Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Το Σάββατο 29 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Αλεξάνδρειας.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε δύο νέους Αναγνώστες, τον κ. Κωνσταντίνο Μουρατίδη και τον κ. Θεοδόσιο Καραβιώτη.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Παμμάκαρ Αλέξανδρε ποιμήν Εκκλησίας γέγονας, ορθοδοξίας υπέρμαχος, Αρείου καθελών τήν αλαζονείαν, προσευχαίς συντόνοις».
Εορτάζει από απόψε η Αγία μας Εκκλησία τή μνήμη τριών ιεραρχών της, τριών αρχιεπισκόπων Κωνσταντινουπόλεως, τών αγίων Αλεξάνδρου, στό όνομα τού οποίου τιμάται ο ναός μας, Ιωάννου καί Παύλου, οι οποίοι μέ τή ζωή τους, τούς αγώνες καί τή διδασκαλία τους στήριξαν τήν πίστη καί τήν ευσέβεια τής Εκκλησίας μας καί έδωσαν παράδειγμα αληθούς εν Χριστώ ζωής.
Έδωσαν καί δίδουν παράδειγμα καί σέ όλους εμάς πού αγωνιζόμεθα μέσα στόν κόσμο νά ζήσουμε τή ζωή τού Χριστού, νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς εντολές του.
Μπορεί βέβαια κάποιοι νά σκέπτονται ποιά σχέση μπορεί νά έχουμε εμείς μέ αγίους ιεράρχες, οι οποίοι έζησαν πρίν από πολλούς αιώνες, ή ποιά σχέση μπορεί νά έχει η δική μας ζωή μέ τή δική τους. Καί όμως η εν Χριστώ ζωή είναι μία καί είναι κοινή γιά όλους τούς χριστιανούς, οποιονδήποτε δρόμο καί εάν επιλέξουν στή ζωή τους, όπως κοινά είναι καί τά μέσα τού πνευματικού αγώνος.
Ασφαλώς οι άγιοι αρχιεπίσκοποι Κωνσταντινουπόλεως, τούς οποίους τιμούμε καί εορτάζουμε σήμερα, ο άγιος Αλέξανδρος, ο άγιος Ιωάννης καί ο άγιος Παύλος, μπορεί νά αντιμετώπισαν στή ζωή τους περισσότερες δυσκολίες καί μεγαλύτερους πειρασμούς από αυτούς πού αντιμετωπίζει ένας πιστός, αλλά οι τρόποι μέ τούς οποίους μπορούμε νά αποκρούσουμε τούς πειρασμούς καί νά υπομείνουμε τίς δοκιμασίες καί τίς δυσκολίες πού συναντούμε στή ζωή μας καί στόν πνευματικό μας αγώνα δέν διαφέρουν από αυτούς πού χρησιμοποίησαν καί οι άγιοι τρείς Πατριάρχες.
Γι’ αυτό καί η Εκκλησία μας προβάλλει τή ζωή τους, εξυμνεί τούς αγώνες καί τά παλαίσματά τους καί μάς συστήνει νά μελετούμε τούς βίους τους, ώστε, όπως μάς προτρέπει καί ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος, «αναθεωρούντες τήν έκβασιν τής αναστροφής» τους, νά μιμούμεθα τήν πίστη καί τά έργα τους.
Έναν από αυτούς τούς τρόπους, γιά τόν οποίο διακρίθηκε ο άγιος Αλέξανδρος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, τόν οποίο ιδιαιτέρως τιμούμε καί πανηγυρίζουμε στόν περικαλλή αυτόν ναό τής Αλεξανδρείας πού είναι αφιερωμένος στή χάρη του, μάς υπενθυμίζει ο ιερός υμνογράφος στό στιχηρό τού Εσπερινού, τό οποίο προέταξα τής ομιλίας μου. Καί αυτός είναι, όπως ακούσαμε, η προσευχή.
«Παμμάκαρ Αλέξανδρε ποιμήν Εκκλησίας γέγονας, ορθοδοξίας υπέρμαχος, Αρείου καθελών τήν αλαζονείαν, προσευχαίς συντόνοις».
Μακαρίζει, δηλαδή, ο ιερός υμνογράφος τόν άγιο Αλέξανδρο, γιατί ανεδείχθη ποιμένας γνήσιος τής Εκκλησίας καί υπέρμαχος τής ορθοδόξου πίστεως, καθώς κατόρθωσε νά συντρίψει τήν αλαζονεία τού αιρεσιάρχου Αρείου μέ τίς επίμονες προσευχές του.
Καί ήταν όντως άνθρωπος πολλής καί μεγάλης προσευχής ο άγιος Αλέξανδρος, άνθρωπος πού γνώριζε τή δύναμη τού Θεού καί πίστευε στήν υπόσχεση τού Χριστού ότι «πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τή προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε».
Γι’ αυτό καί όταν κλήθηκε νά αντιμετωπίσει τίς κακοδοξίες τού Αρείου, ο οποίος μέ τίς αιρετικές του διδασκαλίες είχε διχάσει τήν Εκκλησία καί είχε παρασύρει πολλούς πιστούς, ο άγιος Αλέξανδρος προσευχόταν μέ θέρμη καί επιμονή στόν Θεό καί ζητούσε τήν ενίσχυσή του γιά νά αποδείξει τήν πλάνη τού Αρείου καί νά απαλλάξει τήν Εκκλησία από τίς διδασκαλίες του, σύμφωνα μέ τίς οποίες ο Χριστός δέν ήταν ομοούσιος μέ τόν Θεό-Πατέρα αλλά κτίσμα καί δημιούργημά του, αμφισβητώντας έτσι τήν τριαδικότητα τού Θεού. Καί ο Θεός άκουσε τίς προσευχές του καί απάλλαξε τήν Εκκλησία από τήν πλάνη τού Αρείου.
Τό παράδειγμα, λοιπόν, τής ζωής τού αγίου Αλεξάνδρου διδάσκει καί σέ μάς τή σημασία καί τή δύναμη τής προσευχής.
Διότι συχνά τήν αντιμετωπίζουμε ως ένα τυπικό καθήκον ή έστω ως μία καλή συνήθεια, καί προσευχόμεθα χωρίς νά έχουμε συναίσθηση σέ ποιόν απευθυνόμεθα καί τί ζητούμε.
Συχνά επαναλαμβάνουμε λόγια προσευχής χωρίς νά εννοούμε όσα λέμε καί χωρίς νά πιστεύουμε ότι ο Θεός μπορεί νά μάς δώσει αυτό πού τού ζητούμε.
Ή άλλοτε πάλι, όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα καί δυσκολίες στή ζωή μας, όταν δοκιμαζόμεθα από πειρασμούς καί θλίψεις, αναζητούμε στήριγμα σέ ανθρώπους πού νομίζουμε ότι μπορούν νά μάς βοηθήσουν, ξεχνούμε όμως νά στραφούμε πρός τόν Θεό καί νά προσευχηθούμε γιά ό,τι μάς απασχολεί, γιά ό,τι μάς δυσκολεύει, γιά ό,τι έχουμε ανάγκη.
Εορτάζοντας, λοιπόν, σήμερα τή μνήμη τού αγίου Αλεξάνδρου, άς διδαχθούμε από τό παράδειγμα τής προσευχής του καί άς προσπαθήσουμε νά τό μιμηθούμε, αναθέτοντας καί εμείς όπως καί εκείνος «εαυτούς καί αλλήλους καί πάσαν τήν ζωήν ημών Χριστώ τώ Θεώ».
Καί εάν προσευχόμεθα μέ επιμονή καί μέ πίστη, ζητώντας τή βοήθεια, τή χάρη καί τό έλεος τού Θεού, τότε νά είμεθα βέβαιοι ότι ο Θεός θά μάς δίδει τήν ευλογία του καί θά είναι πάντοτε βοηθός καί αντιλήπτωρ τής ζωής μας.
Ιδιαίτερα τήν περίοδο αυτή πρέπει νά εντείνουμε τίς προσευχές μας καί γιά τά εθνικά μας θέματα αλλά καί γιά τόν πειρασμό ο οποίος ταλαιπωρεί τήν ανθρωπότητα.
Πρέπει νά προσέχουμε καί πρέπει νά βοηθούμε ο ένας τόν άλλο, αλλά πάνω από όλα πρέπει νά σκεφθούμε σωστά πώς πρέπει νά φερόμεθα, γιατί βλέπετε ότι καί η επαρχία μας μπήκε σέ καραντίνα.
Καί αυτό σημαίνει ότι έχουν πληθυνθεί τά θύματα τού κορωνοϊού. Πολλοί τό παίρνουν αστεία. Πολλοί πιστεύουν ότι δέν υπάρχει.
Βλέπουμε κάθε ημέρα θανάτους, δίπλα μας, στή διπλανή επαρχία, δεκαεπτά γέροντες πέθαναν από τό Γηροκομείο.
Γι’ αυτό «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου», καί άς εντείνουμε τίς προσευχές μας στόν Θεό καί στήν Παναγία καί στούς αγίους νά μάς βοηθήσουν.
