Δεν αναστέλλεται η χορήγηση ασύλου στον Τούρκο αξιωματικό, συγκυβερνήτη του ελικοπτέρου με το οποίο έφτασαν στην Αλεξανδρούπολη μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί. Του επιβλήθηκαν αυστηροί περιοριστικοί όροι έως την οριστική απόφαση του ΣτΕ.
Εκδόθηκε σήμερα (19.04.2018) η απόφαση του Τμήματος Αναστολών του ΣτΕ για τον Τούρκο, συγκυβερνήτη του ελικοπτέρου, Suleyman Ozkaynakcim, έναν από τους 8 Τούρκους αξιωματικούς που έφτασαν στη χώρα μας μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 στην Τουρκία.
Με αυτήν, δεν αναστέλλεται η παροχή ασύλου στον Τούρκο πιλότο, ωστόσο μέχρι να βγει η οριστική απόφαση του επιβάλλονται μια σειρά περιοριστικών όρων.
Η απόφαση του ΣτΕ
Το τμήμα αναστολών του Συμβουλίου της Επικράτειας σε σχηματισμό Ολομέλειας έκανε εν μέρει δεκτό το αίτημα αναστολής παροχής ασύλου που είχε κατατεθεί από τον πρώην υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα αμέσως μόλις η αρμόδια Επιτροπή του χορήγησε άσυλο.
Ειδικότερα, το ΣτΕ αποφάσισε ότι η Διοίκηση «μέχρι να εκδοθεί η αίτηση ακύρωσης να μην χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα, να ορίσει ως τόπο διαμονής του συγκεκριμένη μη δημοσιοποιούμενη διεύθυνση και να επιβάλλει την υποχρέωση να εμφανίζεται καθημερινά στο ΑΤ διαμονής του».
Παράλληλα, τονίζεται στην απόφαση πως «νοείται ότι η διοίκηση οφείλει να λάβει κάθε αναγκαίο και πρόσφορο μέτρο με σκοπό την αποτελεσματική επιτήρηση και προστασία του Τούρκου με την προϋπόθεση ότι τα μέτρα δεν θα ισοδυναμούν με κατά ουσία κράτηση αυτού».
Παράλληλα, αναφέρεται πως σε περίπτωση μη τήρησης των όρων το δικαστήριο δύναται ανά πάσα στιγμή κατόπιν υποβολής σχετικής αιτήσεως να ανακαλέσει την απόφαση του.
Η απόφαση του ΣτΕ έχει ισχύ ως τον Μάιο όταν θα εκδικαστεί από το ανώτατο δικαστήριο η ουσία της υποθέσεως, δηλαδή θα αποφασιστεί αν θα του δοθεί ή όχι άσυλο.
[irp posts=”417857″ name=”Foreign Policy: Ελλάδα και Τουρκία κινούνται προς τον πόλεμο”]
Το σκεπτικό: «Απάντηση» με… Αισχύλο
Επιπλέον, στην απόφαση του ΣτΕ επισημαίνεται μεταξύ άλλων «ότι η αναγνώριση ενός προσώπου ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας συνδέεται άρρηκτα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας η οποία οφείλει ως μέλος της διεθνούς κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σέβεται και να εφαρμόζει τη Σύμβαση της Γενεύης η οποία αποτελεί «ακρογωνιαίο λίθο» του διεθνούς νομικού συστήματος για την προστασία των προσφύγων».
Συγκεκριμένα, στην απόφαση σημειώνεται ότι «αβασίμως προβάλλεται ότι η εκτέλεση της απόφασης (χορήγηση ασύλου) θα επηρεάσει δυσμενώς τις σχέσεις της χώρας με την Τουρκία και συνεπώς συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, συναπτώμενοι με την προστασία της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης της χώρας οι οποίοι επιβάλλουν την χορήγηση της αιτούμενης αναστολής της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης».
Επίσης, το ΣτΕ επικαλείται το γεγονός ότι η αναγνώριση ενός προσώπου ως αιτούντος διεθνούς προστασίας από αρχαιοτάτων χρόνων, θεωρείται πράξη ειρηνική και ανθρωπιστική και ως τέτοια δεν «δύναται να θεωρηθεί ως μη φιλική ενέργεια έναντι άλλου κράτους». Στο σκεπτικό του ΣτΕ μάλιστα γίνεται αναφορά σε απόσπασμα από τις Ικέτιδες του Αισχύλου «τις θυσίες εκείνου ευσπλαχνίζεται τον ικέτη οι Θεοί τιμούν ως προσφορές θεοσεβούμενου άνδρα».
