Αγιος Παΐσιος : Σε ένα μικρό στενό, από αυτά που περιβάλλουν την κεντρική πλατεία των Μετεώρων στην Πολίχνη της Θεσσαλονίκης, δεσπόζει ένα διαφορετικό από τα συνηθισμένα γκράφιτι, η επιβλητική μορφή του Αγίου Παϊσίου.
Το καλλιτέχνημα με το – αντιπροσωπευτικό – μελαγχολικό και σκεπτικό βλέμμα του Αγίου, βρίσκεται επί της ομώνυμης οδού Παϊσίου Ιερομονάχου για περίπου 14 χρόνια, ωστόσο λίγοι, εκτός των κατοίκων της περιοχής, γνώριζαν την ύπαρξή του.
Το γκράφιτι φιλοτεχνήθηκε από τον καλλιτέχνη του το 2005, απεικονίζοντας μόνον το πρόσωπο του γέροντα και δίπλα τη φράση «Πίστευε και μή, ερεύνα». Με τον καιρό, παιδιά και επίδοξοι γκραφιτάδες το μουτζούρωσαν και έτσι, πριν από περίπου έναν χρόνο, ο δημιουργός αποφάσισε να επέμβει ξανά.
Ένα πρωί της άνοιξης του 2018, οι κάτοικοι των Μετεώρων ξύπνησαν και είδαν ένα νέο αριστούργημα, με τη μορφή του Ιερομονάχου αυτή τη φορά να περιτριγυρίζεται από κήπο, ψωμί και σταφύλια.
Ο δημιουργός και το σκεπτικό του γκράφιτι
Η ιδέα του γκράφιτι γεννήθηκε ήδη από τα εφηβικά χρόνια του δημιουργού. Ο άσπρος τοίχος της οικοδομής έδινε στον νεαρό τότε Δημήτρη Ματσαρίδη το ερέθισμα να τον επιμεληθεί, να τον ομορφύνει. «Ο λόγος που έκανα τη μορφή του γέροντα είναι αποκλειστικά και μόνο η ονομασία της οδού» σημειώνει στην Voria.gr ο 37χρονος πλέον καλλιτέχνης, που φέρει το ψευδώνυμο Mad. Με το μικρόβιο της ζωγραφικής να έχει διεισδύσει μέσα του από την παιδική ηλικία, δεν άντεχε, όπως λέει ο ίδιος, να παίζει στη γειτονιά της περιοχής και να βλέπει τον τοίχο άδειο.
«Όταν πήγα να κάνω το γκράφιτι, βγήκε ο ιδιοκτήτης ενός καφέ παραδίπλα και μου φώναζε. “Μην μουτζουρώνεις τον τοίχο” έλεγε, “λερώνεις το ντουβάρι”. Όταν του έδειξα το σχέδιο, ανακουφίστηκε. Μου έδωσε συγχαρητήρια και με άφησε να συνεχίσω. Έκανα την προσευχή μου κι εγώ και ξεκίνησα», διηγείται.
[irp posts=”535088″ name=”Αγιος Παΐσιος: Αγίους δεν έχει πουθενά αλλού, παρά μόνο στην Ορθοδοξία μας””]
Όπως εξηγεί, ο λόγος που αποφάσισε να γράψει τη φράση «Πίστευε και μή, ερεύνα» στο αρχικό σχέδιο δεν απέχει πολύ από τα δικά του πιστεύω. «Είναι πολύ σωστή κουβέντα» υπογραμμίζει ο Δημήτρης, εκτιμώντας πως κάθετι πρέπει να το αναζητάμε.
Λίγα χρόνια αργότερα, βλέποντας τις μουτζούρες και τα συνθήματα δίπλα από το γκράφιτι, ο Δημήτρης ενοχλήθηκε. «Το βεβήλωσαν. Έσβησαν λέξεις από τη φράση. Σίγουρα δεν την έγραψα για να τσιγκλίσω κάποιον, είναι προσωπικά πιστεύω». Με το πέρασμα του χρόνου και την εμπειρία που κουβαλούσε πλέον στα χέρια του, αποφάσισε να το φιλοτεχνήσει εκ νέου.
«Ήθελα να κάνω ένα γρήγορο τοπίο» λέει ο ίδιος και εξηγεί το πλαίσιο στο οποίο ενέταξε τη μορφή του Αγίου. «Είχα ακούσει μία από τις πολλές ιστορίες του γέροντα. Κάποτε είχε πει ότι θα πέθαινε από την πείνα και τότε εμφανίστηκε μπροστά του μία γυναίκα. Του πρόσφερε ένα πάρα πολύ ωραίο ψωμί, αφράτο – αφράτο, και σταφύλια, με έντονο ροδοκόκκινο χρώμα. Στη συνέχεια ο Παΐσιος συνάντησε έναν άνθρωπο και τον φίλεψε με αυτά που του είχε δώσει εκείνη. Λίγο αργότερα, ο γέροντας αντιλήφθηκε ότι η μορφή της γυναίκας ήταν η Παναγία», αναφέρει ο Δημήτρης και εύχεται αυτή τη φορά να μην αλλοιώσουν το νέο του δημιούργημα.
Λίγα λόγια για τον «Mad»
Ο Δημήτρης Ματσαρίδης ασχολήθηκε από μικρός με την τέχνη της τοιχογραφίας. Ξεκίνησε μαθαίνοντας ζωγραφική, πέρασε στο γκράφιτι, συνέχισε με τατουάζ, ωστόσο η πρώτη του αγάπη για τα σπρέι ήταν και αυτή που καθόρισε την πορεία του. Αυτοδίδακτος, με πολλές δουλειές στο ενεργητικό του, αποφάσισε να κάνει το χόμπι του επάγγελμα. «Εργάζομαι επαγγελματικά επάνω σε αυτή την τέχνη. Είτε σε μαγαζιά, είτε σε φεστιβάλ, είτε σε σπίτια, είτε σε εξωτερικούς χώρους». Βέβαια, δεν ξεχνάει την προσωπική ευχαρίστηση που του δίνει το άρωμα των χρωμάτων και το αποτέλεσμα της δημιουργίας. «Ξύνεται το χέρι μου, όταν έχω καιρό να καλλιτεχνήσω» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τον ρωτάω που αλλού υπάρχουν τα γκράφιτί του. «Σε όλη την Ελλάδα» μου απαντάει. «Ταξιδεύω αρκετά και όταν η μέρα μού χαμογελάει βγαίνω μόνος μου ή με την παρέα μου και αποτυπώνω τα συναισθήματά μου στον τοίχο. Έχω ζωγραφίσει με ό,τι μέσο υπάρχει, κάνω πίνακες, έχω κάνει και δύο εκθέσεις» συμπληρώνει. «Ίσως κάνω ακόμα μία σε λίγο καιρό».
Οι μορφές που δίνει στις τοιχογραφίες του είναι κυρίως ψυχεδελικές, ενώ αυτό που του αρέσει είναι να μπερδεύει τα τοπία και τις προσωπογραφίες. «Δεν θέλω να περάσω κάποιο συγκεκριμένο νόημα με τα έργα μου» τονίζει ο Δημήτρης και καταλήγει «αυτό που μου αρέσει είναι η φαντασία και αυτό αποτυπώνω».
Φωτογραφίες: Γιάννης Παπανίκος/Intimenews