Παναγία Σουμελά: Η Ακολουθία του Νυμφίου

Παναγία Σουμελά: Τη Μεγάλη Δευτέρα 26 Απριλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία του Νυμφίου στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η τόν αχώρητον Θεόν εν γαστρί χωρήσασα καί χαράν τώ κόσμω κυήσασα, σέ υμνούμεν, Παναγία Παρθένε».

Υπό τούς θόλους τού περικαλ­λούς αυτού ιερού ναού τής Πανα­γίας τής Σουμελιωτίσσης ψάλαμε απόψε τήν Ακολουθία τού Νυμ­φίου καί συμπορευθήκαμε μαζί της, συνοδεύοντας τόν Υιό της καί Κύριο μας πρός τό δι’ ημάς εκούσιο Πάθος του.

Καί καθώς η Παναγία Μητέρα τού Κυρίου μας είναι γιά όλους τούς χρι­στιανούς η ασφαλέστερη οδη­γός πρός τόν Υιό της, είναι αυτή τήν οποία πρέπει νά εμπιστευό­μεθα γιά νά μήν αστοχήσουμε στήν πορεία μας καί χάσουμε τόν δρόμο μας, γι’ αυτό καί ο ιερός υμνογρά­φος δέν παραλείπει ούτε αυτές τίς ημέρες, πού είναι αφιερωμένες στόν Υιό της, νά τήν υμνεί καί νά τήν μεγαλύνει.

Έτσι τήν υμνήσαμε καί εμείς ως αυτήν πού χώρεσε στή γαστέρα της τόν αχώρητο Θεό καί μέ τή γέν­νησή του έφερε τή χαρά στόν κό­σμο, έφερε τήν ίδια χαρά μέ αυτήν πού σέ λίγες ημέρες θά ομολογή­σουμε ότι ήλθε καί διά τού Σταυ­ρού του, λέγοντας: «ιδού γάρ ήλ­θεν διά τού Σταυρού χαρά εν όλω τώ κόσμω».

Ο ύμνος μας όμως στήν Παναγία Παρθένο έχει απόψε ένα ιδιαίτερο νόημα, καθώς η Εκκλησία μας μνη­μονεύει τήν παραβολή τών δέ­κα παρθένων, προβάλλοντας τό παράδειγμα τών πέντε φρονίμων παρθένων, οι οποίες μέ τά έργα τής αρετής καί τής ελεημοσύνης βρέ­θηκαν έτοιμες τήν ώρα πού ήλθε ο νυμφίος καί εισήλθαν μαζί του στόν νυμφώνα, ως παράδειγμα πρός μίμηση, σέ αντίθεση μέ τίς πέντε μωρές, οι οποίες επανα­παύ­θηκαν σέ μία μόνο αρετή τήν οποία διέθεταν, δηλαδή τήν παρθενία, καί αδια­φό­ρησαν γιά τήν προετοιμασία τους, μέ αποτέλεσμα νά βρεθούν ανέτοιμες καί νά μείνουν εκτός τού νυμφώνος.

Δέν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι η Παναγία μας εκπροσωπεί στόν υπέρτατο βαθμό τίς φρόνιμες παρθένες, διότι από τήν ημέρα κατά τήν οποία εισήλθε στόν ναό τού Θεού καλλιεργούσε συστηματικά στήν ψυχή της τίς αρετές μέ τή μελέτη τού θείου λόγου, μέ τήν προσευχή καί μέ τήν άσκηση, καί προετοιμαζόταν γιά τή μεγάλη αποστολή πού επρόκειτο νά αναλάβει. Η προσπάθειά της αυτή είλκυε τή χάρη τού Θεού, η οποία τήν αγίαζε καί τήν χαρίτωνε, ώστε βρέθηκε έτοιμη κατά τήν ώρα τού Ευαγγελισμού της, καί όχι μόνο αξιώθηκε νά υποδεχθεί στά σπλάγ­χνα της τόν Νυμφίο τής ψυχής της, αλλά καί νά γίνει η ίδια «νυμ­φώνας κεκοσμημένος» γιά τόν αχώ­ρητο Θεό, ο οποίος λάμπρυνε μέ τήν παρουσία του ακόμη περισ­σότερο τή στολή τής ψυχής της καί τήν κατέστησε «καθαρωτέρα λαμ­πη­δόνων ηλιακών», γιά νά λάμπει από τή θεία χάρη καί στόν ουράνιο νυμφώνα, όπου χαίρει καί ευφραί­νεται δίπλα στόν Υιό της καί Κύριό μας.

Τό εύγλωττο παράδειγμα τής ζωής τής Παναγίας Παρθένου, τής Υπεραγίας Θεοτόκου, μάς διδάσκει ποιός είναι ο τρόπος γιά νά συγκα­ταριθμηθούμε καί εμείς μετά τών φρονίμων παρθένων καί νά αξιω­θούμε νά εισέλθουμε στή χαρά τής βασιλείας τού Θεού.

Άν σκεφθούμε ότι ο ίδιος ο Θεός ήλθε στή γή καί σταυρώθηκε, όπως θά δούμε τόν Χριστό νά σταυ­ρώ­νεται σέ λίγες ημέρες, καί αναστή­θηκε προκειμένου εμείς οι άνθρω­ποι νά έχουμε τή δυνατότητα νά απολαύσουμε τή χαρά τού θείου νυμφώνος, αντιλαμβανόμεθα πό­σο τραγικό είναι από τή δική μας αμέλεια, από τή δική μας ραθυμία, από τή δική μας αδιαφορία νά χάσουμε αυτή τήν ευκαιρία καί νά ακούσουμε κατά τήν ημέρα τής κρίσεως τό «ουκ οίδα υμάς».

Γι’ αυτό θά πρέπει νά εντείνουμε τίς προσπάθειές μας καί νά αγω­νι­ζόμεθα καθημερινά, προετοιμαζό­μενοι γιά τήν ώρα πού θά έρθει ο Νυμφίος, χωρίς νά εφησυχάζουμε, πιστεύοντας ότι έχουμε χρόνο, διότι δέν γνωρίζουμε ποιά θά είναι η ώρα κατά τήν οποία θά έρθει. Καί όπως μάς διδάσκει η παραβολή τών δέκα παρθένων, η ώρα εκείνη δέν μάς επιτρέπει καί δέν μάς αρκεί γιά νά αναπληρώσουμε ό,τι δέν κάναμε στή ζωή μας.

Άς ακολουθήσουμε τό παράδειγ­μα τής Υπεραγίας Θεοτόκου καί άς προσπαθούμε νά καλλιεργούμε μέσα μας τίς αρετές, μέ τήν προ­σευχή, μέ τή μελέτη, μέ τή νηστεία, μέ τήν άσκηση, μέ τή φιλανθρωπία, μέ τή συμμετοχή μας στή λειτουργική καί μυστηρια­κή ζωή τής Εκκλησίας μας, αξιο­ποιώντας καί τίς ευκαιρίες πού μάς προσφέρει τίς κατανυκτικές αυτές ημέρες τής Μεγάλης Εβδομάδος, αλλά καί τής δοκιμασίας πού όλοι υφιστάμεθα εξαιτίας τής πανδη­μίας, γιά νά προετοιμαζόμεθα όσο μπορούμε περισσότερο γιά νά εορ­τά­σουμε τήν Ανάσταση τού Κυρίου μας αναστημένοι ψυχικά, αλλά καί γιά νά ευρεθούμε έτοιμοι νά εισέλ­θουμε στόν νυμφώνα του, διά πρε­σβειών τής Κυρίας Θεοτό­κου, τής υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, τής Σουμελιωτίσσης.