Το Μέγα Σπήλαιο, που απέχει 10 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από την πόλη των Καλαβρύτων, είναι η αρχαιότερη μονή της Ελλάδας.
Χρονολογείται από το 362 μ.Χ. αν και έως σήμερα έχει καταστραφεί και ανακατασκευαστεί αρκετές φορές.
Είναι χτισμένη σε απόκρημνο βράχο σε υψόμετρο 1.000 μέτρων, ενώ κάτω βρίσκεται η κοιλάδα την οποία διασχίζει ο ποταμός Βουραϊκός.
Η εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας, η οποία βρίσκεται μέσα στη Μονή, σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε σε κοντινό σπήλαιο από δύο Θεσσαλονικείς μοναχούς, τον Συμεών και τον Θεόδωρο.
Η εν λόγω εικόνα είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά και ένα από τα πολυτιμότερα θρησκευτικά κειμήλια, καθώς συγκαταλέγεται στις τρεις παλαιότερες χριστιανικές εικόνες στον κόσμο.
Το μοναστήρι έχει συνδέσει στενά το όνομά του με την ελληνική ιστορία. Υπήρξε κέντρο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ενώ το 1827, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ιμπραήμ, προέβαλε σθεναρή αντίσταση.
Το μοναστήρι γιορτάζει το δεκαπενταύγουστο στη μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Στη Μονή αξίζει να δείτε το “Τρύπιο Λιθάρι”, άνοιγμα από το οποίο το φως του ήλιου περνά μόνο στις δύο Ισημερίες. Ακόμη την βραχώδη περιοχή “κισωτή” από την οποία τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το 1943 έριξαν τους πατέρες της Μονής καθώς και πολλούς προσκυνητές και τον πύργο – φρούριο που βρίσκεται στην κορυφή του βράχου του Μεγάλου Σπηλαίου.