Το Σάββατο 26 Μαΐου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρικό εσπερινό της εορτής της Πεντηκοστής στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης, κατά τη διάρκεια της ιεράς ακολουθίας τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του δοκίμου κ. Κωνσταντίνου Καραγιάννη, φοιτητή Θεολογίας ΑΠΘ και στελέχους του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχόν Κοσμάν.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου…
«Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν και προθεσμίαν επαγγελίας και ελπίδος συμπλήρωσιν».
Με αυτούς τους λόγους περιγράφει ο ιερός υμνογράφος το μέγα θαύμα της αυριανής εορτής. Σε αυτους τους λόγους συνοψίζει το περιεχόμενο της Κυριακής της Πεντηκοστής, του υπερφυούς γεγονότος της επιφοιτήσεως του Παρακλήτου Πνεύματος, της εκπληρώσεως της υποσχέσεως του Κυρίου προς τους μαθητές του και της επιβεβαιώσεως της ελπίδος τους ότι «άλλον παράκλητον» θα πέμψει για να τους διδάξει και να τους υπομνήσει όσα Εκείνος τους είπε, για να τους καθοδηγήσει στα θεία και ουράνια διδάγματα τα οποία υπερβαίνουν την ανθρώπινη λογική και χρειάζονται τη χαρη του Αγίου Πνεύματος για να γίνουν κατανοητά.
«Πεντηκοστήν εορτάζομεν» και εμείς, γιατί η Πεντηκοστή δεν αποτελεί για την Αγία μας Εκκλησία μόνο ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη πενήντα ημέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου μας, αλλά είναι ένα διαρκές βίωμα, μία επαναλαμβανόμενη ανά τους αιώνες κατά χάριν πραγματικότητα, όχι μόνο γιατί το Πνεύμα το Άγιο επιδημεί και είναι παρόν σε κάθε λειτουργική σύναξη της Εκκλησίας, για να τελειοί τα ιερά μυστηριά της και να αγιάζει δι᾽ αυτών τα πιστά τέκνα της, αλλά και διότι κάθε πιστός έχει τη δυνατότητα να ζήσει μέσα στην Εκκλησία τη δική του Πεντηκοστή και να δεχθεί την επιδημία του Παρακλήτου Πνεύματος ως προσωπική επιβεβαίωση της υποσχέσεως του Χριστού και ενίσχυση της εις αυτον ελπίδος. Αρκεί, βεβαίως, να πληροί τις προϋποθέσεις, ώστε να δεχθεί τον ουράνιο επισκέπτη: να προσκαρτερεί στο πνευματικό υπερώο της προσευχής, να φλέγεται από τον πόθο της θείας επισκέψεως και να την αναμένει με ανοικτη και καθαρή την ψυχή του.
«Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν και προθεσμίαν επαγγελίας και ελπίδος συμπλήρωσιν».
Και απόψε, παραμονή αυτής της μεγάλης εορτής για την Εκκλησία μας και για όλο τον κόσμο, ζεις και συ τη δική σου Πεντηκοστή. Την ζεις εδώ, στο υπερώο αυτό της νυχθημέρου προσευχής, στο καθολικό της Ιεράς Μονής της Παναγίας Δοβρά, όπου με τη θέλησή σου εισήλθες προ ενός έτους ως δόκιμος αδελφός της Μονής, ανταποκρινόμενος στην κλήση του Θεού, την οποία από ετών σου απηύθυνε και την οποία, όπως πολύ καλά γνωρίζω, καλλιέργησες με αγάπη και ελπίδα στην ψυχή σου.
Την ζεις, γιατί προτίμησες να εγκαταλείψεις τον κόσμο και τα του κόσμου και να αφιερωθείς στη λατρεία του Θεού, η οποία σε είλκυε από τα παιδικά σου χρόνια, καθώς οι ευλαβείς γονείς και οι παππούδες σου σε συνέδεσαν από μικρόν με αυτή αλλά και υποστήριζαν με κάθε τρόπο τον πόθο και τη λαχτάρα σου να διακονείς στον ιερό ναό της ενορίας σου και το ιερό του Βήμα.
Εκεί, άλλωστε, σε εγνώρισα προ ετών και διέκρινα την ευλάβειά σου, την προσοχή σου, τη σοβαροτητα και την εγρήγορση η οποία χαρακτήριζε τη διακονία σου, τον ένθεο ζήλο σου, την αγνότητα και την καθαρότητα της ζωής σου. Και είχα την ευκαιρία να σε παρακολουθώ και να σε γνωρίσω καλύτερα ως πνευματικός σου, καθώς περνούσαν τα χρόνια και διακονούσες και πλησίον μου, και να διαπιστώνω την αύξηση της επιθυμίας σου να αφιερώσεις τη ζωή σου στον Θεό, αυτήν που οδήγησε τα βήματά σου αφενός στη Θεολογική Σχολή και αφετέρου εδώ, στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, με τη συγκατάθεση των ευσεβών γονέων σου, οι οποίοι με χαρά δέχθηκαν την απόφαση της αφιερώσεώς σου.
Και σήμερα, παραμονή της επιδημίας και επιφοιτήσεως του Παρακλητου Πνεύματος, έλαβες και συ την χάρη εις ανταπόδοση της αγάπης που του προσέφερες και εις επιβεβαίωση της υποσχέσεώς του και της ελπίδος σου ότι θα είναι πάντοτε μαζί σου.
Από σήμερα αρχίζει μία νέα ζωή για σένα, όπως άρχισε και για τους αγίους μαθητές και αποστόλους του Κυρίου μας. Μία νέα ζωή στην οποία καλείσαι με τον συνεχή αγώνα και την ακατάπαυστη προσπάθειά σου να διατηρήσεις και να αυξήσεις την αγάπη σου στον Θεό. Καλείσαι να παραμένεις διαρκώς στο νοητό υπερώο της ψυχής σου και του κελίου σου, προσκαρτερών τη προσευχή, μακριά από τους θορύβους του κόσμου, τους οποίους ενδυόμενος το τίμιο ράσο του μοναχού θεληματικά εγκατέλειψες, ώστε να αισθάνεσαι, όπως και οι μαθητές του Χριστού, την αύρα της επιδημίας του Παρακλήτου, που ως γλώσσα πυρός θα πυρπολεί την ψυχή σου από πόθο και αγάπη για τον Χριστό, θα φωτίζει τον νού σου για να γνωρίζεις και προσεγγίζεις τον Θεό, θα σε στηρίζει στον αγώνα σου για την εν Χριστώ τελείωση «στεναγμοίς αλαλήτοις» και θα σε παρηγορεί στις ώρες της δυσκολίας και των πειρασμών.
Αρχίζεις από σήμερα τη νέα σου ζωή έχοντας λάβει ένα νέο όνομα, το όνομα του αγίου ενδόξου ισαποστόλου και ιερομάρτυρος Κοσμά του Αιτωλού, που τιμάται ιδιαιτέρως στον τόπο της καταγωγής σου, στα Τρίκαλα της Ημαθίας, και στην ιερά πανήγυρη του οποίου σε είδα για πρώτη φορά να διακονείς στο ιερό Βήμα, όνομα το οποίο σου έδωσα για να σου θυμίζει αυτή την ημέρα, αλλά και για να τιμήσω τον μεγάλο αυτό άγιο της Εκκλησίας μας, στον οποίο η Ιερά Μητρόπολή μας έχει αφιερώσει το παρόν έτος.
Σου το έδωσα όμως αυτό το όνομα και για έναν ακόμη λόγο: για να σου θυμίζει πάντοτε τους αγώνες του αγίου Κοσμά για την πίστη και την πατρίδα μας. Για να σου θυμίζει τόσο τον ένθεο ζήλο του που τον οδήγησε να γίνει μοναχός στο Άγιο Όρος, όσο και την υπακοή και την αυτοθυσία του που τον οδήγησαν με την ευλογία του Πατριάρχου και του ηγουμένου της Μονής του να βγεί και πάλι στον κόσμο, όχι για να ζήσει μία πιο άνετη ζωή, αλλά για να βαδίσει τον τραχύ και ανάντη δρόμο του ιεραποστόλου προκειμένου να στηρίξει και να ενισχύσει τους αδελφούς του, όλο τον Ελληνισμο που ήταν σκλαβωμένος και υπόδουλος στους Τούρκους, διδάσκοντας και εδώ στην περιοχή μας και σε όλα τα μέρη από τα οποία διήλθε την πίστη στον Θεό και την αγάπη στην πατρίδα, στα δύο αυτά στοιχεία για τα οποία θυσίασε και την ίδια του τη ζωή.
Έχε, λοιπόν, και συ στη νέα σου ζωή ως πρότυπο και παράδειγμα φωτεινό τη ζωή του νέου σου προστάτου, του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που συναριθμείται και μεταξύ των αγίων προστατών της Ιεράς μας Μονής. Μιμήσου τον ζήλο, τη φλεγομένη από αγάπη ψυχη του, την υπακοή και την ταπείνωσή του, το πνεύμα της θυσίας του για τον Χριστό και για τους αδελφούς του, και αγωνίζου για να ζεις με όλη τη δύναμη της ψυχης σου την εν Χριστώ ζωή, την οποία από παιδί επόθησες και για την οποία με συνέπεια και αγάπη προετοίμαζες προσεκτικά και συστηματικά τόσα χρόνια τον εαυτό σου.
Στον αγώνα σου αυτόν θα σε στηρίζει η μητρική αγάπη της Παναγίας μας, της εφόρου και προστάτιδος της Ιεράς μας Μονής και Μονης της μετανοίας σου, ο προστατης σου άγιος Κοσμάς ο Αιτωλος, ο άγιος Λουκάς ο ιατρός, ο άγιος Δημήτριος, ο άγιος Αντώνιος και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, όλοι οι άγιοι της Μονής μας.
Θα σε στηρίζει και η δική μου πατρική αγάπη και ευχή, που μαζί με την ευχή και την αγάπη του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής, πανοσιολογιωτάτου αρχιμανδρίτου π. Παντελεήμονος, αλλά και όλων των πατέρων και αδελφών σου, των ευσεβών γονέων σου, των παππούδων σου και των λοιπών οικείων σου και όσων συμπροσεύχονται σήμερα στη σημαντική αυτή στιγμή της ζωής σου. Θα έχεις όμως ειδικά τις προσευχές ενός αγγέλου, της αδελφής σου Ιωάννας.
Και εύχομαι ολόψυχα η χάρη του Παρακλήτου Πνεύματος να ενοικεί πάντοτε στην ψυχή σου και να σε χαριτώνει και να σε καθοδηγεί και να σε κατευθύνει, ώστε να ευαρεστείς με τη ζωή σου και με την υπακοή σου τον Θεό, ώστε να επιτύχεις τον σκοπό της αφιερώσεώς σου, τον αγιασμό της ψυχής σου και τα αγαθά της αιωνίου ζωής «α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν».
Δείτε φωτογραφίες της Μητρόπολης εδώ