ΒΕΡΟΙΑ: Τρισαρχιερατικός Εσπερινός Ονομαστηρίων Μητροπολίτη

Ι.Μ.Βεροίας: Την Κυριακή 26 Ιουλίου το απόγευμα τελέστηκε στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του Ιαματικού, ημέρα κατά την οποία άγει τα ονομαστήρια του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων.

Χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος, ενώ έλαβαν μέρος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος και ο εορτάζων Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

Στο τέλος της ακολουθίας ο Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του δοκίμου κ. Βασιλείου Κυνηγόπουλου, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχόν Φιλάρετο.

Αύριο το πρωί θα τελεστεί αρχιερατικό συλλείτουργο στον παλαιό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας. Ο Σεβασμιώτατος θα δεχθεί ευχές μόνο κατά τη διανομή του αντιδώρου.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τίς άν αξίως τούς άθλους εκ­διηγήσαιτο, Παντελεήμον μάρτυς; άπασαν ιδέαν τιμωριών απε­λέγ­ξας ανίσχυρον, πρός τόν ενόν­τα σοι πόθον υπέρ Χριστού».

Μία ερώτηση απευθύνει πρός τόν εορταζόμενο καί τιμώμενο άγιο μεγαλομάρτυρα καί ιαματικό Πα­ντε­λεήμονα ο ιερός υμνογράφος. Μία ερώτηση πού δέν χρειάζεται απάντηση, γιατί είναι κατανοητό σέ όλους μας ότι τά ανθρώπινα λόγια είναι φτωχά καί αδύναμα γιά νά περιγράψουν τά φοβερά βασανιστήρια καί τά πολυώδυνα μαρτύρια τά οποία υπέμεινε μέ θάρρος καί καρτερία ο νεαρός μάρ­τυς τού Χριστού Παντελεή­μων. Είναι φτωχά καί αδύναμα, γιατί κάθε άλλος στή θέση του θά είχε δειλιάσει, θά είχε φοβηθεί, θά είχε προτιμήσει νά αρνηθεί τήν πίστη του προκειμένου νά σώσει τή ζωή του.

Όμως ο άγιος μεγα­λο­μάρτυς Παντελεήμων ούτε δίστα­σε ακού­ο­ντας τίς απειλές τού ηγε­μόνος, ούτε υπολόγισε τήν οδύνη καί τόν πόνο τού μαρτυρίου, γιατί η αγά­πη τού Χριστού πού έφλεγε τήν καρδιά του, γιατί η επιθυμία καί ο πόθος του νά είναι πάντοτε μαζί του, ό,τι καί άν επρόκειτο νά υπο­μείνει γιά χάρη του, τού έδι­δαν τή δύναμη καί τό σθένος νά αντιμε­τωπίσει όλες τίς τιμωρίες πού επι­νόησαν οι βασανιστές του γιά νά τόν κάνουν νά αρνηθεί τόν Χρι­στό.

Καί αντί νά φανεί εκείνος ανί­σχυρος απέναντι στήν ισχύ τών εργαλείων πού χρησιμοποιούσαν οι διώκτες του γιά νά τόν μετα­πείσουν, αποδείχθηκαν οι διώκτες του καί τά μέσα τους ανίσχυρα νά καταβάλουν τή δύναμη τής θε­λή­σεως καί τής ψυχής του, μέ τήν οποία υπέμενε ο άγιος μεγαλομάρ­τυς καί αθλοφόρος Παντελεήμων τίς τιμωρίες πού τού επέβαλαν, επαναλαμβάνοντας μέ τή γενναία στάση του τούς λόγους τού πρωτο­κορυφαίου αποστόλου Παύλου: «τίς ημάς χωρίσει από τής αγάπης τού Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή μάχαιρα; αλλ’ εν τούτοις πάσι υπερνικώμεν διά τού αγαπήσαντος ημάς».

Έτσι απέδειξε καί ο εορταζό­μενος καί τιμώμενος άγιος μεγα­λο­μάρτυς Παντελεήμων ότι ο πό­θος γιά τόν Χριστό καί η αγάπη γι’ Αυτόν είναι η μεγαλύτερη δύναμη πού έχει ο άνθρωπος καί πού τόν καθιστά ικανό νά αντέξει καί μαρ­τύρια καί πειρασμούς καί δοκιμα­σίες καί διωγμούς μέ τή χάρη καί τή βοή­θεια τού Χριστού, ο οποίος βλέ­πο­ντας τήν αγάπη καί τή θέλη­ση τού ανθρώπου νά είναι μαζί του, τόν ενισχύει μέ τή θεία του δύναμη.

Αυτός ο υπέρ Χριστού πόθος, ο οποίος έκανε τόν άγιο μεγαλομάρ­τυ­ρα Πα­ντελεήμονα νά μήν υπο­λο­γίσει ούτε τή ζωή ούτε τόν θά­νατο, αυ­τός ο πόθος πού έφλεγε τήν ψυχή όλων τών αγίων, τών μαρτύρων καί τών οσίων τής Εκ­κλη­σίας μας, οδήγησε καί τά δικά σου βήματα στήν Ιερά Μονή τής Παναγίας Δοβρά, όπου ήλθες πρίν από μερικούς μήνες γιά νά αφιε­ρώσεις τόν εαυτό σου καί τή ζωή σου στόν Χριστό, υπό τή σκέπη τής Παναγίας Μητέρας του.

Ήλθες γιά νά βαδίσεις κάτω από τή χάρη της τή στενή καί δύ­σκολη οδό τής μοναχικής πολιτεί­ας, γιά νά αγωνισθείς στό πνευματικό στά­διο τών αρετών, γιά νά προ­σπα­θήσεις νά νεκρώσεις τά πάθη καί τίς αδυναμίες σου, γιά νά ανα­καινίσεις τόν έσω σου άνθρωπο καί νά μεταβάλλεις τήν ψυχή σου σέ ευώδη κήπο αρετών καί σέ κα­τοικητήριο τού Θεού.

Όλο αυτό τό διάστημα πού ζείς πλησίον μας, στήν Ιερά Μονή τής Παναγίας Δοβρά, ως δόκιμος εγώ βεβαίως σέ γνωρίζω από πολλών ετών, είχα πολλές φορές τήν ευκαιρία νά δια­πιστώσω καί τόν ζήλο σου καί τόν αγώνα σου καί τήν προσπάθειά σου νά κατακτήσεις τίς αρετές. Είχα πολλές φορές τήν ευκαιρία νά διαπιστώσω από όσα πάντοτε μού έλεγες εν εξομολογήσει μέ πόση χαρά καί διάθεση αγωνιζόσουν νά προοδεύ­σεις στήν κατά Χριστόν ζωή καί στή μοναχική πολιτεία πού επέ­λεξες γιά τή ζωή σου. Η υπακοή καί η ταπείνωση τήν οποία δεί­χνεις πρός τόν Άγιο Καθηγούμενο αλλά καί πρός όλους τούς πατέρες τής Μονής μέ έπεισαν ότι πράγ­ματι η ψυχή σου θέλγεται από τήν αρετή καί δέν υπολογίζει κανέναν κόπο γιά νά τήν κατακτήσει μέ τή χάρη τού Θεού, αποδεικνύοντας έτσι ότι είσαι όντως φίλος τών αρετών.

Γι’ αυτό καί όταν προσευχόμουν ποιό όνομα νά σού δώσω κατά τή μοναχική σου κουρά, σκέφθηκα πώς σέ έναν φίλο τής αρετής τό όνομα πού ταιριάζει είναι τό όνο­μα πού σού έδωσα, τό όνομα Φιλά­ρετος.

Σού τό έδωσα όμως καί γιά έναν ακόμη λόγο, γιατί η Ιερά μας Μητρόπολη μας, η επαρχία μας, αξιώ­θηκε νά προσφέρει στόν Θεό έναν όσιο όντως μοναχό, πού κατα­γό­ταν από τή Φυτειά, τόν Γέροντα Φιλάρετο τόν Κωνσταμονίτη, ο οποίος ήταν όντως γνήσιος φίλος τής αρετής καί γνήσιος φίλος τού Θεού.

Στά δεκαοκτώ του χρόνια έφυγε από τό χωριό του, από τή Φυτειά, γιά νά πάει στήν Αμε­ρική, όπου εργάσθηκε τρία περί­που χρόνια καί στή συνέχεια επέ­στρεψε στήν Ελλάδα. Καί παρότι έφυγε από ένα μικρό, καί τουρ­κοκρατούμενο εκείνη τήν εποχή, χωριό τής Ημαθίας, καί πήγε σέ μία μεγαλούπολη, κατόρθωσε νά διατηρήσει τήν πίστη του καί τήν αγνότητα τής ψυχής καί τού σώ­μα­τός του καί νά μήν πέσει σέ κανέναν από τούς πειρασμούς πού τόν περικύκλωναν.

Όταν γύρισε στή Θεσσαλονίκη, επιστρέφοντας από τήν Αμερική, τήν ημέρα μάλιστα τής απελευθε­ρώ­σεώς της από τούς Τούρκους, στίς 26 Οκτωβρίου τού 1912, πήγε νά προσκυνήσει τόν τάφο τού πολι­ούχου της μεγαλομάρτυρος αγίου Δημητρίου. Tό βράδυ τής ίδιας ημέρας τού εμφανίσθηκε ο άγιος Δημήτριος καί τόν παρό­τρυ­νε νά μήν επιστρέψει τήν επόμενη ημέρα στό χωριό του, τή Φυτειά, αλλά νά πάει στό Άγιο Όρος. Καί ο Γέροντας υπήκουσε στόν Άγιο. Βρήκε έναν αγωγιάτη, φόρτωσε τά πράγματα πού είχε φέρει από τήν Αμερική καί πήγε στό Άγιο Όρος. Όταν έφθασε εγκαταβίωσε στήν πρώτη Μονή, στήν οποία πήγε, στή Μονή Κωνσταμονίτου, τό ησυ­χαστικό περιβάλλον τής οποίας ανέπαυσε τήν ψυχή του, αφού προηγουμένως παρέδωσε όλα τά υπάρχοντα καί τά χρήματα πού είχε μαζί του στόν αγωνιάτη. Μετά από εννέα μήνες στή Μονή ως δόκιμος έλαβε τήν κουρά καί πήρε τό όνομα Φιλάρετος.

Ο Γέρων Φιλάρετος αγωνίσθηκε διά βίου μέ ταπείνωση, μέ υπακοή, μέ ζήλο άγιο καί διάθεση πολλή, ακόμη καί όταν έγινε ηγούμενος, καί όταν δυσκολευόταν λόγω τής ηλικίας καί τής ασθε­νεί­ας τού σώματος, τόν διακονούσαν άγγε­λοι καθημερινά προκειμένου νά ανταποκρίνεται στά καθήκοντά του. Καί ήταν πολλοί εκείνοι οι οποίοι τόν έβλεπαν νά υπερίπτα­ται ενώπιον τής Αγίας Τραπέζης, ενώ λειτουργούσε. Αξιώθηκε όμως καί τού προορατικού καί διορατικού χαρίσματος καί πολ­λών άλλων θείων δωρεών καί αγιάσθηκε σέ τέτοιο βαθμό, ώστε νά μαρτυρούν γιά τήν αγιότητά του σύγχρονοί μας άγιοι, όπως ο άγιος Παΐσιος, πού τόν γνώριζε.

Καθώς, λοιπόν, βρίσκεσαι καί σύ στήν αφετηρία τής μοναχικής σου ζωής, έχε ως υπόδειγμα υπακοής καί πνευματικού αγώνος τό παρά­δειγμα τού Γέροντος Φιλαρέτου, αλλά καί τού οσίου Φιλαρέτου τού ελεήμονος, τού οποίου τό όνομα έφερε ο Γέρων Φιλάρετος, καί τόν οποίο επίσης αξίωσε ο Θεός πολ­λών χαρίτων καί δωρεών.

Αγωνίζου γιά νά διατηρείς τήν καθαρότητα τής ψυχής, τού νού καί τού σώματός σου από παντός μολυσμού, κάνοντας πράξη στή ζωή σου τήν ταπείνωση καί τήν υπακοή, οι οποίες αποτελούν τίς προϋποθέσεις γιά τήν καθαρό­τητα, χωρίς τήν οποία κανείς δέν μπορεί ούτε νά έχει τόν Θεό στήν ψυχή του ούτε πολύ περισσότερο νά αντικρύσει τό πρόσωπό του.

Αγωνίζου νά αγαπάς περισσό­τε­ρο από οτιδήποτε άλλο τήν αρετή, γιατί έτσι θά σέ συνοδεύει πάντοτε η χάρη τού Θεού καί θά σέ αξιώνει νά τήν καλλιεργείς καί νά βλέπεις τούς καρπούς της στήν ψυχή σου.

Αγωνίζου μέ όλο καί περισσό­τε­ρο ζήλο, καί νά είσαι βέβαιος ότι μέ τίς πρεσβείες τής Υπεραγίας Θεοτόκου, τής Κυρίας καί προστά­τιδος τής Μονής μας, καί όλων τών αγίων μας, ιδιαιτέρως τού προ­στάτου σου οσίου Φιλαρέτου τού ελεήμονος, τού οσίου Γέρο­ντος Φιλαρέτου τού Κωνσταμο­νίτου καί τού εορταζομένου αγίου μεγαλομάρτυρος καί ιαματικού Παντελεήμονος, αλλά καί μέ τίς δικές μου πατρικές ευχές καί προ­σευχές καί τίς ευχές τού χορο­στα­τούντος Σεβασμιωτάτου Μητρο­πο­­λίτου Σμύρνης κ. Βαρθολο­μαίου, ο οποίος είναι καί παρα­δελφός σου, ως αδελφός τής Ιεράς Μονής τής Παναγίας Δοβρά, οι οποίες θά σέ συνοδεύουν καί θά σέ στηρίζουν πάντοτε, καθώς καί μέ τίς ευχές τού Αγίου Καθηγου­μέ­νου καί όλων τών πατέρων τής Ιε­ράς αυτής Αδελφότητος, τών γονέων, τών αδελφών σου, τής μοναχής θείας σου, η οποία ήλθε από τήν Κρήτη μαζί μέ τήν Αγία Καθη­γουμένη τής Ιεράς Μονής καί τή συνοδεία της γιά νά παρίστανται καί νά προσευχηθούν κατά τήν όντως μεγάλη αυτή στιγμή τής ζωής σου, θά προάγεσαι στήν αρετή καί θά επιτύχεις τόν σκοπό τής μοναχικής ζωής, τήν οποία επέλεξες επισήμως από σήμερα, πού δέν είναι άλλος από τήν από­κτηση τών αρετών καί τόν αγια­σμό τής ψυχής σου.

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ