Παραμονή Θεοφανείων στον Άγιο Γεώργιο Βεροίας

Παραμονή Θεοφανείων: Το πρωί της Πέμπτης, 5 Ιανουαρίου, παραμονή της Δεσποτικής Εορτής της Βαπτίσεως του Κυρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Βεροίας και στο τέλος τέλεσε την ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού.

ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων : «Ελεύθερος ων εκ πάντων πάσιν εμαυτόν εδούλωσα, ίνα τους πλείονας κερδήσω».

Μερικές ημέρες μετά τη μεγάλη δεσποτική εορτή της Γεννήσεως του Κυρίου μας, κατά την οποία είδαμε τον Χριστό να κενώνει «εαυ­τόν λαβών δούλου μορφήν», να ενδύεται θεληματικά την αν­θρώ­πινη σάρκα, καλύπτοντας με αυτή τη θεία του φύση, και να γεν­νάται ως ταπεινό βρέφος στο σπή­λαιο της Βηθλεέμ για να μας λυ­τρώσει από την αμαρτία, και λίγο πριν να τον δούμε να κλίνει τον αυχένα του ενώπιον του τιμίου Προ­δρόμου για να βαπτισθεί, ακούσαμε σήμερα τον απόστολο Παύλο να κάνει μία εκ βαθέων ομο­λογία, γράφοντας προς τους προσφιλείς του χριστιανούς της Κο­ρίνθου. «Ελεύθερος ων εκ πάντων πάσιν εμαυτόν εδούλωσα, ίνα τους πλείονας κερδήσω». αν και ήμουν, λέγει, ελεύθερος από όλους, έγινα δούλος όλων, προκειμένου να κερδίσω τους περισσότερους, όπως γράφει.

Ένας ελεύθερος και ανεξάρτητος άνθρωπος ήταν ο πρωτοκορυφαίος απόστολος, ένας διακεκριμένος νομομαθής του Ισραήλ, ζηλωτής των πατρικών του παραδόσεων, που, όπως φαίνεται, είχε μεγάλη απήχηση στους ομοθρήσκους του. και όμως, μετά το θαυμαστό όραμα στον δρόμο για τη Δαμασκό, ο δι­δάσκαλος, ο Παύλος, γίνεται μαθητής, μαθη­τής του Χριστού. Εγκατα­λεί­πει για χάρη του τα πάντα, ρυθμίζει τη ζωή του ανάλογα με τις ανάγκες του κηρύγματος, αφήνει τον εαυτό του στα χέρια του Θεού για να τον καθοδηγήσει για τη συνέχεια, υπο­μένει διωγμούς, φυλακίσεις, τα­λαι­πωρίες, κακίες, εχθρότητες, προ­λήψεις και προκαταλήψεις αν­θρώ­πων, προκειμένου να κηρύξει το ευαγγέλιο του Χριστού στα έθνη. και κάνει το παν, για να προσεγγίσει τους ανθρώπους με τον τρόπο που θα μπορούσε να βοη­θήσει τον καθένα, ώστε να γνωρίσει τον Χριστό και να σωθεί.

τι σημαίνει αυτό ; Σημαίνει ότι και ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύ­λος ταπεινώνεται, ταπεινώνει τον εαυτό του, για τη σωτηρία των αδελφών του, ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού, ο οποίος, αν και Θεός, ταπεινώνει τον εαυτό του, για να σώσει εμάς τους αμαρ­τωλούς ανθρώπους.

η κενωτική ταπείνωση του Θεαν­θρώπου αλλά και του πρωτοκο­ρυ­φαίου αποστόλου του, ο οποίος βα­δί­ζει στα ίχνη του Χριστού, δεν αποτελεί μόνο έκφραση της απέρα­ντης αγάπης του για τον πεπτω­κότα άνθρωπο, αλλά και υπόδειξη του τρόπου με τον οποίο μπορούμε να γίνουμε και εμείς μέτοχοι της σωτηρίας, για την οποία ενανθρώ­πησε ο Κύριός μας, αλλά και για την οποία διέσχισε τα πέρατα της οικουμένης και έφθασε μέχρι την πόλη μας ο μέγας απόστολος Παύ­λος, ο ιδρυτής της τοπικής μας Εκ­κλησίας. Διότι η ταπείνωση είναι ο μοναδικός δρόμος μέσω του οποίου μπορούμε να πλησιάσουμε τον Χριστό, μπορούμε να συνειδη­τοποιήσουμε τα λάθη μας, τις αδυναμίες μας, τις αμαρτίες μας, τα πάθη μας και να ζητήσουμε το έλε­ός του. να του ζητήσουμε να κα­θά­ρει την ψυχή μας με «την καθαρ­τι­κή της Υπερουσίου Τριάδος ενέρ­γεια», όπως θα ακούσουμε σε λίγο στην Ακολουθία του Μεγάλου Αγια­σμού, να την καθάρει μέσω της μετανοίας και του μυστηρίου της ιεράς εξομολογήσεως. Διαφο­ρε­τικά, εάν δεν έχουμε ταπείνωση, δεν μπορούμε ούτε να συνειδη­το­ποιήσουμε ότι έχουμε ανάγκη τη μετάνοια και την κάθαρση της ψυχής μας, ούτε ότι έχουμε ανάγκη της χάριτος του Θεού για να κερ­δί­σουμε τη σωτηρία μας.

και το διαπιστώνουμε αυτό στους ανθρώπους της εποχής του Χρι­στού. ποιοι τον άκουσαν και ποιοι πίστευσαν στο κήρυγμά του και σώθηκαν ; Αυτοί που ταπεινώθη­καν και ζήτησαν το έλεός του. ο τελώνης κατέβη «δεδικαιωμένος». ο Ζακχαίος που κατάλαβε τις αδι­κίες που έκανε και τις αποκατέ­στησε, έγινε άξιος της σωτηρίας. η Χαναναία γυναίκα άκουσε τον έπαινο της πίστεώς της και επέτυχε τη θεραπεία της θυγατέρας της, γιατί ταπεινώθηκε ενώπιον του Χριστού. ο ληστής έγινε ο πρώτος οικήτορας του παραδείσου, γιατί και αυτός ζήτησε εν ταπεινώσει το έλεος του Χριστού.

Αντίθετα, όλοι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, που πίστευαν ότι ήταν ευσεβείς, αλλά ήταν υπερή­φανοι και δεν θέλησαν να ταπει­νωθούν ποτέ, έμειναν τελικά μα­κριά από την πίστη στον Χριστό και τη σωτηρία.

ας μην μιμηθούμε όμως αυτούς, αλλά ας ακολουθήσουμε το παρά­δειγ­μα της ταπεινώσεως του πρω­τοκορυφαίου αποστόλου Παύλου και ακόμη περισσότερο του Κυρίου μας, τον οποίο θα δούμε αύριο να βαπτίζεται στα ύδατα του Ιορδάνη και να κλίνει, αν και Θεός, τον αυχένα ενώπιον του δούλου του, για να μας διδάξει την ταπείνωση και να μας χαρίσει δι’ αυτής τη σω­τηρία. και ας ταπεινωθούμε και εμείς ζητώντας το έλεος του Θεού για να λάβουμε τη χάρη του και να αξιωθούμε της σωτηρίας. Αυτό, άλλωστε, είναι το κήρυγμα και του Προδρόμου αλλά και του Κυρίου μας «μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Χωρίς μετάνοια και ταπείνωση δεν θα αξιωθούμε να δούμε το πρόσωπο του Κυρίου κατά την ημέρα εκείνη που θα μας καλέσει για να μας κρίνει και να μας τοποθετήσει εκεί που πρέπει στον καθένα μας. ας αγωνισθούμε εν μετανοία και εν ταπεινώσει. Αμήν.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ