Το Θαύμα της Αγίας Βαρβάρας στο Πολυδένδρι
Την ανάμνηση του θαύματος που ετέλεσε η Αγία Βαρβάρα τον Ιούλιο του 1917 στο Πολυδένδρι Αττικής, όταν η λιτάνευση της θαυματουργού εικόνος της από το προσκύνημά της στο Αιγάλεω στο χωριό το απάλλαξε από λοιμώδη ασθένεια (ευλογιά), η οποία θανάτωνε τους κατοίκους, εόρτασε και φέτος η ενορία του Αγίου Δημητρίου Πολυδενδρίου.
Την Κυριακή 14 Ιουλίου το απόγευμα τελέστηκε Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κυρίλλου. Μετά τον Εσπερινό πραγματοποιήθηκε η Λιτάνευσις της Ιεράς Εικόνος της Αγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας στους δρόμους του Πολυδενδρίου με τη συμμετοχή των Κατοίκων του χωριού.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του έκανε αναφορά στα θαύματα, τα οποία χαρακτήρισε ως σημάδια της Βασιλείας του Θεού. Μεταξύ άλλων είπε, πως θαύματα είναι έργα που δεν μπορεί να επιτελέσει ο άνθρωπος, που ξεπερνούν τις δυνάμεις και τα όρια της φύσεώς του˙ επεμβάσεις ευεργετικές του Θεοῦ στη ζωή του ή λυτρωτικές, με τις οποίες τον προφυλάσσει ή τον απαλλάσσει από αντιξοότητες που υπερβαίνουν τη θεόπλαστη φυσική αντοχή του (αρρώστιες, απειλή της ζωής κ.λ.π.). Εξαιτίας τους ο άνθρωπος αισθάνεται δέος, θαυμασμό και ευγνωμοσύνη για το Σωτήρα, Λυτρωτή και ευεργέτη Θεό, είτε απ᾿ ευθείας είτε διά μέσου της Παναγίας και των Αγίων, που με τη Χάρη του Θεού τον ευεργετούν.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του τόνισε γιατί δεν γίνονται πάντοτε θαύματα. Οι Άγιοι δεν είναι θαυματοποιοί για να κάνουν επιδείξεις με κάποια ανθρώπινη δεξιότητα, αλλά οι υιοί της Βασιλείας του Θεού και μέσα από τα θαύματα μας φανερώνουν τη ζωντανή θεϊκή παρουσία του Κυρίου που κατοικεί μέσα τους. Επομένως, αν εκ των προτέρων δεν επιζητούμε σημάδια αυτής της παρουσίας ή αν δεν έχουμε τις προϋποθέσεις να προβληματιστούμε εκ των υστέρων λυτρωτικά, τότε δεν επιτελείται το θαύμα ή κι αν ακόμη επιτελεσθεί μπροστά στα μάτια μας, εμείς δεν πρόκειται να το αντιληφθούμε ως σημείο της Θεϊκής παρουσίας του Σωτήρος. Σίγουρα τα θαύματα αφυπνίζουν ή ενδυναμώνουν την πίστη, δεν την δημιουργούν όμως εξ υπαρχής. Είναι σημεία της Βασιλείας του Θεού, που απευθύνονται στην ελευθερία του ανθρώπου.
Και κατέληξε ότι η εν Χριστώ ζωή, στην οποία αναγεννηθήκαμε με το Βάπτισμα και μετέχουμε με την Θεία Κοινωνία, είναι η αφετηρία, το φυσικό κλίμα και ο στόχος των θαυμάτων, που επιτελούνται στο όνομα του Κυρίου. Μόνο με μία τέτοια θεώρησή τους, μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε Κοινωνώντας με Εκείνον που μέσα από αυτά μας αποκαλύπτεται και μας ευεργετεί.