Η Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά (ή Αγία Αικατερίνη, Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά όπως αποκαλείται επίσημα), είναι κτισμένη στις παρυφές του όρους Σινά, στην ομώνυμη χερσόνησο.
Η Μονή αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, θεωρείται η παλαιότερη χριστιανική μονή στον κόσμο, παρόλο που και η Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου κοντά στο Κάιρο, θεωρείται ότι κατέχει ανάλογη διάκριση. Ιστορικά, η παλαιότερη μαρτυρία για ύπαρξη μοναστικής ζωής στη περιοχή είναι του 381-384 μ.Χ.
Επί βυζαντινού αυτοκράτορα, Ιουστινιανού, ανάμεσα στο 527 και 565, ανεγέρθηκε η Μονή, στο σημείο που βρίσκονταν η “φλεγόμενη βάτος” του Μωυσή. Το μέρος θεωρείται ιερό για Χριστιανούς, Μουσουλμάνους και Εβραίους.
Η βιβλιοθήκη της Μονής διατηρεί την δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων και εγχειριδίων της πρωτοχριστιανικής περιόδου, μετά από αυτή του Βατικανού.
Ο “Σιναϊτικός κώδικας”, που βρίσκονταν αρχικά στη Μονή ως τον 19ο αιώνα, τώρα ευρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.
Στο μοναστήρι βρίσκονται επίσης εικόνες, οι παλαιότερες από τις οποίες είναι του 5ου και του 6ου αιώνα. Κατά αυτή τη περίοδο διετέλεσε Ηγούμενος της Μονής ο ‘Αγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης ο λεγόμενος “της Κλίμακος”.