Ολοκληρώθηκαν τα ΚΗ’ Παύλεια με τον Πολυαρχιερατικό Εσπερινό στο «Βήμα» του Αποστόλου Παύλου

I.M. BEΡΟΙΑΣ: Την Τετάρτη 29 Ιουνίου το απόγευμα τελέστηκε στο «Βήμα» του Αποστόλου Παύλου στη Βέροια ο καθιερωμένος υπαίθριος Πολυαρχιερατικός Εσπερινός με την συμμετοχή Αρχιερέων των Ορθοδόξων Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.

Προηγήθηκε πάνδημη λιτανεία από τον πανηγυρίζοντα Mητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου προς τον ιερό χώρο του Βήματος του Αποστόλου Παύλου.

Στον Πολυαρχιερατικό Εσπερινό έλαβαν μέρος ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος, οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Μποτσουάνας κ. Γεννάδιος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), Ναζαρέτ κ. Κυριακός (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων), Κάτω Δουνάβεως κ. Κασσιανός (Εκκλησία Ρουμανίας), Φιλιππουπόλεως κ. Νικόλαος (Εκκλησία Βουλγαρίας), Ζουγκντίντι και Τσαΐτσι κ. Γεράσιμος (Εκκλησία Γεωργίας), ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμαθούντος κ. Νικόλαος (Εκκλησία Κύπρου), οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος (Εκκλησία της Ελλάδος) και Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος και οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Σιναΐας κ. Ιερώνυμος (Εκκλησία Ρουμανίας) και Ζνεπόλεως κ. Αρσένιος (Εκκλησία Βουλγαρίας) και ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, εκφράζοντας παράλληλα τις θερμές του ευχαριστίες, ενώ εκ μέρους των Σεβασμιωτάτων και Θεοφιλεστάτων Αγίων Αρχιερέων αντιφώνησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος.

Με τον Εσπερινό στο «Βήμα» του Αποστόλου Παύλου ολοκληρώθηκαν οι ποικίλες λατρευτικές, επιστημονικές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις των ΚΗ΄ Παυλείων που διοργανώθηκαν όλο το μήνα Ιούνιο προς τιμήν του ιδρυτού της τοπικής Εκκλησίας Αποστόλου των Εθνών Παύλου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Παύλος ουράνιος, πηγή τούς πι­στούς τής οικουμένης αρδεύουσα!

Τίς εξαριθμήσει τών τούτου πει­ρα­σμών τάς νιφάδας, τούς καθη­μερινούς θανάτους, τό πρός κινδύ­νους τούς συνεχείς ακατάπληκτον; Εν Φιλίπποις ραβδίζεται, εν Ικονίω καί Θεσσαλονίκη διώκεται· εις Έφεσον θηρίοις εκδίδοται, εις Ιερουσαλήμ στασιάζεται, μαστίζε­ται, δεσμείται, συκοφαντείται, κρίνεται καί σφαγή τελειούται».

Ποιός θά μπορούσε νά περιγράψει καλύτερα από τόν χρυσορρήμονα Ιωάννη, τόν γλυκύφθογγο Αντιο­χέα ρήτορα, ο οποίος κόσμησε τόν πατριαρχικό θρόνο τής Κωνστα­ντι­νουπόλεως καί ανεδείχθη φωστήρ τρισμέγιστος, τόν πρωτο­κο­ρυφαίο απόστολο Παύλο, τόν απόστολο τών Εθνών καί τών Βεροιέων τόν διδάσκαλο;

Ποιός θά μπορούσε νά περιγράψει καλύτερα τούς κόπους, τίς οδοι­πορίες, τούς κινδύνους, τούς διωγμούς, από ξένους καί από δήθεν αδελφούς, τούς οποίους υπέμεινε ο ουρανοβάμων απόστο­λος, αλλά καί τίς κρίσεις τίς οποίες εκλήθη νά αντιμετωπίσει; Ποιός άλλος από τόν ιερό Χρυσόστομο, ο οποίος έζησε ανάλογες κρίσεις, διωγμούς, συκο­φαντίες, εξορίες, κινδύνους καί ήταν σέ θέση νά κατανοήσει άριστα τίς ταλαιπωρίες τού μεγάλου απο­στόλου, πού τόσο αγαπούσε;

Αλλά καί ο ίδιος ο πρωτοκο­ρυ­φαίος απόστολος απαριθμεί μέ απίστευτη ενάργεια τίς κρίσεις τίς οποίες συνάντησε στίς αποστο­λικές του πορείες, γράφοντας πρός τούς Κορινθίους: «τρίς εναυάγησα, νυχθημερόν εν τώ βυθώ πεποίηκα· οδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμών, κινδύνοις ληστών κινδύνοις εν θαλάσση, κινδύνοις εν ψευδαδέλφοις, χωρίς τών παρεκτός η επίστασίς μου η καθ’ ημέραν, η μέριμνα πασών τών εκκλησιών».

Καί δέν είναι η μόνη φορά πού απαριθμεί τά προβλήματα καί τίς δοκιμασίες πού αντιμετωπίζει ο μέγας απόστολος Παύλος, κρίσεις προσωπικές καί εκκλησιαστικές τίς οποίες καλείται νά διαχειρισθεί, αλλά μερικές φορές εκφράζει καί τό παράπονό του γιά τήν άδικη μεταχείριση πού υφίσταται, καί από μέλη ακόμη τής Εκκλησίας τού Χριστού.

«Μή ουκ έχομεν εξουσίαν φαγείν καί πιείν; μή ουκ έχομεν εξουσίαν αδελφήν γυναίκα περιάγειν, ως καί οι λοιποί απόστολοι καί οι αδελφοί τού Κυρίου καί Κηφάς;» ερωτά.

Δέν δυσανασχετεί όμως γι’ αυτές, γιατί γνωρίζει ότι οι δυσκολίες καί οι κρίσεις αποτελούν συστατικό στοιχείο τής υπάρξεως καί τής ζωής τού κάθε ανθρώπου καί φυσι­κά καί τού πιστού. Γνωρίζει ότι καί μέσα στήν Εκκλησία, η οποία είναι τό Σώμα τού Χριστού, θά υπάρξουν διχοστασίες καί έριδες καί σκάν­δα­λα καί σχίσματα, πού θά προκαλέ­σουν διλήμματα καί θά δημιουρ­γήσουν κρίσεις καί θά απαιτήσουν ορθή διαχείριση, γιατί δέν μπο­ρούν όλοι νά αντέξουν τίς κρίσεις, δέν μπορούν όλοι νά σηκώσουν τή δοκιμασία.

Όμως ο πρωτοκορυφαίος από­στο­λος γνωρίζει πώς νά διαχειρί­ζεται τίς κρίσεις καί καθοδηγεί στήν κατεύθυνση αυτή καί τούς μαθητές του. Υπομονή, προσευχή καί εμπιστοσύνη στόν Χριστό είναι τά μέσα μέ τά οποία διαχειρίζεται τίς κρίσεις.

«Εν παντί συνιστώντες εαυτούς ως Θεού διάκονοι, εν υπομονή πολλή», γράφει πρός τούς Κοριν­θίους. Καί τήν υπομονή τήν αξιο­ποιεί όχι μόνο γιά νά μήν ταράσ­σεται ο ίδιος από τόν κλύδωνα τής κρίσεως, αλλά καί γιά νά αντιμε­τω­πίζει τούς ανθρώπους πού τήν προκαλούν μέ σκοπό νά τούς διευ­κολύνει νά κατανοήσουν τί κάνουν.

Καί όταν αισθάνεται ότι η διαχεί­ριση τής κρίσεως υπερβαίνει τίς δυνάμεις του, τότε δέν διστάζει νά καταφύγει στήν προσευχή. «Θείς τά γόνατα αυτού σύν πάσι αυτοίς προσηύ­ξατο», σημειώνει ο ιερός συγγραφεύς τών Πράξεων τών Αποστόλων, περιγράφοντας τήν κατάληξη τής συναντήσεως τού αποστόλου μέ τούς πρεσβυτέρους τής Ασίας.

Καταφεύγει στήν προσευχή ο μέγας απόστολος Παύλος, γιατί έχει συνείδηση τής ασθενείας του καί γνωρίζει ότι η μεγάλη του δύναμη είναι ο Χριστός, χάριν τού οποίου υπομένει τά πάντα. «Πάντα ισχύω εν τώ ενδυναμούντί με Χριστώ», ομολογεί, γιατί ο ίδιος ο Χριστός τόν είχε διαβεβαιώσει ότι «αρκεί σοι η χάρις μου, η γάρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειού­ται».

Μέ αυτή τή βαθειά εμπιστοσύνη στή δύναμη τού Θεού αντιμετώπι­σαν οι πατέρες μας τή μεγάλη κρίση πού προκάλεσε στή ζωή χιλιάδων ανθρώπων η Μικρασια­τική καταστροφή, από τήν οποία συμπληρώνονται φέτος 100 χρό­νια, καί γι’ αυτό τά ΚΗ/ Παύλεια είναι αφιερωμένα καί σ’ αυτήν.

Ξεριζωμένοι βίαια καί αναίτια από τίς προγονικές τους εστίες, από πόλεις στίς οποίες πρίν από 1900 σχεδόν χρόνια είχε κηρύξει ο απόστολος Παύλος τό ευαγγέλιο τής σωτηρίας, αναγκάστηκαν νά φύγουν διωγμένοι, όπως καί ο πρωτοκορυφαίος απόστολος, από κάποιες από αυτές, καί νά έλθουν στήν Ελλάδα, αντιμετωπίζοντας καί αυτοί, κατ’ αναλογία, όσα ακού­σαμε ότι υπέφερε ο μέγας Παύλος. Ναυάγησαν, βρέθηκαν στόν βυθό τής θάλασσας, ταλαιπωρήθηκαν από τίς οδοιπο­ρίες καί τούς ποικίλους κινδύνους καί έφθασαν κατατρεγμένοι καί μόνοι, γιά νά κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν, γιά νά επιβιώσουν καί νά σταθούν στά πόδια τους όρθιοι.

Όπλα τους τά τρία όπλα πού χρησιμοποιούσε καί ο ουρανοπο­λί­της απόστολος Παύλος: υπομονή, προσευχή καί εμπιστοσύνη στόν Θεό· γίνονται πρότυπο καί γιά εμάς μαζί μέ τόν απόστολο Παύλο, γιατί οι κρίσεις δέν εκλείπουν ποτέ, καί αυταπατάται όποιος νομίζει ότι η πρόοδος τής επιστήμης, τής τεχνο­λογίας καί τών επικοινωνιών τίς επιλύει αυτόματα ή τίς εξαφανίζει. Αντίθετα μάλιστα, οι υπερβολικές απαιτήσεις τού σύγχρονου ανθρώ­που, η ταχύτητα στή μετάδοση πληροφοριών, ο ανεξέλεγκτος αντα­γωνισμός μεταξύ προσώπων καί ομάδων, η πλεονεξία καί η φιλοδοξία πού κυριαρχούν στίς ανθρώπινες σχέσεις, αποτελούν πρόσφορο έδαφος γιά τήν ανά­πτυξη κρίσεων σέ όλους τούς χώ­ρους, μή εξαιρουμένων, δυστυχώς, όπως καί στήν εποχή τού απο­στόλου Παύλου άλλωστε, καί τών εκκλησιαστικών χώρων.

Τά τελευταία μάλιστα χρόνια οι κρίσεις διαδέχονται η μία τήν άλλη, καί κανείς δέν μπορεί νά πεί ότι παραμένει αμέτοχος ή άθικτος από τίς συνέπειές τους, καθώς πλήτ­τουν χώρες καί πρόσωπα, ισχυρούς καί ασθενείς, έχοντες καί μή έχοντες, χωρίς καμία διάκριση.

Τό ζήσαμε μέ τήν πρόσφατη οικονομική κρίση, τό ζούμε πολύ περισσότερο καί πολύ ευρύτερα μέ τήν κρίση τής πανδημίας καί τής κοινωνικής αποστασιοποιήσεως, τό ζούμε ακόμη εντονότερα, άν καί ίσως πολλοί δέν τήν έχουν συνει­δητοποιήσει στήν πλήρη διάστασή της, μέ τήν κρίση τήν οποία προκα­λεί ο πόλεμος στή γειτονιά μας.

Καί δέν έχουμε μόνο εμπειρία τών κρίσεων, αλλά δυστυχώς καί τών συνεπειών τους, διότι παρότι ο σύγχρονος άνθρωπος καυχάται γιατί, εκτός τών άλλων επιστημών πού διδάσκονται στά πανεπιστήμια μας, διδάσκεται καί η διαχείριση κρίσεων, οι απόφοιτοί τους, ηγέτες κρατών καί οργανισμών, δέν έχουν αφομοιώσει ή δέν θέλουν νά αφομοιώσουν τά διδάγματά της, αλλά πολύ περισσότερο αγνοούν ηθελημένα ή αθέλητα τή διδαχή τού αποστόλου τών Εθνών καί διδασκάλου τών Βεροιέων, τόν οποίο τιμούμε καί απόψε στόν ιερό αυτό χώρο τού Βήματός του, ο οποίος καθηγιάσθη από τήν παρουσία του καί τό κήρυγμά του.

Ο κλητός όμως απόστολος τού Κυρίου δέν παύει ποτέ νά μάς υπενθυμίζει ότι, αντίθετα πρός τή γνώμη τών πολλών καί τίς σύγ­χρονες θεωρίες τών κατ’ επίφασιν ειδημόνων, οι κρίσεις μπορούν νά γίνουν διαχειρίσιμες μέ τήν υπο­μονή, μέ τήν προσευχή καί μέ τήν εμπιστοσύνη στόν Χριστό.

Καί αυτό είναι τό μεγάλο μάθημα πού δίδει καί σέ μάς απόψε ο ουρανοπολίτης απόστολος, σέ μάς πού ήλθαμε νά προσκυνήσουμε στό Βήμα του, όπου 20 σχεδόν αιώνες τώρα διατηρείται ζωντανή η αίσθηση τής παρουσίας του καί ακούεται ο λόγος του.

Ήλθαμε όμως καί γιά νά τού προσφέρουμε θυμίαμα ευγνωμο­σύ­νης καί ολοκαρδίου ευχαριστίας γιά όσα μάς προσέφερε όλες αυτές τίς ημέρες μέ τίς εκδηλώσεις τών ΚΗ/ Παυλείων καί τού Επιστημο­νικού Συνεδρίου, τό οποίο μέ τή χάρη του πραγματοποιήσαμε καί φέτος καί ολοκληρώνεται μέ τόν αποψινό πολυαρχιερατικό Εσπε­ρινό.

Είμεθα ευγνώμονες πρός τήν Α.Θ.Π. τόν Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο καί τούς Μακα­ριωτάτους Προκαθημένους τών πρεσβυγενών καί νεωτέρων Πα­τριαρ­χείων καί τών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών γιά τά σεπτά μηνύ­ματα τά οποία απέστειλαν γιά τό ΚΗ/ Επιστημονικό Συνέδριο τών Παυλείων.

Ευχαριστώ θερμότατα τούς Σεβα­σμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Αγίους Αρχιερείς, οι οποίοι μετεί­χαν στό Συνέδριο καί στίς λατρευ­τικές εκδηλώσεις πρός τιμήν τού πρωτοκορυφαίου αποστόλου Παύλου καί λαμπρύνουν μέ τήν παρουσία τους τόν αποψινό μεθέ­ορτο πανηγυρικό Εσπερινό στό Βήμα τού ιδρυτού τής τοπικής μας Εκκλησίας.

Από καρδίας ευχαριστώ καί τίς πολιτικές καί στρατιωτικές αρχές τής πόλεως καί τής περιφερείας μας, τήν Επιστημονική Επιτροπή τού Συνεδρίου, τόν κλήρο καί τόν λαό τής Βεροίας καί τής Ημαθίας, γιατί μέ τή συμμετοχή τους στίς εκδηλώσεις τών ΚΗ/ Παυλείων εξεδήλωσαν τήν ευγνωμοσύνη καί τόν σεβασμό τους πρός τόν μέγιστο απόστολο.

Εύχομαι ταπεινά η χάρη καί οι πρεσβείες του νά μάς προστατεύ­ουν καί νά αποδιώκουν «πάντα εχθρόν καί πολέμιον», ορατό καί αόρατο, καί νά αποσοβούν κάθε επικίνδυνη κρίση καί γιά τήν πατρίδα μας καί γιά τόν κόσμο καί γιά τόν καθένα μας προσωπικά.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ