Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Την Τρίτη 21 Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου, το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Δοξολογία για τον εορτασμό της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων με την παρουσία των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών. Τον Πανηγυρικό της ημέρας ανέγνωσε ο κ. Διονύσιος Ντόβας τ. Διοικητής Π.Υ. Ημαθίας.
Ακολούθησε τρισάγιο στο Ηρώο της Βέροιας και κατάθεση στεφάνων, ενώ ο εορτασμός ολοκληρώθηκε με επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο Στρατηγός Διοικητής της 1ης Μεραρχίας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Μετά δε το δεύτερον καταπέτασμα σκηνή η λεγομένη Άγια Αγίων, χρυσούν έχουσα θυμιατήριον και την κιβωτόν της διαθήκης».
Εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου, της εισόδου δηλαδη της Παναγίας Παρθένου στα Άγια των Αγίων του ναού του Σολομώντος.
Δεν είναι ασφαλώς ούτε τυχαίο ούτε συμπτωματικό ότι κατά τη σημερινή ημέρα ακούμε στο αποστολικό ανάγνωσμα τον ουρανοβαμονα απόστολο Παύλο να μας περιγράφει τις δύο σκηνές του ναού του Σολομώντος.
Η πρώτη σκηνή, τα Άγια, ήταν εκείνη, όπου εισερχόταν οι ιερείς των Ιουδαίων και τελούσαν την καθιερωμένη λατρεία. Η δεύτερη σκηνή, τα Άγια των Αγίων, ήταν ο ιερώτερος χώρος του ναού, στον οποίο είχε δικαίωμα να εισέρχεται μόνο ο Αρχιερεύς και μάλιστα «άπαξ του ενιαυτού», μία φορά μόνο τον χρόνο, για να προσφέρει τη θυσία στον Θεό.
Και δεν είναι ακόμη τυχαία η αναφορά, γιατί στη δεύτερη σκηνή, στα Άγια των Αγίων, εισέρχεται σήμερα η τριετίζουσα Παρθένος Μαριάμ. Εισέρχεται στο ιερώτερο σημείο του ναού, εκεί όπου κανείς σχεδόν δεν εισήρχετο, για να προσφέρει όχι, όπως ο αρχιερεύς των Ιουδαίων, θυσία υπέρ των ιδίων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων, αλλά τον εαυτό της ολόκληρο θυσία στον Θεό.
Αυτό σημαίνει και συμβολίζει η είσοδος της Υπεραγίας Θεοτόκου στα Άγια των Αγίων.
Δώρο του Θεού προς τους ευσεβείς γονείς της, τους αγίους Ιωακείμ και Άννα, η θεόπαις Μαριάμ. Δώρο προς τον Θεό η αποκλειστική αφιέρωσή της στον ναό του Θεού. Διότι η Παναγία Παρθένος δεν προσάγεται απλώς στον ναό του Θεού για να λάβει ευλογία και αγιασμό, αλλά εισέρχεται και παραμένει εκεί, αφοσιωμένη στον Θεό και τη νοητή λατρεία του. Εισέρχεται καθαρή από τους ρυπους του κόσμου στα Άγια των Αγίων, για να αναδειχθεί ο καθαρωτατος ναός του Σωτήρος. Εισέρχεται στα Άγια των Αγίων, εκεί όπου όλα όσα υπάρχουν, αποτελούν σύμβολα και προτυπώσεις της Παναγίας Παρθένου, καθώς η Υπεραγία Θεοτόκος θα υμνηθεί ως χρυσή στάμνα που φύλασσε το μαννα, ως ράβδος Ααρών η βλαστησασα, ως ο τόμος «εν ω δακτύλω εγέγραπται Πατρός ο Λόγος».
Εισέρχεται η Παναγία Παρθένος στη δευτέρα σκηνή, εκεί όπου το καταπέτασμα καλύπτει τα τελούμενα, για να γίνει η ίδια ναός του Θεού, χωρίς κανείς να μπορεί να εξηγήσει ή να κατανοήσει το απόρρητο μυστήριο της θείας οικονομίας. Εισέρχεται η Υπεραγία Θεοτοκος στη δευτέρα σκηνή, για να γίνει Εκείνη η σκηνή του Θεού και Λόγου, για να γίνει η σκηνή του παμβασιλέως Χριστού.
Η αφιέρωση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον Θεό, με την είσοδό της στα Άγια των Αγίων, δεν αφορά μόνον Εκείνη αλλά και όλους τους ανθρώπους, καθώς με τον τρόπο αυτό συμμετέχει στο σχέδιο της σωτηρίας τους.
Και εάν με την ενανθρώπησή του ο Υιός της λυτρώνει τους ανθρώπους από τα δεσμά της αμαρτίας συντρίβοντας τον αίτιό της, τον διάβολο, αντίστοιχα η Υπεραγία Θεοτόκος αναλαμβάνει να προστατεύει και να σώζει όσους πιστεύουν στον Υιό της από «πάντα εχθρόν και πολέμιον».
Και εάν στον πνευματικό πόλεμο συμμετέχει η Παναγία Παρθένος ως σκηνή του παμβασιλέως Χριστού, στους πολέμους κατά των ορατών εχθρών του Γένους μας δεν είναι μόνο σκέπη και νεφέλη, αλλά είναι η Υπέρμαχος Στρατηγος του. Είναι η Υπεραγία Θεοτόκος η διαρκής και ακαταίσχυντη ελπίδα και δύναμη του Έθνους μας σε όλους τους μεγάλους αγώνες που διεξήγαγε ανά τους αιώνες. Είναι αυτή που κατευθύνει και προστατεύει πάντοτε όσους πολεμούν υπερασπιζόμενοι την πατρώα γη και την εθνική μας κυριαρχία. Είναι αυτή που με θαυμαστό τρόπο επεμβαίνει και αποσοβεί κινδύνους και διαλύει τις φάλαγγες των αντιπάλων και οδηγεί σε αίσια έκβαση για το Έθνος μας όλες τις μάχες.
Γι᾽ αυτό και δικαίως οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις την τιμούν ως προστάτιδα και Υπέρμαχο Στρατηγο τους. Γι᾽ αυτό δικαίως και όλοι εκείνοι που ημέρα και νύκτα, αδιαφορώντας για τις αντίξοες συνθήκες, αδιαφορώντας για τις δυσκολίες και τους κινδύνους, αγρυπνούν σε γη και θάλασσα και αέρα, σε κάθε εσχατιά της πατρίδος μας, φυλάσσοντας την ηρωική, μαρτυρικη και αγιοτόκο γη μας, προσφεύγουν σε αυτήν και εμπιστεύονται την ισχυρή προστασία και τη μητρική της αγάπη. Την τιμούν και την σέβονται, την επικαλούνται και την παρακαλούν να τους ενισχύει στο ιερό έργο τους, να φυλάσσουν κάθε σπιθαμή ελληνικής γης και να προστατεύουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Και μαζί με τις γυναίκες και τους άνδρες των Ενόπλων μας Δυνάμεων και μαζί με την ηγεσία τους, που τιμούν σήμερα την προστάτιδά τους, την Υπέρμαχο Στρατηγό, την τιμούμε και εμείς, κλήρος και λαός, και της ζητούμε να παραμένει πάντοτε προστάτις και αρωγός του Έθνους μας και όλων όσων αγρυπνούν για να παραμένουμε ελεύθεροι και απερίσπαστοι στα ειρηνικά μας έργα, αλλά και για να χαρίζει διά των πρεσβειών της ειρήνη και στην πατρίδα μας και σε όλο τον ταραγμένο κόσμο μας.
