Σ΄ ένα τοπίο μαγευτικό, σ΄ ένα βραχώδες μικρό ακρωτήρι που χωρίζεται με την στεριά από ένα στενό θαλάσσιο κανάλι, βρίσκεται κτισμένη από το 1650 η Παναγία της Χρυσοπηγής στη Σίφνο.
Το μοναστήρι, που είναι πλέον σήμερα ανενεργό, βρίσκεται στο δρόμο που πηγαίνει από Απολλωνία στον Πλατύ Γιαλό.
Το μοναστήρι οικοδομήθηκε για να βρει στέγη η εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής που βρέθηκε στην θάλασσα από ψαράδες και είναι θαυματουργή.
Η γιορτή της Πολιούχου και προστάτιδας του νησιού είναι την ημέρα της Αναλήψεως. Το πανηγύρι της Χρυσοπηγής έχει ιδιαίτερο τελετουργικό που περιλαμβάνει περιφορά της εικόνας στους οικισμούς και ολονυχτία. Κάθε χρόνο μεγάλος αριθμός προσκυνητών έρχεται στην Σίφνο, από την Αθήνα, την Μήλο και τα γειτονικά νησιά των Κυκλάδων, για να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις λατρείας που κορυφώνονται κατά την διάρκεια του εορτασμού της Παναγίας.
Επίσης για όσους αγαπούν την τέχνη της φωτογραφίας, το κατάλευκο Μοναστήρι της Παναγιάς της Χρυσοπηγής, που για πολλούς είναι επίσης και το πιο γνωστό αξιοθέατο της Σίφνου, προβάλλει εντυπωσιακά σε ένα τοπίο αξεπέραστης σκηνοθετικής αξίας. Το Μοναστήρι βρίσκεται πάνω σε ένα βράχο ο οποίος είναι αποκομμένος από την ξηρά μέσω ενός στενού καναλιού νερού. Ενα μικρό γεφυράκι ενώνει την στεριά με τον βράχο και επιτρέπει την πρόσβαση στο μοναστήρι.
Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση, τα χρόνια των Κουρσάρων στα κελιά της Παναγιάς της Χρυσοπηγής, ζούσαν καλόγριες. Σε μια επιδρομή στο νησί, και ενώ οι περισσότερες από τις καλόγριες της πρόλαβαν να φύγουν μακριά από τους επιδρομείς, μια εξ΄ αυτών έμεινε πίσω στην μονή. Καταδιωκόμενη από τους Κουρσάρους, η καλόγρια παρακάλεσε την Παναγιά να την σώσει. Και αυτή το έκανε το θαύμα της. Χώρισέ τον όρμο στα δύο δημιουργώντας ένα σχίσμα, ρίχνοντας τους επιδρομείς στην θάλασσα.





