Την πρώτη Κυριακή των Νηστειών, 1 Μαρτίου 2015, η Εκκλησία μας εορτάζει το θρίαμβο της Ορθοδοξίας και την αναστήλωση των ιερών εικόνων.
Σε όλους τους Ναούς της Μητρόπολης Αλεξανδρουπόλεως τελέσθηκε με την ανάλογη ιεροπρέπεια η Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου και η λιτανεία των αγίων εικόνων.
Ο Μητροπολίτης κ. Άνθιμος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον κατάμεστο από κόσμο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου, παρόντων των αρχόντων της πόλεως. Πριν την λιτάνευση των ιερών εικόνων ο Μητροπολίτης μας μίλησε σχετικά με την εορτή.
Στην λιτανεία μικρά παιδιά, μαζί με προσκόπους μετέφεραν τις ιερές εικόνες μέσα στον Ναό και ο Μητροπολίτης ευλόγησε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά και επικαλέσθηκε την ευλογία του Θεού στη ζωή τους.
Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε: “Σήμερα η Εκκλησία γιορτάζει την αναστήλωση των ιερών εικόνων μας. Δηλ. τη δυνατότητα του ανθρώπου να ζωγραφίζει την εικόνα του Χριστού. Οι χριστιανοί άρχισαν να Τον απεικονίζουν ακόμα και στις Κατακόμβες. Όμως τότε, στον 7ο και 8ο αιώνα, η κορύφωση κάποιων υπερβολών των Ορθοδόξων (που αντιμετώπιζαν τις εικόνες σαν ειδωλικά αντικείμενα με αυτοδύναμες θαυματουργικές δυνατότητες), επανέφεραν διστακτικά στην αρχή, αλλά δυναμικότερα στη συνέχεια, τη συζήτηση των παλαιών ιουδαικών αντιλήψεων, αλλά και της μόλις τότε πρόσφατης ισλαμικής θρησκείας, περί ανεικονικής λατρείας του Θεού. Ας μην ξεχνάμε ότι η Εκκλησία είχε γεννηθεί και αναπτυχθεί στα όρια της εξελληνισμένης ρωμαικής αυτοκρατορίας.
Η εικονομαχία δεν ήταν ένα εσωτερικό θελογικό ζήτημα. Ήταν η αντιπαλότητα ανάμεσα στην ιουδαική σχέση του ανθρώπου με το Θεό, που ήταν σχέση “εξ ακοής” (άκουε Ισραήλ-τάδε λέγει Κύριος), με την ελληνική φιλοσοφική αναζήτηση που επεζητούσε επίμονα να δεί το Θεό (οι “ιδέες”του Πλάτωνα δεν ήταν θεωρητικές συλλήψεις- η λέξη προέρχεται από το “ιδείν” του ορώ κι όχι από το “ειδέναι” του οίδα). Η Εκκλησία ταυτίστηκε πλήρως με την ελληνική αυτή αναζήτηση, επειδή μ’αυτήν συμφωνούσε απόλυτα η εμπειρία της. Ο Φίλιππος θέλοντας να πείσει τον Ναθαναήλ του λέει: “έλα και θα δείς”. Κι όταν πήγε στο Χριστό, εκείνος του είπε: “…μείζω τούτων όψει”. Η Αποκάλυψη του Ιωάννου βεβαιώνει αυτή την εμπειρία μας των Ορθοδόξων : “και είδον την δεξιάν του καθημένου-είδον ότε ήνοιξε την σφραγίδα-σημείον μέγα ώφθη”. Εξάλλου η νοοτροπία και η ψυχοσύνθεση των Ελλήνων δεν συμβιβαζόταν με σκοτεινούς μυστικισμούς, θολές έννοιες και αφελή συναισθήματα. Γι’ αυτό, σύγχρονός μας διανοούμενος, επιμένει ότι η Εικονομαχία, τελικά, είναι ο θρίαμβος του εδραίου Ελληνισμού. Σε πνευματικό επίπεδο, ο θρίαμβος των εικόνων αποτελεί την εκκλησιαστική καταξίωση του ανθρωπίνου προσώπου και ειδικότερα του ανθρωπίνου σώματος.
Να μας αξιώνει ο Θεός να βλέπουμε το Θεό, με τα μάτια της πίστεως, καθαρά, ξεκάθαρα. Μέχρι τη μέρα που θα Τον δούμε “πρόσωπο προς πρόσωπο”.




