Ι.Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ: “Κατά την διάρκειαν των 20 ετών της διακονίας μου δεν είδα ούτε έναν που απέβαλε το ιερατικόν ή μοναχικόν σχήμα και να ευδοκίμησε στην ζωήν του. Όσοι αρνήθηκαν την θεία Χάρη βιώνουν από της παρούσης ζωής την τραγωδία της σχάσεως με τον Θεόν και προγεύονται την βάσανον της κολάσεως”, αναφέρει μεταξύ άλλων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ για τον μέχρι πρότινος κληρικό Ανδρέα Κονάνο.
Αναλυτικά η τοποθέτηση του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Σεραφείμ:
Πάγια γραμμή της καθ’ ημάς Ι. Μητροπόλεως είναι να ομιλούμε διά τις θέσεις και κρίσεις που εκφέρονται επί εκκλησιαστικών, θεολογικών, εθνικών και κοινωνικών ζητημάτων και όχι διά τα πρόσωπα που τις καταθέτουν.
Εναύλως ηχούν οι λόγοι του Κυρίου μας «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε» (Ματθ. 7,1) και «συ τις ει ο κρίνων αλλότριον ικέτην (Ρωμ. 14,4)».
Η άρθρωσι του ταπεινού μας λόγου κατατίθεται εκ της υποχρεώσεως της διαποιμάνσεως του λαού του Θεού «ως λόγον αποδώσοντες» (Εβρ. 13,17).
Επειδή όμως ατυχώς ενεπλάκη το όνομα της καθ’ ημάς Ι. Μητροπόλεως εις την τραγικήν έκπτωσιν του Αρχιμ. κ. Ανδρέου Κονάνου οφείλομεν κατά τον Πρωτοκορυφαίον Απόστολον Πέτρον να διευκρινίσωμεν την θέσιν μας (Α Πέτρου 3,15).
Εις την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν του Χριστού, το μυστήριον είναι η Εκκλησία, η ταμειούχος της Θείας Χάριτος εις την Οποίαν εδόθη κατ’ άφατον μακροθυμίαν του Παναγίου Θεού, το «δεσμείν» και «λύειν» που «υποχρεοί» και τον ίδιον τον Θεόν κατά την διακήρυξίν Του «όσα εάν δήσητε επί της γης έσται δεδεμένα εν τω ουρανώ και όσα εάν λύσηται επί της γης έσται λελυμένα εν τω ουρανώ» (Ματθ. 18,18).
Επομένως τα μυστήρια δεν λειτουργούν μαγικώς αλλά μόνον τελούμενα σε απόλυτον κοινωνίαν με την Εκκλησίαν.
Η άποψις επομένως ότι η Ιερωσύνη είναι ανεξάλειπτος ή ότι αδρανοποιείται είναι κακοδοξία, που προέρχεται από τον Ρωμαιοκαθολικισμό και την οποίαν εισήγαγαν εις την καθ’ ημάς Θεολογίαν οι εν Εσπερία σπουδάσαντες Θεολόγοι και μαθηταί των. Απόδειξις του γεγονότος ο ΞΒ΄ Κανών των Αγίων Αποστόλων, ο οποίος διακελεύει τα ακόλουθα «Ει τις κληρικός, διά φόβον ανθρώπινον, Ιουδαίου η Έλληνος η αιρετικού, αρνήσεται, ει μεν το όνομα του Χριστού, αποβαλλέσθω˙ ει δε το όνομα του κληρικού, καθαιρείσθω· μετανοήσας δε, ως λαικός δεχθήτω».
Ο κανών αυτός έχει επικυρωθεί ορισμένως με τον Β Κανόνα της Αγίας Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου.
Εις το ερώτημα διατί δεν «αναχειροτονούνται» οι υποβαλόμενοι εις την ποινήν της καθαιρέσεως Κληρικοί μετά την απονομήν εις αυτούς χάριτος, η απάντησις είναι ότι το μυστήριον είναι η Εκκλησία η οποία αποφαίνεται και κατά ταύτα δεν απαιτείται επανάληψις της μυστηριακής πράξεως.
Εκ της επιστολής του Αρχιμ. κ. Ανδρέου Κονάνου, προκύπτει ότι έχει διαπράξει τα Εκκλησιαστικά αδικήματα: 1. Της αυτογνωμόνου αποβολής του ιερατικού σχήματος, 2. Της εγκαταλείψεως της Εφημεριακής του θέσεως και 3. Του δεινοτάτου σκανδαλισμού της συνειδήσεως των πιστών αδικήματα σαφώς προβλεπόμενα και ρητώς τιμωρούμενα διά της ποινής της καθαιρέσεως εκ του Υψηλού της Ιερωσύνης Υπουργήματος και της επαναφοράς εις την τάξιν των λαικών υπό του Θείου και Ιερού Κανόνος ΞΒ΄ των Αγίων Αποστόλων, όπως επεκυρώθη ορισμένως με τον Β΄ Κανόνα της Αγίας Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου και της ποινής του αναθεματισμού, υπό του Ζ΄ Ιερού Κανόνος της Αγίας Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου διακελεύοντος «Τους άπαξ εν κλήρω τεταγμένους, η και μοναστάς, ωρίσαμεν μήτε επί στρατείαν, μήτε επί αξίαν κοσμικήν έρχεσθαι· ή, τούτο τολμώντας, και μη μεταμελουμένους, ώστε επιστρέψαι επί τούτο, ο διά Θεόν πρότερον είλοντο, αναθεματίζεσθαι».
Επειδή όμως κατά την διάταξιν του ΚΕ΄ Ι. Κανόνος των Αγίων Αποστόλων «ουκ εκδικήσεις δις επί το αυτό» τα ανωτέρω αδικήματα κολάζονται διά της ποινής της καθαιρέσεως και της επαναφοράς εις την τάξιν των λαικών.
Ο δε σκανδαλισμός της συνειδήσεως των πιστών που αποτελεί παρεπόμενον αδίκημα των ανωτέρω βασικών προβλέπεται και κολάζεται με τα Κυριακά λόγια «ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι’ ου το σκάνδαλον έρχεται…» (Ματθ. 18,7) «ος δ’ αν σκανδαλίση έναν των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ συμφέρει αυτώ ίνα κρεμασθή μύλος ονικός εις τον τράχηλον αυτού και καταποντισθή εν τω πελάγει της θαλάσσης…» (Ματθ. 18,6).
Εκ των δηλώσεων του Αρχιμ. κ. Ανδρέου Κονάνου προκύπτει ότι δεν έχει προσκτήσει διά κουράς και ομολογίας την μοναχική ιδιότητα, αλλά διά ρασοευχής ενεγράφη εις το δοκιμολόγιον της Ι. Μονής Ασωμάτων Πετράκη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Η διαδικασία κανονικής διερευνήσεως της ως είρηται υποθέσεως προβλέπει άσκηση κανονικής διώξεως υπό του επιχωρίου Αρχιερέως, του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κκ Ιερωνύμου, έχοντος την κανονική αρμοδιότητα και την δωσιδικίαν, διότι ο ειρημένος τυγχάνει Κληρικός της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών και Εφημέριος του Ι. Ναού Αγ. Ανδρέου Αγίας Παρασκευής Αττικής, διενέργεια τακτικών ενόρκων ανακρίσεων, έκδοσι παραπεμπτικού βουλεύματος, εκδίκασι υπό του Επισκοπικού Δικαστηρίου της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών της κανονικής αυτής υποθέσεως, έκδοσι παραπεμπτικής Αποφάσεως, λόγω αναρμοδιότητος επιβολής της ποινής της καθαιρέσεως, εις το Πρωτοβάθμιο διά Πρεσβυτέρους, Διακόνους και Μοναχούς Συνοδικό Δικαστήριο και τελεσίδικη Απόφασι του ειρημένου Δικαστηρίου.
Ο Αρχιμανδρίτης κ. Ανδρέας Κονάνος παρ’ όλη την πληθωρική του συγγραφική δραστηριότητα δεν έχει κατανοήσει την στοχοθεσία του ανθρωπίνου βίου και ασφαλώς την αιωνιότητά του, διότι διά 30 ή 40 έτη γηίνης ζωής που του απομένουν ηρνήθη την θεία Χάρι με την οποία τον περικόσμησε ο Πανάγιος Τριαδικός Θεός αρνούμενος ούτω ουσία το Πανάγιον Πνεύμα και υποπίπτων εις τον αφορισμόν του Χριστού «ουδείς επιβαλών την χείραν αυτού επ’ άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω εύθετός εστιν εις την βασιλείαν του Θεού…».
Διερωτώμεθα δεν ανέγνωσε άραγε ποτέ τους φρικώδεις λόγους του Σωτήρος «πολλοί ερούσίν μοι εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε κύριε, ου τω σω ονόματι επροφητεύσαμεν, και τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και τω σω ονόματι δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν; και τότε ομολογήσω αυτοίς ότι ουδέποτε έγνων υμάς· αποχωρείτε απ᾽ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Ματθ. 7,22-23) και τους περί σκανδάλου Κυριακούς λόγους;
Το δαιμονικόν πνεύμα της ακρίτου «αγαπολογίας» και της αυτοδικαιώσεως του εφιαλτικού θρησκευτικού δικαιωματισμού που αναπτύσσουν οι κατ’ επίφασιν θεολόγοι της «ανοικτότητος» οδηγεί αναπόδραστα εις επιστολάς ως του Αρχιμ. κ. Ανδρέου Κονάνου.
Με την εμπειρία των 20 ετών εις τα Συνοδικά Δικαστήρια της Εκκλησίας της Ελλάδος και εις το ανακριτικόν Κανονικόν έργον, ταπεινώς εισφέρω την κατ’ εφαρμογήν του Πνευματικού Νόμου άτεγκτον πραγματικότητα ότι δεν υπάρχουν τραγικώτερα πρόσωπα και πλέον δυστυχισμένες υπάρξεις, άξιες πολλών δακρύων από τους καθηρημένους πρώην Κληρικούς.
Κατά την διάρκειαν των 20 ετών της διακονίας μου δεν είδα ούτε έναν που απέβαλε το ιερατικόν ή μοναχικόν σχήμα και να ευδοκίμησε στην ζωήν του.
Όσοι αρνήθηκαν την θεία Χάρη βιώνουν από της παρούσης ζωής την τραγωδία της σχάσεως με τον Θεόν και προγεύονται την βάσανον της κολάσεως.
Ο Αρχιμ. κ. Ανδρέας Κονάνος, χειροτονία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου, Θεολόγος Καθηγητής επί 20ετίαν των Εκπαιδευτηρίων της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, ιεροπρεπέστατος το πάλαι ποτέ, με Πατερικόν και Χριστοειδή λόγον, ήτο φέρελπις Κληρικός που έδιδε ικανάς ελπίδας, διά το Ευαγγελικόν έργον. Δι’ αυτό του εχορηγήσαμεν εκπομπήν εις την «ΠΕΙΡΑΪΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ» την οποίαν αναργύρως διηκόνησεν.
Όταν όμως άρχισε δυστυχώς, καθ’ ημάς, η πορεία αλλοιώσεως του Ευαγγελικού μηνύματος με προσωπικόν λόγον διεκόψαμεν την συνεργασίαν, λυπούμενοι σφόδρα δι’ αυτό.
Εν τη Εκκλησία του Χριστού δεν αρθρώνουμε προσωπικό «λόγο» αλλά ο,τι το Πνεύμα του Θεού δίδει εις ημάς, «επόμενοι των Αγίων Πατέρων».
Κατά την δήλωσιν του ιδίου του Αρχιμ. κ. Ανδρέου Κονάνου που εγένετο εις προσκυνηματικήν του επίσκεψιν κατά την εορτήν της Θ. Μεταμορφώσεως εις το Όρος Θαβώρ, εις την Αγίαν Γην και κυκλοφορεί εις το διαδίκτυο δαιμονιοκατεχομένη του εζήτησε να απομειώσει την γενειάδα και τα μαλλιά του, γεγονός που το εδιηγείτο μετά βδελυγμίας.
Με την πρόσφατον όμως επιστολήν του ικανοποίησε πλήρως το αίτημα της δαιμονιοκατεχομένης, όχι απλώς απομειώνων τα στοιχεία αφιερώσεώς του εις τον Θεόν, αλλά αποβάλων το ιερατικόν αυτού σχήμα και εγκαταλείπων το Ιερόν Θυσιαστήριον, έργον υπεροχικόν που ούτε οι Θείοι Αγγελικοί Νόες δεν δύνανται να επιτελέσουν.
Τέλος ο μόνος λόγος που μπορεί να αρθρωθή είναι η επίκλησις του απείρου ελέους του Παναγίου Θεού διά τον εκπεσόντα τραγικόν δούλον Του Αρχιμ. κ. Ανδρέαν Κονάνον.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
