Την Τετάρτη 9 Μαΐου στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού, τελέσθηκε η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη εορτή των Αγίων: Ησαΐου του Προφήτου, Χριστοφόρου του μάρτυρος και Νικολάου του εν Βουνένοις.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας εψάλη με συγκίνηση το ιερό μνημόσυνο της μακαριστής Ειρήνης της προσκυνήτριας εκ Χανίων Κρήτης πνευματικής μητέρας του πατρός Δημητρίου.
Πλήθος κόσμου συνέρευσε, για να αποδώσει φόρο τιμής στη μακαριστή γερόντισσα που έμελε να διαδραματίσει τόσο σημαντικό ρόλο στην ζωή του πατρός Δημητρίου ο οποίος θεράπευτηκε σε μικρή ηλικία από την Χάρη Του Τιμίου Σταυρού και κατ’επέκταση σε όλους εμάς που μας δίνεται η ευκαιρία να λαμβάνουμε σήμερα τους καρπούς της χάριτος αυτού του ουράνιου δώρου που του χάρισε η ίδια απλόχερα.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Θέρισσο Κυδωνίας και αργότερα εγκαταστάθηκε στο χωριό Μαρμαρά Κυδωνίας. Υπήρξε ασκητική και οσιακή μορφή, που διακρίθηκε για την καθαρότητα της ψυχής και της καρδιάς της, την αδιάλειπτη προσευχή και νηστεία, την αβραμιαία φιλοξενία, την μεγάλη ταπείνωση και την ανιδιοτελή αγάπη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό της. Η ζωή της ήταν μια διαρκής μαρτυρία προς τον Κύριο, γεμάτη από θαυμαστά γεγονότα, άοκνη διακονία στην εκκλησία ενώ η πόρτα του φτωχικού σπιτιού της ήταν πάντοτε ανοικτή για κάθε άνθρωπο γνωστό ή άγνωστο που έφθανε εκεί για να ζητήσει την προσευχή και την πνευματική βοήθεια της. Μάρτυρες πολλών θαυμαστών γεγονότων και σημείων ήταν τα πνευματικά της παιδιά και πάρα πολλοί που αξιώθηκαν στο πρόσωπο αυτής της ταπεινής γιαγιάς να γνωρίσουν τη Θεία Χάρη. Κρατούσε τον Τίμιο Σταυρό ο οποίος ήλθε στα άξια χέρια της με θεία επέμβαση και από τον οποίο αμέτρητες πονεμένες ψυχές έβρισκαν ίαση και παρηγοριά.
Η κοίμησή της σε ηλικία 65 ετών ήταν οσιακή, μετά από τρίμηνη μαρτυρική ασθένεια, ενώ την ημέρα της ταφής της και πριν την εξόδιο ακολουθία ένα θαυμαστό γεγονός συνέβη στο σκήνωμα της μακαριστής Ειρήνης· άρχισε να ρέει από το άψυχο σώμα της ευωδιαστό μύρο για πολλές ώρες μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων, προκαλώντας δέος και συγκίνηση σε όσους παρευρίσκονταν, κλήρο και λαό. Ας έχουμε την ευχή της. Λίγο πρίν την τέλεση του μνημοσύνου, ο πνευματικός μας αδελφός και συνοδοιπόρος του εφημερίου μας π. Δημήτριος μας μίλησε τόσο για τον θαυμαστό βίο της, αλλα πολύ περισσότερο για τις πνευματικές εμπειρίες που αποκόμισαν και οι δύο ζώντας αρκετά χρόνια κοντά της κατά την νεανική τους ηλικία.
Η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν ο εφημέριος μας πατέρας Δημήτριος κατέθεσε και εκείνος με δάκρυα στα μάτια το περίσσευμα της αγάπης και ευγνωμοσύνης του στο πρόσωπο της. Μέσα σε αυτό το έντονα φορτισμένο κλίμα και όλοι με κεριά στα χέρια έψαλαν το Ιερό μνημόσυνο.
Αμέσως μετά προσφέρθηκε σε όλους τους προσκυνητές ζεστή παραδοσιακή φακή και ρυζόγαλο.Το απόγευμα της ίδιας ημέρας τελέσθηκε προς τιμή του Αγίου Χριστοφόρου προστάτου των οδηγών, ο αγιασμός των οχημάτων. Η πλατεία και οι δρόμοι είχαν γεμίσει από αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες και πολλοί οδηγοί ήρθαν να πάρουν την ευλογία και την ευχή του Αγίου, ενώ ο εφημέριος ράντισε με τον αγιασμό όλα τα παρευρισκόμενα οχήματα.
){kind=link}