Η Κατοχή καί τά χρόνια πού ακολούθησαν έπεσαν βαριά στήν Πατρίδα μας. Η Μά να δέν έμεινε μέ δεμένα χέρια ούτε τότε, ούτε στά δύσκολα χρόνια πού ακολούθησαν Πιστή στό Καθήκον βρισκόταν πάντα στήν πρώτη γραμμή εν θαρρύνοντας, παρηγορώντας, περιθάλποντας.
Στό Νεστόριο Καστοριάς ο μοναχογιός της τραυματίσθηκε ξανά. Όταν έμαθε τίς ηρωικές του πράξεις, η καρδιά της γέμισε περηφάνεια. Τόν αγκάλιασε και τού είπε: «Τώρα είσαι παιδί μου! Θά σε φιλήσω σάν Μάνα τού Στρατιώτου και αυτό θά είναι τό εύγε τής παλληκαροσύνης σου!». Ο γιός της τελικά επέζησε, αλλά έμεινε τυφλός από τό ένα μάτι!
Δέν άργησε όμως καί η σειρά της. Στις 9 Μαΐου τού 1948 τραυματίσθηκε σοβαρά από νάρκη.
Όταν τελείωσαν όλα, γύρισε στό σπίτι της στά Γιάννενα. Τό βρήκε λεηλατημένο. Παρ όλα αυτά η γενναία Καλλιό πη Λύκα δέν λύγισε. Στάθηκε όρθια και σάν γνήσια Ελληνίδα συνέχισε τό έργο της όπου υπήρχε ανάγκη Οι Γιαννιώ τες συχνά τήν έβλεπαν να περιφέρεται στίς φτωχογειτονιές γιά συμπαράσταση καί γιά νά μοιράζει ό,τι μπορούσε. Πολλές φορές διαθέτοντας όλα της τά χρήματα σέ φιλανθρωπίες, έφθασε στό σημείο νά μήν έχει η ίδια ούτε νά φάει!
Τά χρόνια πέρασαν καί γέρασαν τη Μάνα. Μοναδική της παρηγοριά η Παναγία, τήν οποία πάντα παρακαλούσε, όχι γιά τόν εαυτό της αλλά γιά τήν Ελλάδα, τήν Πατρίδα πού τόσο πολύ αγάπησε. Στίς 15 Φεβρουαρίου τού 1982,πλήρης ημερών σέ ηλικία 93 ετών, ανάλαφρη η ψυχή της πέταξε πάνω από το Γράμμο, τήν Πίνδο, τή Βόρειο Ήπειρο, γιά νά επιστρέψει στό Θεό Δημιουρ γό, πλάι στίς ψυχές τόσων άλλων ηρώων.
Μακάρι νά βρεί μιμητές, συνεχιστές
Πηγή: Περιοδικό Προς τη Νίκη, Οκτώβριος 2013
διόρθωση (1-5-2014): μετά από επικοινωνία με τον κ. Στυλιανό Πολίτη , συγγραφέα του σχετικού άρθρου για την Καλλιόπη Λύκα, επισημαίνουμε ότι :
Η γυναίκα με τα χακί που εικονίζεται στην φωτογραφία Νο 62 του Ιστορικού συλλέκτη Βεροίας δεν είναι η Καλλιόπη Λύκα αλλά η άλλη Μάνα του Στρατού, διότι υπήρχε και άλλη μια ηρωική γυναίκα ισάξια της Καλλιόπης Λύκα με τον ίδιο τίτλο! Είχε έδρα της στην Αθήνα, ίσως στο ΓΕΣ και την θυμάμαι το 1968 σε επίσκεψη της στην Εδεσσα. Όπως και η Λύκα ήταν συμπολεμίστρια του πατέρα μου και μας είχε επισκεφθεί στο σπίτι μας! Ήταν πολύ μεγάλη σε ηλικία τότε. Αναζητώ στοιχεία για να γράψω και γι αυτήν! Την είχα δεί μόνο μια φορά ενώ την Καλλιόπη Λύκα την ήξερα πολύ καλά γιατί την έβλεπα πολύ συχνά στα Γιάννενα και στην Κόνιτσα που υπηρετούσε ο πατέρας μου για περισσότερο από τέσσερα χρόνια. Νομίζω ότι την έλεγαν Θεοδωροπούλου και ήταν φιλόλογος.
Αντιναύαρχος ε.α. Δρ. Στυλιανός Πολίτης
Τράπεζα Ιδεών
aktines.blogspot.com
