Κάτι ανάμεσα στον ενταφιασμό του Άχραντου Νεκρού (της άκρας ταπείνωσής Του) και στην μεταναστάσιμη Πεντηκοστή του Άλλου Παρακλήτου, έζησε μια συνοριακή ενορία. Στο κλείσιμο της προηγούμενης και στο πέρασμα για τη νέα εκκλησιαστική χρονιά.
Με σημαία της τον τροπαιοφόρο μας Άγιο Γεώργιο και παραστάτες του την αγία Παρασκευή με τον άγιο Διομήδη (μάρτυρες των πρώτων αιώνων) και τον άγιο Γεώργιο της Ραψάνης (νεομάρτυρα της σκλαβιάς).
Η συμβολική των αρωμάτων και της ενδυτής, των θυμιαμάτων και της επισφραγίσεως/επιμαρμαρώσεως, με την όλη λιτανευτική και τις δεήσεις ενεικόνιζε περίπου εκείνη τη μοναδική πανσωστική Μεγάλη Παρασκευή της σταύρωσης κι αποκαθήλωσης του Σωτήρος.
Ο πανηγυρισμός των υμνολογημάτων και της εκκλησιασμένης λαμπρής χαράς του κόσμου παρέπεμπε στον εγκαινισμό της Εκκλησίας, στη συλλογικότητα της Πεντηκοστής, στη βασιλεία των εσχάτων. Η όλη αυτή διττή συμβολική αποτυπώθηκε πρώτα στις καρδιές των μετασχόντων, και επεξηγήθηκε από τον τελετουργούντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου κ.κ. Δημήτριο. Στη συνοριακή προσφυγική ενορία Πευκοδάσους με το νεόδμητο Ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου υπηρετεί ο γεν. αρχ. επίτροπος πρωτοπρ. Δημ. Τριανταφυλλίδης.
Οι Μάρτυρες Άγιοι με την αισθητή παρουσία των αποτμημάτων/λειψάνων τους που λιτανεύθηκαν και αποτέθηκαν στην Αγία Τράπεζα, μαγνήτες της αοράτου επιφανείας του Ζωοποιού Αγίου Πνεύματος, πολλοί ιερείς με τις ιερές εικόνες και ιεροψάλτες και λαός με τον Μητροπολίτη συναγείροντα και δεόμενο του Θεού υπέρ όλων, από του Δημάρχου Παιονίας κ. Χρ. Γκουντενούδη, του Προέδρου του Δημ. Συμβουλίου, Αντιδημάρχων και Συμβούλων μέχρι και των απλουστέρων συμπροσκυνητών από άλλες Ενορίες.
Όλοι από κοινού συνεκκλησιασμένοι γύρω από την αγία Τράπεζα και από τα επικείμενα αντιμήνσια τα αγιομυρωμένα και καθαγιασμένα (το καθένα σαν μια φορητή αγία τράπεζα ως λειτουργική ευλογία/άδεια για τον εκκλησιασμό των πιστών της μητροπολιτικής επαρχίας).
Τα εγκαίνια θύμιζαν την ταυτότητα και την πληρότητα του μυστηρίου της Εκκλησίας ως ενότητας πίστεως, ως σώματος Χριστού, ως κοινωνίας του Αγίου Πνεύματος. Πνοή ζωής στον κόσμο. Επικαιροποίηση της σωτηρίας στα χρόνια μας. Κάποιοι θυμήθηκαν και υπέψαλαν εκείνο το τροπάριο που μας προσάγει από το Τριώδιο στο Πεντηκοστάριο: “Νεοποιείς τους γηγενείς ο πλαστουργός χοικός χρηματίσας, και σινδών και τάφος υπεμφαίνουσι το συνόν σοι, Λόγε, μυστήριον· ο ευσχήμων γαρ βουλευτής την του σε φύσαντος βουλήν σχηματίζει, εν σοι μεγαλοπρεπώς καινοποιούντός με”.