Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Όλγας, παρεκκλήσιο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς χοροστάτησε χθες κατά την Ακολουθία του Εσπερινού, ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, παρουσία πλήθους ευλαβούς λαού.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος μεταξύ των άλλων ανέφερε: «Σήμερα εορτάζομεν και πανηγυρίζομεν την μνήμην της Αγίας ενδόξου Bασιλίσσης και Φωτιστρίας των Ρώσων, της νέας Ελένης όπως ονομάστη κατά την βάπτισή της στην Βασιλεύουσα Πόλη των ονείρων μας, την χιλιόχρονη Κων/πολη.
Η αγία Όλγα υπήρξε η μεγάλη μητέρα και είναι η μεγάλη μητέρα του Ρωσικού ομοδόξου έθνους.
…Η Αγία Όλγα άλλαξε την πορεία της υπάρξεώς της και ολόκληρη την βιοθεωρία της, όταν γνώρισε τον Χριστόν και όταν ανεδέχθη ο Κύριος της Εκκλησίας την καρδία και το σώμα της και την ψυχή της στην κολυμβήθρα του βαπτίσματος.
Γράφουν λοιπόν οι ιεροί συναξαριστές ότι η πρώην δυναμική ηγεμών της Ρωσίας, η μεγάλη Βασίλισσα, έγινε η Οσία, η θεραπενής του Ευαγγελίου, η μητέρα της αγάπης, εκείνη που συγχωρούσε τους εχθρούς της, εκείνη που αναγεννούσε πνευματικά όλους όσους την πλησίαζαν. Καί έγινε αιτία να ενσταλαχθή στην ψυχή του αγίου εγγονού της, του μεταταύτα Αγίου Βλαδιμήρου του νέου Κων/νου των Ρώσων η πίστη του Χριστού και έτσι στον ποταμό Δνίπερο που έγινε ο νέος Ιορδάνης του Ρωσικού έθνους να αναγεννηθεί ένας ολόκληρος λαός και εκ του οποίου προέκυψαν τα εκατομμύρια των νέων αγίων της Εκκλησίας.
…Τιμάμε λοιπόν σήμερα σ’ αυτόν τον ιερό χώρο που πύργωσε η ποιμαντική αγάπη και το εκκλησιαστικό ήθος του αειδήμου αδελφού και συλλειτουργού ημών και φίλου πολλών και πνευματικού πατρός πολλών εξ υμών του μακαριστού εν ουρανώ αυλιζομένου π. Μαρίνου Γεωργακοπούλου, αλλά και η θυσιαστική προσφορά των αυταδέλφων Νικολάου και Ιωάννας Τζώρτζη.
… Ο κόσμος δεν θα αλλάξει όταν βλέπομε το κακό στους άλλους και το κρίνομε, αλλά όταν βλέπομε το κακό στον εαυτό μας και αγωνιζόμεθα να μεταβάλομε την ύπαρξή μας και να την εντροχιάσομε στον νόμο και στο λόγο του Κυρίου μας.
… Η Αγία λοιπόν Όλγα είναι σήμερα ένα πρότυπο και ένας οδοδείκτης που μας δείχνει ακριβώς πως αλλάζει ο άνθρωπος, πως η χάρις του Θεού κάμνει αυτό το μεγάλο, το απέραντο, το αιώνιο θαύμα να παίρνει έναν άνθρωπο σκληρόκαρδο, βάναυσο, έναν άνθρωπο με ηγεμονικές δυνατότητες, αλλά και εξουσία κατά κόσμον και να τον μεταπλάθη σε μία προσωπικότητα ένθεη, όπως ακριβώς το πρόσωπο του Χριστού με γλυκύτητα, με στοργή και αγάπη.
… Η Αγία λοιπόν Όλγα έρχεται σήμερα να μας κηρύξει μια ειρηνική επανάσταση, την επανάσταση του Ευαγγελίου, που είναι η μόνη επανάσταση που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, να αλλάξει τα δεδομένα του κόσμου, να καταπατήσει τον θάνατο και τη φθορά, να δώσει το φως της ανάστασης, τη χαρά της αγάπης, τη δύναμη της αγάπης και όχι την αγάπη της δυνάμεως που επιδιώκουν οι άνθρωποι με το ψέμα και την αμαρτία…
Κατόπιν στον λόγο του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι η Εκκλησία μας εορτάζει σήμερα και την ανάμνηση του θαύματος της Αγίας Ευφημίας.
…Η Άγία Ευφημία, η καλυπάρθενος νύμφη του Χριστού, η μάρτυς του 3ου αιώνος, της οποίας το σκήνωμα βρίσκεται στον πανύερο Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, έκανε το 451 το θαύμα που πανηγυρίζει έκτοτε η Εκκλησία μας.
…Όταν τελείωσε η αγία 4η Οικουμενική Σύνοδος η οποία εδογμάτισε ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, με δύο φύσεις, τέλειες φύσεις, την ανθρώπινη και τη θεία, ενωμένες στο ένα και μοναδικό του Πρόσωπο στη μία υπόστασή του, ασύγχητα, αναλλοίωτα, όταν λοιπόν εδογμάτισε αυτήν την αλήθεια οι κακόδοξοι μονοφυσίτες αντήλλαξαν και με θρασύτητα προσπάθησαν να είπουν ότι το Δόγμα αυτό δεν επικυρώνεται από την αλήθεια του Θεού και τότε οι Πατέρες της Δ´ Οικουουμενικής Συνόδου πρότειναν να συμβεί αυτό που έγινε, να θέσουν δηλαδή τους δύο τόμους των Ορθοδόξων και των μονοφυσιτών στα χέρια της αγίας πανεφύμου μάρτυρος Ευφημίας, να κλειδώσουν την λάρνακά της και την επομένη μέρα να ανοίξουν την λάρνακα προσευχόμενοι να δείξει η Αγία ποιά είναι η αλήθεια την οποία ο Θεός θέλει και κηρύσση και διδάσκη διά του Παναγίου Πνεύματος που κυβερνά και διοικεί την Εκκλησία. Καί τότε όταν άνοιξαν την λάρνακα, είδαν αυτό που γιορτάζομε απόψε, να κρατά στα χέρια της, τον τόμο της Δ´ Οικουμενικής Συνόδου, που εδογμάτισε τις δύο φύσεις, τις δύο θελήσεις, τις δύο ενέργειες του ενός προσώπου του Κυρίου Ιησού Χριστού και να πατά με τους παναχράντου πόδας της, τον τόμο των αιρετικών».