Με κάθε λαμπρότητα εορτάστηκε η μνήμη των Αγίων Αναργύρων στο ομώνυμο εκκλησάκι των Αγίων που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου του Άργους.
Την παραμονή της εορτής 30 Ιουνίου 2015 τελέσθηκε ο Αρχιερατικός εσπερινός μετά αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκταρίου. Στην εορτή παρευρέθηκε ο βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Ανδριανός, ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου Φάνης Στεφανόπουλος, ο Διοικητη;ς του Νοσοκομείου Αργολίδας Λάμπρος Δημητρογιάννης, το προσωπικό του νοσοκομείου, συγγενείς των ασθενών και αρκετός κόσμος από την πόλη του Άργους. Να σημειωθεί πως κατά την διάρκεια του εσπερινού είχαν τεθεί προς προσκύνηση τεμάχιο ιερού λειψάνων των Αγίων Αναργύρων, προς ευλογία των πιστών. Το εκκλησάκι αυτό ανήκει εκκλησιαστικά στην ενορία του Αγίου Νικολάου Άργους.
Ο ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, που εορτάζουν την 1η Νοεμβρίου, ήσαν αυτάδελφοι και κατάγονταν από την Ασία. Υπάρχουν όμως άλλα δύο ζεύγη αγίων Αναργύρων με τα ίδια ονόματα. Οι πρώτοι μαρτύρησαν στην Ρώμη και εορτάζουν την 1η Ιουλίου και οι δεύτεροι κατάγονταν από την Αραβία και εορτάζουν την 17η Οκτωβρίου. Ήσαν όλοι τους γιατροί, δεν είναι όμως οι μοναδικοί άγιοι που ονομάζονται Ανάργυροι. Είναι και αρκετοί άλλοι, όπως οι Κύρος και Ιωάννης, Σαμψών και Διομήδης, Μώκιος και Ανίκητος, Θαλλελαίος και Τρύφων κ.λ.π. Ανάργυροι ονομάζονται επειδή δεν αγαπούσαν τα αργύρια, δεν ήσαν φιλάργυροι, η καρδιά τους δεν ήταν προσκολλημένη στα υλικά αγαθά και προσέφεραν τις ιατρικές τους υπηρεσίες αφιλοκερδώς.
Οι άγιοι Ανάργυροι θεράπευαν όλους ανιδιοτελώς και αδιακρίτως με την επιστημονική τους γνώση. Εκεί όμως που οι ανθρώπινες δυνάμεις αδυνατούσαν να προχωρήσουν, επειδή κάποιες ασθένειες είναι ανίατες, θεράπευαν τους ασθενείς με την προσευχή τους. Αλλά για να κρύβουν το χάρισμα των ιαμάτων που είχαν λάβει από τον Θεό, λόγω της μεγάλης τους αγάπης, προσποιούνταν ότι εθεράπευαν με τα φάρμακα. Και το έκαναν αυτό από ταπείνωση, για να μη θαυμάζονται και επαινούνται από τους ανθρώπους. Όλη τους η ζωή ήταν διακονία, προσφορά και θυσία στον βωμό της ανιδιοτελούς αγάπης.