I.M. ΠΑΤΡΩΝ: Επίκεντρο τού λαμπρού εορτασμού τής εορτής τής μεγάλης μας Μάνας Κυρίας Θεοτόκου καί εφέτος ήτο τό κεντρικό, παλαίφατο καί γεραρό Μοναστήριό Της, τό Γηροκομειό τών Πατρών.
Κορύφωση τών εορτασμών ο πανηγυρικός Εσπερινός καί η ιερά μεγάλη Αγρυπνία, αλλά καί η δευτέρα, η πρωινή Θεία Λειτουργία, στό ιστορικό Καθολικό τής Ιεράς καί σεβασμίας Μονής τής Γηροκομήτισσας.
Στόν πανηγυρικό Εσπερινό εχοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κανάγκας κ. Θεοδόσιος, αδελφός τής Ιεράς Μονής Γηροκομητίσσης, συγχοροστατούντος τού Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.
Μετά τήν Αρτοκλασία, ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος τής Ιεράς Μονής, π. Συμεών, ανέγνωσε τήν Εγκύκλιο τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, μέσα από τήν οποία απευθύνθηκε ικετευτικά καί παρακλητικά πρός τήν Παναγία Θεοτόκο, ώστε διά πρεσβειών Της, νά γίνη ίλεως Κύριος ο Θεός ημών, επί τήν Πατρίδα μας καί τόν κόσμον ολόκληρον.
Στήν Ιερά Αγρυπνία προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος.
Στόν Όρθρο καί τήν πρωινή Θεία Λειτουργία, εχοροστάτησε καί ελειτούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κανάγκας κ. Θεοδόσιος.
Τό προσκύνημα ήτο συνεχές καί συγκινητικό καθ’ όλας τάς ημέρας, από 1ης έως 15ης Αυγούστου μέ κορύφωμα τήν ημέρα τής εορτής τής Παναγίας.
Επίσης πανηγύρισαν όλα τά Μοναστήρια πού τιμώνται στήν μνήμη Της, όπως καί οι Ιεροί Ενοριακοί Ναοί καί τά Προσκυνήματα καί εξωκκλήσια Της μέ τή συμμετοχή πλήθους ευσεβών Χριστιανών.
Παρακάτω παραθέτομε τήν Εγκύκλιο τής Παναγίας, τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου.
Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ
Πρός
τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τής Ιεράς καί Αποστολικής Μητροπόλεως Πατρών
Παιδιά μου ευλογημένα,
Σήμερα στή μεγάλη καί λαμπρή γιορτή τής μεγάλης μας Μάνας τής Κυρίας Θεοτόκου, η οποία έγινε αιτία τής χαράς τού ανθρωπίνου γένους καί τής κτίσεως συμπάσης, μέσα από τόν Πανάγιον Τόκον Της, επιθυμώ νά πάρω, τόν πόθο τής καρδιάς σας καί τίς προσευχές καί τίς ικεσίες σας καί μαζί μέ τίς ταπεινές αρχιερατικές μου δεήσεις, νά τίς προσφέρωμε ως ευγνωμοσύνη, παράκληση, ικεσία καί συγγνώμης εξαίτηση πρός τήν Θεοτόκον καί αειπάρθενον Μαρίαν.
Ελάτε παιδιά μου, γονατιστοί νά Τήν κοιτάξωμε στά πανάγια μάτια Της καί ασπαζόμενοι τά πανάχραντα χέρια Της νά Τής πούμε.
«Δέσποινά μας, Παναγία μας, Μάνα μας καί Παρηγοριά μας. Γονατιστοί Σού προσφέρομε τόν ύμνο καί Σέ μακαρίζομε, τήν αειμακάριστον καί παναμώμητον καί Μητέρα τού Θεού ημών. Γιατί προσέφερες τό είναι Σου ολόκληρο καί έγινες τού Θεού τό Πανάγιον σκήνωμα καί κατοικητήριον. Γιατί εγαλούχησες τόν τού παντός Ποιητήν καί μαζί μέ τόν Πανάγιον Τόκο Σου, ελίκνισες καί λικνίζεις, αγκαλιάζεις καί στοργικά, ακατάπαυστα, γλυκοφιλείς ολόκληρο τό ανθρώπινο γένος.
Ευχαρίστως βοώμεν σοι τό, Χαίρε, διότι από τότε πού τό Έθνος μας εγνώρισε τόν Υιόν Σου καί Θεόν Σου καί διά τών Αγίων Αποστόλων, ακολούθησε τήν οδόν τής Αληθείας, ήσουν πάντα η μεγάλη μας Μάνα. Ποτέ δέν μάς εγκατέλειψες. Σέ χαρές καί σέ λύπες, σέ δυσκολίες καί σέ στεναγμούς. Φώτισες τήν δόξα τού Έθνους μας χιλιετίες ολόκληρες καί κάλυψες πάντοτε μέ τό πανάγιο μαφόριό Σου τό γένος τών Ελλήνων.
Στάθηκες στίς επάλξεις καί αποσόβησες μυρίους κινδύνους μέ τήν θαυμαστή σου ενέργεια καί επιστασία, ώ Στρατηγέ Υπέρμαχε.
Έκλαψες μαζί μας σέ ώρες μεγάλων πόνων, όταν στά πόδια σου καθημαγμένο κοιτόταν τό γένος μας μέσα στήν Μεγάλη Εκκλησιά.
Από τότε, τετρακόσια χρόνια καί γιά άλλες περιοχές πεντακόσια, πορεύτηκες μαζί μέ τόν ταλαίπωρο, κρίμασιν οίς είδεν ο Θεός, σκλάβο Λαό, ακούοντας τούς αλαλήτους στεναγμούς καί τά μύρια παρακάλια. Πλημμύρα τά δάκρυα καί τά αίματα τών Πατριαρχών καί τών Αρχιερέων, τών Ιερέων τών απλών καί τών ταπεινών Μοναχών, πλήθους Ελλήνων, πονεμένων Ρωμηών πού ύψωναν τά χέρια τους καί φώναζαν σέ Σένα, ώ μάνα τής Ελλάδος γλυκυτάτη: «Δεύρο Μήτερ Χριστού πρός ημάς, Σού δεομένους συμπαθούς επιγνώσεως καί σώσον κεκαμωμένους τυραννικαίς απειλαίς καί δεινή μανία τών Αγαρηνών…».
Πέρασαν διακόσια χρόνια Παναγία μας, Μάνα μας, Παρηγορήτισσά μας, από τότε πού φώναζε μπροστά Σου, ο Γέρος τού Μωρηά: «Μή μάς αφήσης τώρα Παναγιά μου μόνους…» καί άλλη φορά «Έβαλα τήν Παναγιά μάρτυρα στήν Επάνω Χρέπα, παιδιά μου, θά νικήσωμε…» Πέρασαν διακόσια χρόνια από τότε πού η Ελλάδα γονατιστή μπροστά στού Παλαιών Πατρών Γερμανού τό Λάβαρο καί τή σημαία, υποσχόταν ενώπιόν Σου, «Ελευθερία ή θάνατος».
Χρυσό τό τάμα του άφησε ο Καραϊσκάκης στήν Άγια Χάρη Σου στόν Προυσό καί στό πανάγιο εικόνισμά Σου στήν Τήνο, πού από κεί θαυμαστά ευαγγελίστηκες ότι ο αγώνας θά δικαιωθή καί η Ελλάδα θά λευτερωθή, όλη η Πατρίδα κρεμάστηκε καί παραμένει σ’ αυτό τό άγιο εικόνισμα αγγιστρωμένη γιά τής χάρης Σου τά άφραστα μεγαλεία.
Διακόσια χρόνια από τότε πού λευτερωθήκαμε καί γιορτάζουν τά Μοναστήρια Σου, οι Εκκλησίες Σου, λιτανεύονται τά θαυματουργά εικονίσματά Σου. Σείεται τό Λάβαρο στήν Αγία Λαύρα, χαίρεται η έκπαγλη μορφή Σου στό Μέγα Σπήλαιο, στό Γηροκομειό τών Πατρών, στόν Ομπλό καί στή Χρυσοποδαρίτισσα.
Χίλιες καί μύριες καί αναρίθμητες φορές σ’ ευχαριστούμε τού κόσμου Σκέπη κραταιά καί Προστασία.
Όμως, προσπίπτομε καί Σέ παρακαλούμε, κόρη Γοργοεπήκοε, επάκουσον ημών τών αθλίων δούλων Σου θεομακάριστε καί μή παρίδης ικεσίας, ελεεινώς καί οικτρώς δεομένων Σου.
Διατήρησον ημάς αξίους τής ελευθερίας, τήν οποίαν Σύ διά πρεσβειών Σου θερμών, μάς εχάρισες. Τώρα πού η Πατρίδα μας μυρίους κυκλόθεν εχθρούς αντιμετωπίζει, μή εάσης ημάς ορφανούς.
Βοήθησέ μας όλους Κλήρο καί Λαό, μικρούς καί μεγάλους νά κατανοήσωμε τήν μεγίστην αξία τού μεγάλου δώρου τού Υιού Σου, τής ελευθερίας δηλαδή καί ως κόρην οφθαλμού νά τήν διατηρήσωμε.
Τούς Άρχοντας τής Πατρίδος μας οδήγησον πρεσβείαις καί λιταίς Σου, νά κατανοούν καθ’ ημέραν ότι άρχουν Ορθοδόξου καί περιουσίου Λαού καί ότι ο τόπος μας είναι ποτισμένος μέ αίματα ηρώων καί μαρτύρων γιά τήν Ορθοδοξία καί τήν Ελλάδα.
Βοήθησέ τους νά κατανοήσουν ότι σεβόμενοι αυτές τίς ιερές δωρεές καί τόν Λαόν τους θά κάνουν ευτυχισμένο καί τούς άλλους θά αγαπούμε ως Θεού πλάσματα, αλλά καί οι άλλοι θά μάς υπολογίζουν καί θά μάς σέβωνται.
Τόν φιλόχριστο Στρατό καί τά Σώματα Ασφαλείας περιτείχισον, ενδυνάμωσον καί ασφάλισον, τή αγάπη καί τή μεσιτεία Σου.
Ίλεως γενού ημίν Δέσποινα καί διά τών ηθών τήν έκλυσιν καί τόν πνευματικόν όλεθρον καί τήν τών αξιών κατάλυσιν καί τήν γενικωτέραν απανθρωπίαν η οποία κατά ένα άκριτον μιμητισμόν τήν Πατρίδα μας ταλαιπωρεί καί τίς πνευματικές της ρίζες καταστρέφει. Στήριξε τούς αγωνιστάς πατεράδες καί τίς μανάδες, τούς εντίμους διδασκάλους, τούς ήρωας κοινωνικούς εργάτας. Όλους όσοι μαρτυρικά δίδουν αίμα καί πνεύμα γιά νά σταθή στά πόδια του αυτός ο τόπος.
Βλέψον Αειμακάριστε, επί τήν νεολαίαν Σου καί ίδε ευσπλάχνως τά χειμαζόμενα από τό ξεροβόρι τής σύγχρονης απιστίας καί αποστασίας, από τά άθεα γράμματα, από τήν διάλυση τού οικογενειακού ιστού, νειάτα. Αγκάλιασε τά παιδιά μας. Μή παρακούσης ημών Δέσποινα. Άρον Σου τά όμματα Μαριάμ καί άπλωσε τά Άγια χέρια Σου καί τήν παναγία Σου σκέπην επί τά τέκνα Σου, γιατί αυτά είναι τό χρυσούν μέλλον τής πατρίδος μας καί τής κοινωνίας μας.
Αυτόν τόν καιρό δεινώς δοκιμάσθηκε η Πατρίδα μας, Ελεούσα παναμώμητε, από τήν λαίλαπα τής πυράς, τήν οποία από τόπου εις τόπον, χέρια άνομα έθεσαν, καταστρέφοντας τήν κτίση, τό περιβάλλον πού μάς χάρισε ο Κύριος, αλλά καί περιουσίες ανθρώπων πού αγωνίστηκαν μιά ολόκληρη ζωή γιά νά τίς αποκτήσουν. Προστάτευσέ μας από τήν δεινή τού πυρός απειλή καί απάλυνε τίς πληγές τών πονεμένων πυροπλήκτων αδελφών μας. Στήν μάχη γιά νά νικηθή ο κίνδυνος από τίς πυρκαϊές, μέ κίνδυνο τής ζωής τους, ρίχτηκαν άδελφοί μας Πυροσβέστες, Ανώτεροι Αξιωματικοί καί οι άλλοι άνδρες καί γυναίκες τού Πυροσβεστικού Σώματος καί οι Εθελοντές. Όλους προστάτευσέ τους, σκέπασέ τους, φύλαξε τήν ζωή τους αλώβητη καί χάρισέ τους δύναμη καί υγιεία. Πρέσβευε γιά τήν ανάπαυση εκείνων πού έχασαν τήν ζωή τους καί γιά τήν θεραπεία όσων νοσηλεύονται στά Νοσοκομεία.
Αλλά ιδού Δέσποινά μας, η Πατρίδα μας καί ο κόσμος, ολόκληρος, διά τάς αμαρτίας ημών, ταλαιπωρούμεθα από τήν φοβερά πανδημία τού κορωνοϊού. Βάσανος εις βάσανον προστίθεται. Άνθρωποι εκ τού κόσμου τούτου μετέστησαν, εκατοντάδες καί χιλιάδες αγωνίζονται διά τήν ζωή τους στά Νοσηλευτικά Ιδρύματα καί άλλοι στό σπίτι ταλαιπωρούνται τήν δυσκολία νά ξεπεράσουν. Επίσκεψαι καί ίασαι πανάχραντε Δέσποινα τούς ασθενούντας δούλους Σου. Δεήθητι τού Παναγίου τόκου Σου, ίνα απαλλάξη τήν πόλιν, τήν Πατρίδα μας καί τόν κόσμον εκ τής φοβεράς λοιμικής νόσου, η οποία όλους δεινώς μάς ταλανίζει.
Τούς Ιατρούς καί Νοσηλευτάς, όλο τό προσωπικό τών Νοσοκομείων, τούς ήρωας αυτούς πού κάνουν κατάθεση ψυχής, νά τούς σκεπάζης καί νά τούς ενισχύης, νά τούς προστατεύης καί νά τούς ευλογής.
Καί νύν Δέσποινα δέξαι από τά τρίσβαθα τής ψυχής μας, τήν μεγάλη «συγγνώμη μας» δι’ όλα όσα επράξαμεν, οι μιαροί, οι άθλιοι καί ανάξιοι καί διά τών οποίων αμαρτωλών πράξεών μας καί Εσέ ελυπήσαμε καί τόν Πανάγιον Κύριόν μας επληγώσαμε. Γνωρίζομεν ότι εφθάσαμε εις τό βάθος τού πυθμένος τής αμαρτίας καί τό ύδωρ τής οδύνης, τό πικρόν, κατεπίομεν. Μή γένοιτο Δέσποινα καί καταστραφώμεν διά τήν ελεεινότητα καί αποσταστίαν ημών. Υπάρχουν ανάμεσά μας ευσεβείς καί άγιοι. Αυτών τίς προσευχές μαζί μέ τίς δικές Σου πρεσβείες προσκόμισέ τες στό Θρόνο τού Κυρίου, ώστε νά γίνη ίλεως πάσιν ημίν.
Αλλά δές Παναγία μας, Μάνα μας, Παρηγοριά μας καί οι αμαρτωλοί κλαίνε, βοήθεια ζητάνε καί λένε, « σώσον μας».
Μή παρίδης, λοιπόν, αμαρτωλών δεήσεων φωνάς. Τάχυνον εις πρεσβείαν καί σπεύσον εις ικεσίαν, η προστατεύουσα αεί Θεοτόκε τών τιμώντων Σε.
Άρόν Σου τά όμματα Μαριάμ, καί ίδε ευσπλάγχνως, τούς εικόνι Σου τή σεπτή, παρεστώτας Κόρη, καί Σέ παρακαλούντας, καί πλήρωσον αιτήσεις τούτων πανύμνητε».
Καί τώρα παιδιά μου ευλογημένα, γυρίζω καί πάλι τά μάτια καί τόν λόγο μου , μέ πατρική αγάπη, σέ σάς. Μετά από αυτή τήν θερμή ικεσία πρός τήν Παναγία μας πού κάναμε συντετριμμένη καρδία, όλοι μαζί, άς υψώσωμε τά μάτια μας πρός Αυτή, πού μέ αγάπη καί στοργή μάς ατενίζει καί άς τής υποσχεθούμε, ότι τήν πίστη στόν Υιό καί Θεό Της ορθόδοξο καί ακέραιη θά διατηρήσωμε καί διά τάς αμαρτίας μας θά κλαύσωμε καί πικρώς θά μετανοήσωμε καί θά μετανοούμε καί θά προσπαθήσωμε στά αμαρτωλά κακοτόπια νά μή βαδίζωμε.
Στίς αρετές άς Τήν μιμηθούμε παιδιά μου ευλογημένα, όπως έπραξαν ανά τούς αιώνας όσοι από καρδίας Τήν αγάπησαν καί ως ο θεηγόρος Νικόδημος ο Αγιορείτης, σήμερα στή γιορτή Της, τούς πάντας θά προέτρεπε.
Κατ’ έτος στήν εορτή τής Παναγίας Κοιμήσεώς Της, στήν ελεημοσύνη Τήν μιμούμεθα. Εφέτος θά παρακαλέσω τήν αγάπη σας νά βοηθήσωμε όλοι μας, όπως ο καθένας έχει την δύναμη, ώστε νά ανακουφίσωμε μέσα από τόν δίσκο τής αγάπης πού θά περιαχθή, τούς πυροπλήκτους αδελφούς μας, οι οποίοι είδαν τίς περιουσίες τους νά καταστρέφωνται καί τούς κόπους τους, από τήν φοβερά πυρά, νά εξαφανίζωνται.
Όλοι μαζί μπορούμε τίς καρδιές μας νά ενώσωμε καί μέ τήν δύναμη τής αγάπης μας θαυμάσια πράγματα νά επιτύχωμε.
Παιδιά μου αγαπητά καί περιπόθητα,
Από τά βάθη τής ψυχής μου, σάς ασπάζομαι πατρικά καί εύχομαι η Παναγία μας, νά είναι κοντά σας, στήν καρδιά σας, στά σπίτια σας, στήν οικογένειά σας. Νά ευλογή όλους σας καί νά εκπληρώνη διά πρεσβειών Της κάθε ωραίο πόθο τής καρδιάς σας καί κάθε ευλογημένη επιθυμία Σας.
Τά έτη Σας πολλά καί ευλογημένα.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
